ODE XVI.

AD VARUM NULLAM, Vare, sacrâ vite priùs severis arborem Circa mite solum Tiburis, et mænia Catili: Siccis omnia nam dura Deus proposuit; neque Mordaces aliter diffugiunt sollicitudines. Quis post vina gravem militiam aut pauperiem crepat? 5 Quis non te potiùs, Bacche pater, teque, decens Venus ? At ne quis modici transiliat munera Liberi, Centaurea monet cum Lapithis rixa super mero Debellata ; monet Sithoniis non levis Evius, Quum fas atque nefas exiguo fine libidinum

10 Discernunt avidi. ' Non ego te, candide Bassareu, Invitum quatiam : nec variis obsita frondibus Sub divum rapiam. Sæva tene cum Berecynthio Cornu tympana, quæ subsequitur cæcus Amor sui, Et tollens vacuum plùs nimio Gloria verticem,

15 Arcanique Fides prodiga, perlucidior vitro.

ODE XVIII.

IN DIANAM ET APOLLINEM.

5

# Dianam teneræ dicite virgines : Intonsum, pueri, dicite Cynthium:

Latonamque supremo

Dilectam penitùs Jovi.
Vos lætam fluviis, et nemorum comâ,
Quæcunque aut gelido prominet Algido,

Nigris aut Erymanthi

Silvis, aut viridis Cragi :
Vos Tempe totidem tollite laudibus,
Natalemque, mares, Delon Apollinis,

Insignemque pharetra,

Fraternâque humerum lyrâ.
Hic bellum lacrymosum, hic miseram famem
Pestemque, a populo et principe Cæsare, in

Persas atque Britannos
Vestrâ motus aget prece.

10

15

ODE XIX.

AD ARISTIUM FUSCUM,

5

INTEGER vitæ scelerisque purus
Non eget Mauris jaculis, neque arcu,
Nec venenatis gravidâ sagittis,

Fusce, pharetrâ;
Sive per Syrtes iter æstuosas,
Sive facturus per inhospitalem
Caucasum, vel quæ loca fabulosus

Lambit Hydaspes.
Namque me silvâ lupus in Sabina,
Dum meam canto Lalagen, et ultra
Terminum curis vagor expeditis,

Fugit inermem :
Quale portentum neque militaris
Daunias latis alit æsculetis;
Nec Jubæ tellus generat, leonum

Arida nutrix.
Pone me pigris ubi nulla campis
Arbor æstivâ recreatur aurâ,

10

15 20

Quod latus mundi nebulæ malusque

Jupiter urget;
Pone sub curru nimiùm propinqui
Solis, in terrâ domibus negatâ :
Dulcè ridentem Lalagen amabo,

Dulcè loquentem.

ODE XX.

AD VIRGILIUM.

5

Quis desiderio sit pudor aut modus
Tam cari capitis? Præcipe lugubres
Cantus, Melpomene, cui liquidam Pater

Vocem cum citharâ dedit.
Ergo Quinctilium perpetuus sopor
Urget! cui Pudor, et Justitiæ soror
Incorrupta Fides, nudaque Veritas,

Quando ullum inveniet parem?
Multis ille bonis flebilis occidit;
Nulli flebilior quàm tibi, Virgili.
Tu frustrà pius, heu! non ita creditum

Poscis Quinctilium deos.
Quòd si Threïcio blandiùs Orpheo
Auditam moderere arboribus fidem,
Non vanæ redeat sanguis imagini

Quam virgâ semel horrida,
Non lenis precibus fata recludere,
Nigro compulerit Mercurius gregi.
Durum! Sed levius fit patientiâ

Quidquid corrigere est nefas.

10

15

20

ODE XXI.

DE ALIO LAMIA,

Musis amicus, tristitiam et metus
Tradam protervis in mare Creticum
Portare ventis : quîs sub Arcto

Rex gelidæ metuatur ore,
Quid Teridaten terreat, unicè
Securus. O, quæ fontibus integris

5

Gaudes, apricos necte flores,

Necte meo Lamiæ coronam,
Pimpleï dulcis! nil sine te mei
Possunt honores : hunc fidibus novis,
Hunc Lesbio sacrare plectro,

Teque tuasque decet sorores.

10

ODE XXII.

AD SODALES.

Natis in usum lætitiæ scyphis
Pugnare, Thracum est. Tollite barbarum
Morem, verecundumque Bacchum

Sanguineis prohibete rixis.
Vino et lucernis Medus acinaces
Immanè quantùm discrepat ! Impium
Lenite clamorem, sodales,

Et cubito remanete presso.

5

ODE XXIII.

ARCHYTAS.

5

“Te maris et terræ numeroque carentis arenæ

Mensorem cohibent, Archyta,
Pulveris exigui prope

littus
parva

Matinum
Munera ; nec quidquam tibi prodest
Aërias tentâsse domos, animoque rotundum

Percurrisse polum, morituro!”
“Occidit et Pelopis genitor, conviva deorum,

Tithonusque remotus in auras,
Et Jovis arcanis Minos admissus : habentque

Tartara Panthoïden, iterum Orco
Demissum, quamvis, clypeo Trojana refixo

Tempora testatus, nihil ultra Nervos atque cutem morti concesserat atræ ;

Judice me, non sordidus auctor
Naturæ verique. Sed omnes una manet nox,

Et calcanda semel via leti.
Dant alios Furiæ torvo spectacula Marti:

Exitio est avidum mare nautis :

10

15

20

25

Mixta senum ac juvenum densentur funera; nullum

Sæva caput Proserpina fugit.
Me
quoque devexi rapidus comes Orionis

Illyricis Notus obruit undis.
At tu, nauta, vagæ ne parce malignus arenæ

Ossibus et capiti inhumato
Particulam dare: sic, quodcunque minabitur Eurus

Fluctibus Hesperiis, Venusinæ
Plectantur silvæ, te sospite; multaque merces,

Unde potest, tibi defluat æquo
Ab Jove, Neptunoque sacri custode Tarenti!

Negligis immeritis nocituram
Postmodo te natis fraudem committere? Fors et

Debita jura vicesque superbæ
Te maneant ipsum : precibus non linquar inultis ;

Teque piacula nulla resolvent.
Quanquam festinas, non est mora longa; licebit

Injecto ter pulvere curras."

30

35

ODE XXIV.

AD ICCIUM.

5

Icci, beatis nunc Arabum invides
Gazis, et acrem militiam paras
Non antè devictis Sabææ

Regibus, horribilique Medo
Nectis catenas. Quæ tibi virginum,
Sponso necato, barbara serviet?
Puer quis ex aulâ capillis

Ad cyathum statuetur unctis,
Doctus sagittas tendere Sericas
Arcu paterno? Quis neget arduis
Pronos relabi posse rivos

Montibus, et Tiberim reverti;
Quum tu coëmptos undique nobiles
Libros Panætî, Socraticam et domum,
Mutare loricis Iberis,

Pollicitus meliora, tendis ?

10

15

2 *