Preces, flexis genibus, Dómine, * Misericórdiam ut in Ordinario. CAPITULUM. Isaíæ 62. Propter Sion non tacebo: et propter Jerúsalem non quiescam donec egrediátur ut splendor Justus ejus, et Salvátor ejus ut lampas accendátur. R.br. Memento nostri, Dómine; In beneplácito pópuli tui. Memento. V. Vísita nos In salutári tuo, * In. Glória. Memento. Ps. 105. V. Quis dabit ex Sion salutáre Israël? R. Cùm convérterit Deus captivitátem plebis suæ, exultábit Jacob, et lætábitur Israël. Ps. 52. Preces, flexis genibus, ut in Ordinario. AD SEX TAM. Ant. 5. c. Ostende, Dómine, fáciem tuam : placáre, Dómine; ne moréris. Dan. 9. CAPITULUM. Isaíæ 46. Audíte me, duro corde, qui longè estis à justítià propè feci justítiam meam; non elongábitur, et salus mea non morá→ bitur R. br. Ostende nobis, tuam. Ostende. V. Et salutáre tuum * Da nobis ; Misericórdiam. Glória Patri., Ostende. Ps. 84. V. Mirifica misericórdias tuas, R. Qui salvos facis sperantes in te. Ps. 16. Preces flexis genibus, ut in Ordinario, AD NON A M. Ant. 1. f. Expectatio Israël, Salvátor ejus in témpore tribulatiónis, ne derelinquas nos. Jerem. 1 f. CAPITULUM. Jerem. 50. In tempore illo, ait Dó. minus: Quærétur iniquitas Israël, et non erit: et peccatum Juda, et non inveniétur ; quóniam propítius ero eis quos relíquero. R. br. Propè timentes Dóminum Salutáre ipsíus Propè. V, Ut inhábitet glória in terrâ nostrâ," Salutare ipsíus. Glória Patri. Propè. * * V. Justitia ante eum ambulábit : R. Et ponet in viâ gressus suos. Ps. 84. Preces, flexis genibus, in Ordinario. AD VESPERAS. Psalmi et Ant. de Psalterio secundùm Feriam. CAPITULUM. Habac. 2. ut pparebit in finem, et non mentiétur si mo ram fécerit, expecta illum; quia véniens, véniet, et non tardábit. HYMNUS. tatúta decréto Dei Tandem propinquant témpora: Emptus tot anuórum morâ Affulget è cœlo dies. Patris, nefando crimine Proles jacébat sáucia: In mortis umbrâ cónditum Sedébat humánum genus. Morti secundæ débitos Et sempiternis ígnibus, Horrenda justi „Júdicis Manébat expectatio. Heu quis ruínæ tam gravis Sarcíre damna, quæ manus Afferre tam grandi queat Parem medelam vúlneri? Tu Christe, tu solus tuo Delapsus è throno Deus, Imágini potes tuæ Formam decusque reddere Roráte, cœli, désuper Justumque foecundo sinu Complexa tellus pérdito Orbi salútem gérminet. Sit sempiterna laus tibi, Verbum Patris, factum Cum Patre, cumque Spí caro, ritu, Nunc et per omne séculum. Amen. et 9 V. Adjútor meus protector meus tu es; R. Deus meus, ne tar Deindè funt Comme-morationes de Sanctis occurrentibus. AD COMPLETORIUM, Psal mi et Ant. ut in Psalterio: cætera ut in Ordinario Breviarii. Preces, quando dicuntur, ut suprà, 182. SABBATO ante Dominic. I. Adventûs AD VESPERAS. Ant. et Ps. de Sabbato. CAPITULUM, Jerem, 23. Nece dies véniunt, dicit Dóminus, et suscitábo David germen justum; et regnábit rex, et sapiens erit, et fáciet judicium et justítiam in terra. HYMNUS. Statúta decréto Dei, suprà. V. Oriétur in diébus ejus justítia et abundantia Pacis: R. Et dominabitur usque ad terminos orbis terrárum. Ps. 71. Ad Magnificat. Ant. J. Sicutterra profert germen suum, et sicut hortus se→ men suum gérminat; sic Dóminus Deus germinabit justítiam et laudem coram universis géntibus. Is. 61. Oratio ut infrà ad Laudes AD COMPLETORIUM, Ps. et Ant., ut in Psalterio; cætera ut in Ordinario. DOMINICA PRIMA ADVENTUS. AD OFFICIUM NOCT. Invit. Dóminum Deum qui venturus est, Veníte, adorémus. Apoc. 1. * Ps. 94. Veníte. 1. HYMNUS. Instantis. suprà. Psalmi de Dominica, ut in Psalterio. Lectio j. Cap. 1. ísio Isaía, filii Amos, quam vidit super Judam et Jerúsalem in diébus Ozíæ, Jóathan, Achaz, et Ezechiæ, regum Juda. Audíte, cæli, et áuribus pércipe, terra; quóniam Dóminus locútus est. Fílios enutrívi et exaltávi: ipsi autem sprevérunt me. Cognóvit bos possessórem suum, et ásinus præsépe dómini sui: Israël autem me non cognovit, pópulus Ant. 5. a. Ecce Dómi- meus non intellexit. Væ nus audítum fecit in ex- genti peccatríci, pópulo trémis terræ: dícite, filiæ gravi iniquitáte, semini Sion: Ecce Salvátor tuus nequam, fíliis scelerátis: venit. Is. 62. dereliquérunt Dóminum, Ant. 1. a. Rex tuus blasphemavérunt sanctum véniet tibi justus et Sal- Israël, abalienáti sunt revátor; et loquétur pacem géntibus. Zach. 9. IN I. NOCTURNO. trorsum. Super quo percútiam vos ultrà adden tes prævaricatiónem ? Omne caput lánguidum, et omne cor mærens. A plan Ant. 7. d Congregábit Israël et custódiet eum sicut pastor gregem suum; redémit enim Dóminus ta pedis usque ad vértiJacob, et liberávit eum. Jerem. 31. V. Salvos nos fac, Dómine Deus noster, et cóngrega nos de natiónibus; cem non est in eo sánitas. ¶ Hæc dicit Dóminus Deus: Convertímini ad me, salvi eritis, et Sic terminantur om→ 1. Utconfiteámur nómines Lectiones ex Isaid, ni sancto tuo. Ps. 105. per Adventum, nihil res pondendo. R. Attende, Dómine, de cœlo, et vide de habi táculo sancto tuo : * Tu meum, quis quæsivit hæc enim pater noster, et de mánibus vestris, ut Abraham nescívit nos: † ambularétis in átriis meis? Tu, Dómine, redemptor Ne offerátis ultrà sacrifinoster. A século nomen cium frustrà: incensum atuum Utinam dirúm- bominátio est mihi. Neoperes cœlos, et descénde- méniam et sábbatum et fesres V. Adjuva nos, mi- tivitátes álias non feram : sertus nostrî, Dómine: iníqui sunt cœtus vestri. Tu enim pater noster, et Calendas vestras, et soAbraham nescívit nos. lemnitátes vestras odívit * V. Non aliud nomen ánima mea : facta sunt miest sub cœlo datum, in hi molesta, laborávi súsquo oporteat nos salvos tinens. Et cùm extendérifieri Tu, Dómine, tis manus vestras, aveitam redemptor noster. V. Nos óculos meos à vobis : et credidimus et cognovimus cùm multiplicavéritis oraquia tu es Fílius Dei; tiónem, non exaúdiam A século nomen tuum. manus enim vestræ sán V. Glória Patri, et Fílio, guine plenæ sunt. Hæc et Spirítui sancto. Uti- dicit, etc. nam dirúmperes cœlos et descénderes Repet. R. Attende. usque ad V. Adjuva nos. Is. 63. et 64. Marc. 9. Act. 4. Joan. 6. Lectio ij. R. Statim véniet ad templum suum Dominátor : Ipse quasi ignis conflans purgábit fílios Levi; et erunt offerentes sacrifícia in justítiâ : et placébit Dóudíte verbum Dómi- mino sacrificium. V. Lex Ani, príncipes Sodomo- constitut sacerdotes infitrum : percípite áuribus mitátem habentes ;.sermo legem Dei nostri, populus autem, qui post legem est, Gomorrhæ. Quò mihi mul- Fílium in æternum pertitúdinem victimárum ves- fectum;* Ipse. Malach. trárum, dicit Dóminus? 3. Heb. 7. plenus sum: holocausta a Lectio iij. ríetum, et ádipem pin- La avámini, mundi estóte, guium, et sánguinem vi- auferte malum cogitatulórum et agnórum et tiónum vestrárum ab óculis hircórum nólui. Cùm ve- meis: quiéscite ágere pernirétis ante conspectum versè, díscite benefácere : quærite judícium, subve- qui est in te non recédet. níte oppresso, judicáte pu- Is. 59. pillo, defendite víduam: 1; Ant. 4. E. In miseriet veníte, et argúite me: córdiâ sempiternâ misertus dicit Dóminus. Si fúerint sum tuî, Sion; et fœdus peccáta vestra ut cócci- pacis meæ non movébinum, quasi nix dealba- tur, dixit miserátor tuus buntur et, si fuérint ru- Dóminus. Is. 54. bra quasi vermículus, ve- Ant.6.F. Consolábor vos, lut lana alba erunt.... Et consolabímini: et vidéconvertam manum meam bitis, et gaudébit cor vesad te, et excoquam ad trum et cognoscétur mapurum scóriam tuam, et nus Dómini servis ejus. áuferam omne stannum Is. 66. tuum. Et restítuam júdices V. Propè est Dóminus tuos ut fuérunt priùs, ómnibus invocántibus eum et consiliários tuos sicut ROmnibus invocántibus antíquitùs post hæc vo- eum in veritáte Ps. 144. cáberis Cívitas Justi, Urbs fidélis. Hæc dicit, etc. R. Quare mæróre contráheris, fília Sion? Numquid rex non est tibi, aut consiliárius tuus périit?* Lectio iv. Sermo sancti Bernardi' de Adventu Domini. Dignum est, fratres, ut totâ cum devotióne solatióne, stupefacti tantâ dignatióne inflammáti Liberáberis Rédimet te Dóminus de manu inimi- Dómini celebrétis Advencórum tuórum. V. Venit tum, delectati tantâ conFilius hóminis quærere et salvum fácere quod perierat: Liberáberis. Glória Patri, et Fílio, et Spirítui sancto. † Rédimet te Dóminus de manu inimicórum tuórum. Mich. 4. * Luc. 19. IN II. NOCTURNO. Ant. 2. D. Cum vénerit Sion Redemptor, hoc focdus meum cum eis, dicit Dóminus Spíritus meus tantâ dilectióne. Nec verò solùm cogitétis adven¬ tum quo venit quærere et salvum fácere quod períerat, sed et illum nihilóminus, quo véniet et assúmet nos ad seipsum. Utinam circa hos duos adventus jugi meditatióné versémini, ruminantes in córdibus vestris, quantùm |