probius petulates perdomuiffe: quippe qui tibicine Spondeu VLGVS Grammaticorum putat, viciffim Spondeum fuam fedem Dactylo aliquando concedere: vt in illo, Inferitur vero ex fætu nucis arbutus hōrridi. Verum potius dicendum eft,in hujufmodi quoque Senario Heroico no conuenire, Spondeum vnquam fexta depelli Lede: quemadmodum & in Senario lambo euenire animaduertimus: quem etiamfi Comici per omnes regiones corruperint: fextam tamen integram lambo referuarunt; vt ex vlti ma faltim percuffione,verfus Senarius Iambus agnofceretur, dum Jambus iple vltimus feriretur. 51,14 &, 328,6 Sic igitur Senarius ifte Heroicus,qui ex Spodeis folis primu cóft tutus eft,vt omnino Thelim,ac depofitioné fua feruaret, ad qua decenter admodú properat per celeritate Dactylicam quinti pedis:nunquã Dactylum profuentem in loco ftatus ac more Spōdaicæ habere debet. Sed,cùm ipfi metro adiiciatur fyllaba in fine,vbi omnino locus Spõdei fit et afi fit Trocha': (quia femper pro Spondeo accipitur, eo loco no modò carininis,fed interdum medio dictione terminans,atq; pedem:vt, Rumpemoras omneis,turbatag, arripe caftra. Ferte citi ferrum,dite telä:fcandite muros) euenit,vt,vb reipfa Trochęus effet, & adiectione alterius bre uis coalefcere Dactylum fais puta ent,inde Dactylicum no minauerint:cum rect us Hypermeter tantum, & Hypercataleaticus & ceretur. Náhu ufinodi verfus fyllaba longiores nunquam porr guntur:n:fi fequés verfus incipiat à vocali:vt quafi vitiain abundantis fyllabe.Synaiorphe aut Ecthlipfis ratio emendet cam ad caput fequétisverfus reuocando,hoc modo: Infertur vero exfætu nucis arbutus horrida. 320,30 fequitur enim. Et feriles platani. Cùm igitur elifa & ex Hor 51, 14 rida,& d'fequenti dictioni à vocali incipienti adnexa, fic,d'et ftéri,horri Trochæus remaneat,q (vt dicebamus),p Spódeo accipiendus fit: an dicemus,eam fyllabam Dactylum pedem Quod vt verè fentiam,ex co facilè adducor.q animaduerto, Virgiliu non minus amafle Hypermetros huiufinodi verfus producere addita fyllaba finali Spōdeo,vel in eadé dictione vel per Enclitica frequentiusque quæ ita faciat axubúxxo- cuius tamen nemo Grammaticorü hactenus meminerit,quamuis apud Græcos interdú loco Dactyli poneretur:vt 4',9 Aut dulcis mufti Unicano decoquit humorem, Aut foliis vndam. 385,18 Clamore incendunt cœlum Troesá, Latinique, Aduolat Æneas. Erit igitur omnino adiectio hæc quædã fyllabica, fcriptura.& lectione Hypermetrica: tempore verò & fcanfione nulla quia per Synalcephen,aut Ecthlipfin (vt diximus) abiiciatur atq; ita,vt par eft, fedes vltima Spondeo inuiolata permanebit. Quod fi quis illud V I.obiiciat, 244,23 Bis patria cecidere manus,quin protinus omnia, nouerit Omnia per Svnizefin ad Spondaica dimenfione redigi,quafi Omna protuleris: vt item illud fi ita legenis, 282,17 Praferimus manibus vittas,ac verba precantia. & illud 253,20 Canities inculta iacet, ftant lumina flammeä. vtin aliis non paucis; de quibus, vbi de Synizefi abundè agimus. at illud, 40,23 Cœumque, Iapetúmque creat, fauúmque Typhočă, Etiam Synalpha tueri poteft.fequitur enim, Et coniuratos. Sed & reliquos Hypermetros,qui pauci funt in gratiam ftudioforum addamus. 179,30 lamque iter emenfi,turres ac teƐta Latīnōrum Ardua cernebant inuenes. 63,28 Nanigus pinos,domibus cedrófque,cupressōsá; Hinc radios triuere rotis. 227,24 Ei magnos membrorum artus,magna ossa,lacertõsģ Exuit. 238,25 Roboranauigiis aptant,remósque rudentes, Exigui numero. Si non tanta quies iret frigus, calorem, Inter. Omnia Mercurio fimilis,vocémq,,colorem, Ecce furens animis aderat Tirynthius,omnemý, Iactemur,deceas:ignari hominumģ, locărūmģ Erramus. 60,19 207,24 &349,13 310,8 Area cuigradibus furgebant limina,nexag Ære trabes. 122,8 Omne adeo genus in terris hominum, ferarumģ 75,23 Et genus &quoreum. 126,4 162,1 290,1 263,20 Quem non incufaui amens hominumý, Deorumý Se fatis ambobus Teucris, venire,Latinisg. Quos fuper atra filex iamiam lapfura, cadentīg Imminet affimilis. Quanquam in hoc poftremo funt qui fire Que,fcribant cadenti. Citatur falsò à Beda,& mox à Nicolao Peroto,hoc tanquã Virgilianum Hypercatalecticum, at tuba terribilem sonitum procul excitat horridi: & fortaffe pro ifto ex Georgicis, inseritur verò ex fœtu nücis ärbutus horrida. Nam Virgilii omnino est, at tubǎ terribilem sonitum procul ärě cănōro Increpuit. DI ANAPESTO ET No PROCELEVSMATICO nothis Heroici pedibus: & de verfibus Otandum eft,præter Spondçum & Dactylum legitimos $1,14 34410 etiam admitti quandoq; folere; & Proceleufmaticum vvu. frequétius,pro Dactylo; in quos ipfe fine iactura aliqua temporis refolui poteft,quòd tantundem temporis infumatur in duabus breuibus efferendis, quantum in vna longa. A quibus pedibus cum verfus incipiunt, Mutili vel Trunci appellantur; quòd in principio (vt inquit Diomedes) amputantur,& literam vel fyllabam amittunt, vel fyllaba defi iunt Græcè dicuntur axéQuao,quafi capite diminuti. vt cum Pocta femel ab Anapæfto ita ex arte cœpit: 47,16 Fluuiorum rex Eridanus., 350,7 Et à Proceleufmatico toties. àbiĕtibus iuuenes patriis,& montibus aquos. 416,13 arietă in portas,& duros obiice poftes. 228,4 Genйå låbant vaftos quatit ager anhelitus artus, 448,11 Genua läbant gelidus concreuit frigore fanguis. 97,1 22 Parietibusg premunt arctis,& quattuor addunt, 233,1 Parietibus textum cacis iter, ancipitem 44,21 Tenuianec lana per cœlum vellera ferri. Tenuïs übi argilla, & dumofis calculus aruis. 5515 Quem pedem etiam aliis regionibus variauit; 151,28 Harent parietibus fcala, poftesá, fub ipfos. 10,1 5396 in Quinta, Tityrepafcentes à flumine reice capellas.' Vellerag, ut foliis depectant tenuta Seres. 88,12 Nequicquam in tectis certatim těnuĭă cera. 137, 21 Adificant, fečtag, intexunt àbiětě costas. 235,25 Transtraper, & remos,& pictas abiětě puppes. 408,30 Aduerfilonga transuerberat abiětě pectus. 153,18 Cuftodes fufferre valent: labat åriěté crebro. 280,15 Ha facris fedes epulis, hic aričte cafi. 441, 22 Mania, quig, imos pulfabant ariete muros. &, &, &, &, &, &, &, Quanquam in his omnibus(vt fentit Terentianus & Probus)/ poflunt effe Dactyli,vbi I &V fint cófonantes:vt exépli caufa, abiete,& Genua la. vt mirum fit, in hac licentia quàm folerter Virgiliana diligentia fibi Synalophes aut Synærefis excufationem referuauerit,aut Pofitionis,fecundum Probum. T DE TRIBRACHO, IA MBO. ET TRO- CAP. V. "Ribrachus quoq; (qui & Brachyfyllabus,& Choreus) pro Dactylo vfurpatur:itemque Iambus (qui & Dauniui, & Gradarius) pro Spondeo.idq; perpetuò,cum eoru prima breuis locis imparibus inuenitur, hoc eft,Cafuræ,in que loca no nifi loga cadere poteft. Quòd fi ea fortè breuis natura fit,hac figura pro longa accipiatur,quia terminat dictionem: ex quo detrinétum vnius temporis refumere videtur, & quia ad inchoandum pedem aliqua cum mora fumitur. Verum quia fyl laba omnino natura breuis fit, inde verfus Exiles, vel Hiulci, vel Elumbes à noftris dicuntur:Græcè vocantur λagapoi. Sunt autem huius licentiæ apud Poetam exempla hæc: Tribrachus pro Dactylo cum figura, R Noftrorum obruimur, oriturq, miferrima cades. S Pleiadas, Hjadas,claramg, Lycaonis Arcton. Graius homo infectos linquens profugus Hýměnaos. Quanquam funt,qui poftremis verfibus H vim habere literę T Nufquam amittebat,oculosý, fub aftra tenebat. 150,27 223,6 36,2 73.30 159,29 191,10 184,24 17,25 379,23 242,5 |