6

FRID. SYLB.

CANDIDO

LECTOR I S.

E fucum tibi fieri, aut fumũ ven li exiftimes lector,dum libri t'tulus editione à plurimis & foed flimis medis expurgaram pollicet r, vifum eft aliquá tibi eius rat onem reddere, ac breuiter exponete quænam ip hoc opus collata fit opera, vt eo refpub.literaria commodius vti ac frui poffit.

Quod igitur ad priorem operis partem attinet, que Virgilianum contextum cum marginalibus fcholiis complectitur, recenfa illa eft à doctiff & diligentiff. iuuene I o ANNE OPSOPOBO. E qua quot & quanta fuftulerit menda,facilius ipfe potuiffet explicare. nifi eum graues ftudiorum perfequendorum rationes nuper à nobis Parifios auocaffent. Ante abit m tamen quædam in fchedulam coniecerat, è quibus de recenfionis diligentia fatis manifefta documēta peti poterant. Quæ vt planius abs te intelligantur, præmonendus es de tribus exemplaribus Venetis, quibus in noftra editione vfi fumus. Eorum primum apud Francifcum Rampazetum expenfis Melchioris Seffe impressum erat anno 1565. Alterum anno infequenti ex officina Francifci Laurentini prodierat. Tertium fuperiori anno proximo,1582. à Rampazeti & Seffæ hæredibus editum eft, & huc allatum poftquam nos de noftra editione deliberaffemus. Vt ergo ab ipfo contextu initiumfumam, fingula rantum è fingulis illis editionibus menda proferam; è quibus fac le coniicere poteris quæ in ceteris nauata fit opera. Pagina 180, verfu 26, prima editio pro Coniugis Hectores,habet Coniungis Heftore. Secunda editio emendauit quidem hoc erratum, fed inter cetera non minus foedum admifit,dum p.156,verfum 4.integro vocabulo imminuit,& quidem trifyllabo,hoc modo, Seruante & tacitam in fede latente,omiffo adiectiuo fecreta. Tertia,quæ primę filia eft, euitauit quidem hoc mendum,fed non minus quam mater fua deridenda fe propinauit, dum pag.389,v.4, in ifto hemiftichio, No iam mater alit tellus, pro tellus cum matre fua retinuit lexus.' E quibus facile diiudicare potes lector,quata in cereris fit adhibita diligentia. Sed in fcholiis marginalibus inn nera & imman'a erant errata. vt pag. 225. primæ editionis, In Patre & ab eo dedudis,afper corripuit, pro,In Patre & ab eo deductis a fem

per

per corripuit. Quem locum emendauit quidem tertia, vt etiam fecunda:fed pag. 210,v.1,vbi fecunda recte legit, Hannibalem innuit, tertia cum matre fua fcribit, Hannibalem incidit. Sic pag. 351,vbi recte in fecunda editione dicitur Etna Encelado impofita,prima & tertia pro Etna fcribunt Enea. Itidemq; p.378, er dem habent, Mercurium oderant, pro Mezentium, vt recte in fecunda editione fcriptum eft. At 403, in expofitione huius acroteleutii, furafq, incluferat auro, nec fecunda, nec prima vel tertia veram lectionem habent. cum enim fcribenda effer, auro,i.ocreis aureis, vt nos edidimus, prima & tertia editio imprefferunt ceteris aureis; fecunda corruptiffime, oerele aureis. Similiter p. 38,in expofitione nominis Tifiphone,prima &tertia fcribunt: vltio cordis:fecunda mendofius, vitio cordis:quum genuina fcriptura fit, vltio cadis, v ultrix cadium. Inter cetera vero prima erat ridicula in afpirationis additione, detractione, aut tranfpofitione: ut p.250,in margine,boni hominis eft in augurio videre pafcentes ques, pro, ominis. Sic in ipfius Virgilii textú,180, v.5, loricam confertam amis hauroq, trilicem,pro hamis, auroque. In Græcis autem corrupendis quam gnauas fe præbuerint,fivno & altero exéplo declarauero, exiftimo tibi de aliis facile fore iudicium. Itaq; p.319 prima editio in Home içi loci indicationę fic habet, femma cryfeo anafcitmata, etiamfi interpretes quidam imperitiam legat. Cuius veftigia fideliter obferuauit tertia editio,duobus tamen mendis fublatis,anafciptro,&legant. Secunda, vt quæ Græca Græcis literis fcribéda effe duceret, ita nobis Erythrzi mentem expreflit, σέμμα χρυσέφανα σκέπτρω.etiamfi interpres quidam suara per imperitiam legat. Ex quibus trium editionū vitiofis fcripturis hanc Opfopoeus germanam noftro marg ni appofuit.si xevo ave oxyeg etiamfi interpres quidam siμuare per imperitiam legat. Sic pag. 311, in Homeri loco ex Iliados defumpto,prima editio pro seiαñαou, fcripfit,os ela tafa,&c. Tertia, vt Græca lingua aliquam oftentaret cognitionem,non contenta corruptas a matre voces Græcas Græcis litteris fcripfiffe, hoc pacto, se amara, etiam Latinas iftas, in codem hellen fii feruore Græcis literis de-, pinxit,ex. At quid fecunda? non modo verba Homeri, fed tota Homerici loci mentionem omifit:propterea fortaffe,quia prorfus tacere quam male loqui confultius effe iudicauit. Eade tamen pag.21,in Theocritei loci indicatione,vbi prima editio habebat, warda ieg; &tertia, wavda l'eg,primum quidem hemifti.

chii vocabulu rectius fcripfit, quanquã vitiofo accétu, mab:fed pofterius fere totum corrupit,eda: quum genuina fcriptura fit, πάντα έαρ, Γει παντα ἔαρ. id eft πάντη, (eu πανταχε. At pag.236, vbi prima editio habet Achaomachia; tertia,Schaomachia; & lecunda,xia,mendofe omnes,veram scripturam effe suspicora,id eft pugna vmbratilis, quum poeta dicat, Qua ludo indutus belli fimulacra ciebat. In figurarum etiam Græcis appellationibus monftrofa fæpe commiferunt errata.vt 307,v.1, prima editio habet perinaphtholegia: alteræ duæ paulo melius periaphthologia,pro eauregia. Sic fecunda, 247,Pavis à mofio,pro malos à modo. Eadem alibi pro code nos interdum r«dos habet,interdum rados,interdum l'art. Porro quod de fecunda editione dixi,eam Homerici loci mentione penitus obliteraffe, omiffionis illam libertatem non folum in locis deprauatis vfurpauit,fed etiam vbi marginis anguftiae plura capere non poterant:vt p.32,0cto illos verficulos marginales de fcorpio adnotatos,omnes prætermifit. Sic p.325, poft hæc, qui roftra tridentia nauium antiquarum depicta aliquando, non tantum omifit verbum fpectauimus, quod ad perficiendam fententiam requiritur,fed etiam hoc fequens fcholion, Allufio est. nam Cleopatra à ferpentibus necata est. Sic item p.344, imperfecta sententia marginem claudit, Beda probaturus duos,omiffis tredecim verficulis infequentibus, quos impleta marginis fpatia refpuebant. Rurfum hæc ipfa editio fic inchoat paginam 272, tios,per actione cauffarum Athenienfes,omiffo in præcedeti margine huius fententiæ principio ifto,Per ara, Corinthios indicat: per marmor, Parios, per act.cauff. Denique pag.22,& fequentibus,locos è Theocrito in margine annotatos præteriit omnes, ron tam marginis anguftiis coacta,quam Gręca compofitionis tædio affecta. Locorum etiã citationes multis in locis deprauatas fuiffe, idem Opfopaeus in eadé scheda annotauit. vt pag.244,lector in prima & tertia editione ablegatur ad Gell.lib.15.cap.r6:in fecun da,ad lib.19,ca.6:quum locus extet lib.6.c.6.Sic pag.255,omnes vno confenfu adiri iubet Gellii lib. 19, c.6: quum indicandus effet lib.10,c.16.Et rurfum pag.429,prima & tertia Virgilii locum defumptu fcribunt ex 11.30.vbi rectius fecunda,ex Il.x.i.e.lib.11. nec.n.vel Ilias vel Odyffea alphabeticum numerum excedunt; licet alias in vulgaribus Græcorum numerorum notis à fignifi. cet triginta,ficut viginti, dece.Etfi autem, quantum coniectu ra ad veros locos peruenire licuit, nihil labori nec tempori à fe parfum

parfum fuiffe affirmat idem Opfopous,fatetur tamen non vbiq; à fe quod voluerit præftari potuifle.proinde fi qui reftent numeri vitiofi condonari nobis erratum alienũ cupit, donec veri, numeri vel à nobis vel ab aliis aliquando deprehendantur. Quantitatis indices note,quibus fyllabarum tépora in poetica dimenfione defignatur,varie & ipfæ,præfertim in Erythræi tractatu operi præmiffo,corruptæ erant:vt, Nos patria fines- pro -vv--quod primæ editionis erratum, tertia fideliter fecuta eft, verfu penultimo eius paginę quam infigniuit b 3. Et cotra in eiufdem pagina medio,unde Latinum-vvv-pro- vv-v.

Tam vt de altera operis parte,qua Erythræi continetur Index, aliquid dicam, prima quatuordecim folia,vfq; ad verbum Incaftare,recenfa funt ab eodem Opfopoo:cætera, vfque ad finem,à me fuccifiuis horis funt recognita.In quib',vt de meo duntaxat. penfo verba faciam, tam fœcundam erratorum fegete reperi, vt fi prolixius ea vellem exponere,enarratio illa in iuftam libri molem excrefceret.Committere tamen non poffum, quin ex iis aliqua recenfeam,que ita erant transformata vt à finceraru vocum fignificatione atq; etymo quam longiffime effent abducta. Horum alia,quantitate,alia qualitate vitiofa erat deformata. Vitiofa in principio additione aquos & paleam inueniebam,pro equos & aleam: & contra in fine fint,pro fin. In medio,qua & hanc,pro qua & bac.Sic in polyfyllabis chrifta, plura,tumultus, Exaudius, pro crifta,pura,tumulus, Exadius. Syllaba quoq; additione deprauata erant nonnulla:vt quafi,aureas, Philogeus,pro qui,auras, Phlogens. Econtra quædam iniqua detractione decurtata erant: verura pro crura,fic fama,vera,muta,pro flamma,verna, multa. item rete,exemplo,volunt,exuere,pro rede,extemplo,voluit,exurere. Syllaba initiali mutilatum cafui pro occafui: finali, porri pto porrigi. In medio perperam concifa erant laus,prodere, pro latus, producere. fic veris,erypelatodes,pro veribus (seu verubus) eryfi pelatodes. item propria ifta Martinus, Nipa, pro Martianus, Nenuora. Quædam præpoftera literarum tranfpofitione fœdata erant: vt felapfia, Manetes, pro feplafia, Mencetes.fic partem, crinem, rides, reuomentem, verterant tortores illi in patrem, crimen,redis, remouentem. In ipfum etiam metaplafmum ea abufi erant licentia, quam ille in alia obtinuit, eumq; temerario aufu in metapfalmum transfigurarat.Sed & commutatione literarum permulta transformarat:vtnox & fatis,pro vox& fatis. item nati, apes, pro nata, apex. & in medio, locos, mores, pro lucos,moles.

fic rubore, pœnis, certa, pro robore, pennis, tecta. &tanto, volentis, pro tauro, volemis. Sic Ponticam &profam, veterant in poeticam, & erofam: vdo & bellis, in volo & vtilis. item tendere ac monere,in vendere ac mouere: ex in &; verfus in rurfus. Interdum indeclinabiles particulas pro declinabilibus fubftituerat:vt ficuti, fi haud, antea, in, pro fecuti, fi quid, aurea, id. &contra, participium, pro aduerbio as, fic. Nonnunquam geminarat metaplafmos:vt toto, pro ter. Sic Legaus, fugerent, effigies, pro Tegeaus, fugerent, effugiens. His adde templum & externo, pro exemplum & pefterno, item illi,mica,vanis,pro lini,rima, nouis: & caufarum, pro euafurum. adhæc, arduo,penitus,pro arundo, petimus.item Polucris, Grauiena,pro Pollucis, Graingene. Occur rebant &alia metamorphofes, quibus nunc elephantus in mufcam,nunc mufca in elephantum vertebatur: vt infula,pro infu. la: tectis,pro terris; & teftis protectis. Eodem modo collem in folem, & Eurum in aurum verterant. nec cötenti,Hectoris equum Podargum dempta pedu velocitate in Podagrum vertiffe: ipfum etiam lapidem,dilectum Apollini vatem & medicum,in lapidem transformarant: & contra, Erytheam infulam in Erythraum. Quin & in celebres populos graffata erat ifta licentia, Tufcofque in rufcos mutauerat:& contra fues in Suenos. Sed & Cyclopum ac gigantum more in ipfa deorum numina dextras conuerterat im manis illa barbaries; ac Caftorem in paftorem tranfmutarat, Martem,in matrem; & Phorcum in porcum. & quem locum Aclides tenere iufla fuerant,in eum Alcides horum gigantu vi pertracts erat.Similiter expu fo Veneris nomine,intrufum erat verbum noueris:& voti reus,deus ab illis fact erat: quamuis & illud fuam imbecillitatem agnofceret; & reus, qui ceu vinculis obftri&tus teneretur,fibi diuinitatis titulum tribui non poffe clamitaret.Cyclopica etiam crudelitate vocabula quædam diuulfa erat. inter cætera venerando Vlpiani nomine in duas partes fœde dilacerato & mutilato,hinc Vi,illinc pianus pendebat; & quo minus coirent,firmiffimo puncti centro difcuneata erat membra. Sic imperatiuum verbum vide diftractum erat in v. de. falfedo item,in fal fedeo: & Pithecufa in Pithe caufa. Contra, quædam fua natura difparata,in vnum corpus erant vi coacta:vt H,pil, feu 2. Sic duobus iftis verbis,opetulit, nihil opitulari potuit quo minus in optulis foe de deformarentur. In iftis vero,claffimque timuit,pro claffig, immittit, vna litera è pofteriori voce in priosem translata,cæteræ partim fuo loco erant mote, partim com

mutata