VI. Id. Dec.] Hoc est, octavo ejus mensis die, anno ab U. C. 688. 63. annis ante Natum Christum.

L. Cotta et L. Torquato Coss.] Dicente ipso Od. 21. Lib. iii

O nate mecum consule Manlio!

Et Epod. 13. v. 8.

Tu vina Torquato move

Consule pressa meo.

Decessit C. Martio Censorino et C. Asinio Gallo Coss.] Anno ab U. C. 745. sex annis ante Natum Christum.

Errat igitur Suetonius, cùm dicit post quinquagesimum nonum annum. Ab octavo enim Decem. die ann. 688. ad vigesimum septimum Nov. 745. non sunt amplius quinquaginta septem anni minus undecim diebus. Nisi hæc sic potius culpa librarii.

Hærede Augusto palam nuncupato, quum urgente vi valetudinis non sufficeret ad obsignandas Testamenti tabulas.] Jure Civili rata habentur Testamenta vivâ voce dicta, modò testator hæredem suum nuncuparit coram septem testibus. Justinian. Inst. Tit. x. Sect. 13. Si quis autem sine scriptis voluerit Jure Civili ordinare testamentum, septem testibus adhibitis, et sua voluntate coram iis nuncupata, sciat hic perfectissimum testamentum Jure Civili firmumque constitutum.

In extremis Esquiliis juxta Mæcenatis tumulum.] Habitavit enim Mæcenas in extremis Esquiliis, ubi superbam sibi domum fecerat, atque sepulchrum.

Juxta Macenatis tumulum.] Decesserat Mæcenas eodem anno. Unde autem factum est, ut Horatius, superstes cùm esset, nihil in scriptis reliquerit, quo testaretur dolorem ex Mæcenatis morte conceptum? Mihi quidem illud non videtur credibile. Tanto eum affectu dilexit, tantaque in se merita ejus erant, ut nefas esset officium lugendi Mæcenatis cuiquam alteri reliquisse. Nullo pacto esset ignoscendum adeo inhumano facinori. Si ita nefariè ingratus fuisset, non tam æstimarem scripta, quàm ipsum auctorem aspernarer: meque adeo pœniteret tanti temporis in eo explicando vertendoque collocati. Videamus an historia nobis aliquid suggerat, quod eum expediat à crimine silentii istius, quod quidem primo tam suspectum tamque odiosum apparet. Dio de eo anno loquens qui Mæcenati supremus fuit, enumerat primo omnia felicia, quæ Augusto eo anno contigerunt. Cùmque demonstrâsset priores octo menses nihil ei præter felices eventus dedisse, addit finem anni non respondisse principio, mortemque Mæcenatis derepentè interrupîsse prosperorum seriem, ad nonum usque mensem continuatam. Mors igitur Mæcenatis non nisi post octavum mensem contigit. At quamvis statim post eum mensem exactum contigisset (quod tamen non constat, cùm Dio non designet quoto die contigerit) à fine Octobris ad vigesimum septimum diem Novemb. non fuisset Horatio spatium primis lacrymis abstergendis. Itaque constat eum non diu superstitem fuisse amico suo. Quid autem aliud facere potuisset, quo clarius demonstraret, quàm vehementur eum dilexerit? Tum procul dubio id præstitit, quod ante aliquot annos pollicitus erat quum ad Mæcenatem scriberet, periculoso morbo laborantem et mortem optantem.

Ah! te mea si partem anima rapit
Maturior vis, quid moror altera,
Nec carus æquè, nec superstes
Integer? Ille dies utramque
Ducet ruinam; non ego perfidum
Dixi sacramentum : ibimus, ibimus,
Utcunque præcedes, supremum

Carpere iter comites parati, &c.

Si astrologis advocatis de natali suâ horâ consultâsset Horatius, non potuisset de suorum temporum cum Mæcenatis temporibus consensu feliciùs ariolari. At ille magis perspectas habuit amicitiæ suæ, quam fatalis sui sideris vires. Neque difficile est vera vaticinari, cùm in tuo arbitrio situm sit, ut confiant quæ prædixeris

Hoc anno exarsit Catilinæ Conjuratio. Natus est Augustus.

Egit Horatius novem aut decem primos annos Venusii, quod patet ex Od. 4. Lib. iii. Exinde Romam ad excolendum ingenium missus est Sat. 6. Lib. i. Epist. 2. Lib. ii.

9

10

Cn. Pompeius II.

11

M. Crassus H.

L. Domit. Ænobarbus

Cn. Domitius

M. Valer. Messala

Cn. Pompeius III.

Q. Metellus

M. Marcellus

Servius Sulpitius

C. Marcellus

(L. Lentulus

› C. Marcellus

Pompeius in Ægypto jugulatus. Circa hoc tempus Horatius Athenas studiorum causâ missus est. Noluit enim pater, ut eò proficisceretur, aut usquam à latere suo discederet, donec eâ esset ætate, ut vitæ suæ modum ipse habere, et morum integritatem in corruptissimâ civitate servare posset.

SQ. Fus. Calenus

P. Vatinius

C. Cæsar III.

Q. Fab. Maximus

Cæsar in Curia Pompeii confossus. C. Octavius (qui postea Augustus) ex Epiro redit Romam,

{{

S C. Pansa
A. Hirtius

Duobus his Coss. uno prælio occisis, suffectus est C. Octavianus, assumpsitque sibi Collegam Q. Pedium. Brutus Macedoniam petens, Athenis plures adolescentes eduxit secum, in iis Horatium. Vide Ep. 2. Lib. ii. Horat. scribit Sat. 7. Lib. i.

24 M. Lepidus II.

L. Munatius Plancus

Erat jam viginti quatuor annorum, et in Bruti exercitu versabatur. Aderat pugnæ Philippensi, inde fugit relictâ non bene parmulâ : à prælio Romam redit. Fecit Od. 14. Lib. i.

Pollioni inscribit Od. 1. Lib. ii. Mæcenatem Brundusium comitatur, scribitque Sat. 5. Lib. i.

C. Norbanus

M. Vipsanius Agrippa L. Caninius et post ejus mortem, Stat. Taurus

Pompeius F. ruptâ societate, quam cum Augusto inierat, bellum redintegrat. Horat. de eâ componit Epod. 7.

717

34

L. Gellius

30

M. Cocceius Nerva

Menas relictis iterum Pomp. F. partibus, Augusto se adjungit, à quo factus est Tribunus Militum. In hunc Hor. Epod. 4. invehitur.

Anno ab U. C. Anno ante J. C. Anno Hor. CONSULES.

719

31

S Sex. Pom. August. Cog

natus. L. Cornificius
Pompeianis jam secundùm venia
Horat. Od. 7. Lib. ii. scribit.
M. Antonius

L. Scribonius Libo

32

{C. Socius

(Cn. Dom. Enobarbus

Horatius hoc anno edidit Sat. 4. et 6. Lib. ii.

Bellum civile Antonium inter et Augustum exardescit. Roma factionibus infestatur. Horatius scribit Epod. 16.

722

29

35

C. Cæsar Octav. III.
Messala Corvinus

Parat se Mæcenas Augustum per mare ad bellum Actiacum sequi. In eam rem composita est Epod. 1. Victus Antonius, fugatusque est IV. Non. Septembris. Hanc Augusti victoriam canit Horatius Epod. 9. Lib. v. Sub finem hujus anni moritur Catius Philosophus Epicureus. C. Cæsar Octav. IV. M. Crassus

723

28

36

Alexandria capta. Mors Antonii et Cleopatra. Facta est Od. 6. et 37. Lib. i.

Bellorum civilium finis. Templum Jani jam primùm sub Augusto clausum. Dedit Hor. Od. 12. Lib. i. et circa hoc tempus Od. 6. Lib. iii.

Titulo principis ornatur C. Cæs. Octav. Facta est Od. 2. Lib. i. Extructa Bibliotheca Palatina Apollini dedicatur; quâ de re composita est Od. 31. Lib. i. Romanos incessit metus, ne Cæsar sedem imperii Trojam transferret, cui rei ut occurreret, edidit Hor. Od. 3. Lib. iii.

C. Cæsar Oct. VII. M. Agrippa III. Cæsare Britannis bellum inferre cogitante, Horatius cùm eum in eâ expeditione comitaturum se crederet, scribit Od. 6. Lib. ii. Verùm proficiscenti principi Arimini occurrunt Britannorum legati bellum deprecantes. In hanc profectionem scripsit Hor. Od. 35. Lib. i. Eodem hoc anno, C. Cæs. Octav. pulcherrimâ oratione ad Senatum habitâ, contendit ut per Patres sibi liceret, deposito Imperio, reliquam ætatem in otio degere: inde sumptum argumentum Od. 16. Lib. ii. Cæsari delatum Augusti nomen.

727

24

40

Augustus Cæsar VIII.
Statilius Taurus II.

Scripta est Od. 10. Lib. ii. Od. 11. Lib. iv. Ep. 5. Lib. i. Hoc ætatis finierat versus Amatorios plerosque et Sat. 2. 3. 6. 8. 9. et 10. Lib. i. Primam item Lib. ii.