Et flammas et saeva quatit mihi verbera Poena; Cerberus et diris flagrat latratibus ora, Anguibus hinc atque hinc horrent cui colla reflexis, Sanguineumque micant ardorem luminis orbes. Ecquid ab officio digressa est gratia, quum te Restitui superis leti iam limine ab ipso? Praemia ubi pietatis? ubi pietatis honores? In vanas abiere vices; et rure recessit Iustitia, et prior illa Fides. Instantia vidi Alterius, sine respectu mea fata relinquens;
Ad pariles agor eventus; fit poena merenti,
Poena fit exitium: modo sit dum grata voluntas! Exsistat par officium! Feror avia carpens, Avia Cimmerios inter distantia lucos;
Quos circa tristes densentur in omnia poenae. Nam vinctus sedet immanis serpentibus Otos, Devinctum maestus procul adspiciens Ephialten; Conati quum sint quondam rescindere mundum: Et Tityos, Latona, tuae memor anxius irae, (Implacabilis ira nimis!) iacet alitis esca. Terreor, ah! tantis insistere terreor umbris, Ad Stygias revocatus aquas. Vix ultimus amni Restat, nectareas divûm qui prodidit escas, Gutturis arentis revolutus in omnia sensu. Quid, saxum procul adverso qui monte revolvit, Numina contemsisse dolor quem vincit acerbus. Otia quaerentem frustra? Belive puellas, Dira quibus taedas accendit pronuba Erinnys
(Sicut Hymen praesaga dedit connubia mortis), Atque alias alio densat super agmine turmas? Impietate fera vecordem Colchida matrem Anxia sollicitis meditantem vulnera natis? An Pandionias miserandas prole puellas? Quarum vox Ityn ingeminat, quo Bistonius rex Orbus epops maeret volucres evectus in auras. At discordantes Cadmeo sanguine fratres Iam truculenta ferunt infestaque lumina corpus Alter in alterius; iamque aversatur uterque, Impia germani manat quod sanguine dextra. Eheu mutandus numquam labor! Auferor ultra In diversa magis: distantia flumina cerno: Elysiam tranandus agor delatus ad undam. Obvia Persephone comites heroïdas urget Adversas perferre faces. Alcestis ab omni Inviolata vacat cura, quod saeva mariti Ipsa suis fatis Admeti fata morata est. Ecce Ithaci coniux Laërtiadae Icariotis Femineum incorrupta decus: manet et procul illa Turba ferox iuvenum telis confixa mariti. Quin misera Eurydice tacito maerore recessit, Poneque respectantem et nunc manet Orphea serum. Audax ille quidem, qui mitem Cerberon umquam Credidit, aut ulli Ditis placabile numen; Nec timuit Phlegethonta furentem ardentibus undis, Nec maesta obtentum Ditis ferrugine regnum, Defossasque domos, ac Tartara nocte cruenta
Obsita, nec faciles Dictaeo iudice sedes, Iudice, qui vitae post mortem vindicat acta. Sed fortuna favens audacem fecerat Orphea. Iam rapidi steterant amnes, et spissa ferarum Blanda voce sequax insederat arva corona; Iamque imam viridi radicem emoverat alta Quercus humo, sequiturque comes: silvaeque sonoros Sponte sua cantus rapiebant cortice amara. Labentes biiuges etiam per sidera Luna
Pressit equos; et tu currentes, menstrua virgo, Auditura lyram tenuisti nocte relecta.
Ilaec eadem potuit, Ditis, te vincere, coniux, Eurydicenque viro ducendam reddere: non fas, Non erat, invitam: divae exorabile numen. Illa quidem nimium Manes experta severos Praeceptum signabat iter: nec rettulit intus Lumina, nec divae corrupit munera lingua. Sed tu crudelis, crudelis tu magis, Orpheu, Oscula cara petens rupisti iussa deorum. Dignus amor venia, parvum si Tartara nossent Peccatum ignovisse. Sed et vos sede piorum, Vos manet, heroes, contra nemus. Hic et uterque Aeacides, Peleus una et Telamonia virtus, Per patris secura locantur numina: quorum Connubiis genus et virtus iniunxit honorem. Hunc cepit serva; ast illum Nereis amavit. Adsidet his iuvenis, sociat quem gloria, fortis,
Acer, inexcussus, referens a navibus ignes
Argolicis Phrygios torva feritate repulsos. O quis non repetat talis divortia belli, Quae Troës videre, viri videreque Graii? Teucria quum multo manaret sanguine tellus, Et Simoïs, Xanthique liquor; Sigeaque, propter, Litora quum Troas, saevi ducis Hectoris ira, Videre in classes inimica mente Pelasgas Vulnera, tela, neces, ignes inferre paratos. Ipsa iugis namque Ida patens frondentibus, ipsa Ida faces altrix cupidis praebebat alumnis, Omnis ut in cineres Rhoetei litoris ora Classibus ambustis flamma superante daretur. Hinc erat oppositus contra Telamonius heros, Obiectoque dabat clipeo certamina; et illinc Hector erat, Troiae summum decus: acer uterque, Fulmineus caelo veluti fragor editus alto: Iguibus hic taedisque furens, si classibus Argos Eripiat reditus: ille at vulcania ferro Vulnera protectis depellere navibus instat.
Hoc erat Aeacides alter laetatus honore, Dardaniaeque alter fuso quod sanguine campis Hectoreo victor lustravit corpore Troiam.
Rursus acerba fremunt, Paris hunc quod letat, et huius Alma dolis Ithaci virtus quod concidit icta.
Huic gerit aversos proles Laërtia vultus,
Et iam Strymonii Rhesi victorque Dolonis Palladio laetatur ovans, rursumque tremiscit
Iam Ciconas, iam rursum atroces Laestrygonas horret.
Illum Scylla rapax canibus succincta Molossis, Aetnaeus Cyclops illum, Zanclaea Charybdis, Pallentesque lacus et squalida Tartara terrent. Hic et Tantalei generis decus, amplus Atrides, Adsidet, Argivûm lumen: quo flamma regente Doris Erichthonias prostravit funditus arces. Reddidit heu Graius poenas tibi, Troia, ruenti, Hellespontiacis obiturus reddidit undis!
Illa vices hominum testata est copia quondam, Ne quisquam nimium Fortunae munere fidens Tenderet evectus caelum super; omne propinquo Frangitur invidiae telo decus. Ibat in altum Vis Argea petens patriam ditataque praeda Arcis Erichthoniae: comes huic erat aura secunda; Per placidum cursus pelagus; Nereïdes undis Innabant: pars inflexis superata carinis: Quum seu caelesti fato, seu sideris ortu Vndique mutatur caeli nitor; omnia ventis, Omnia turbinibus sunt concita; iam maris unda Sideribus certat consurgere, iamque superne Corripere et soles et sidera cuncta minatur; Ac ruere in terras caeli fragor. Hic, modo laeta, Copia nunc miseris circumdatur anxia fatis, Immoriturque super fluctus et saxa Capherei, Euboicas et per cautes, Aegaeaque late Litora: tum Phrygiae passim vaga praeda peremtae Fluctuat aequoreo iam omnis male naufraga tractu. Hic alii sidunt pariles virtutis honore
« PredošláPokračovať » |