Sic te diva potens Cypri, Sic fratres Helenæ, lucida sidera, Ventorumque regat pater, Obstrictis aliis, præter Iapyga, Navis, quæ tibi creditum Debes Virgilium finibus Atticis, Circa pectus erat, qui fragilem truci Commisit pelago ratem Primus, nec timuit præcipitem Africum Nec tristes Hyadas, nec rabiem Noti, 5 10 AD L. SEXTIUM, CONSULAREM. SOLVITUR acris hiems gratâ vice veris et Favonî, Trahuntque siccas machinæ carinas; Ac neque jam stabulis gaudet pecus, aut arator igni; Nec prata canis albicant pruinis. Jam Cytherea choros ducit Venus, imminente Lunâ; Alterno terram quatiunt pede, dum graves Cyclopum Nunc decet aut viridi nitidum caput impedire myrto, Aut flore, terræ quem ferunt solutæ. Nunc et in umbrosis Fauno decet immolare lucis, 40 5 10 Pallida Mors æquo pulsat pede pauperum tabernas, Vitæ summa brevis spem nos vetat inchoare longam : 15 Jam te premet nox, fabulæque Manes, Et domus exilis Plutonia; quò simul meâris, Non regna vini sortiêre talis. ODE V. AD M. VIPSANIUM AGRIPPAM, SCRIBERIS Vario fortis, et hostium Quam rem cunque ferox navibus aut equis Nos, Agrippa, neque hæc dicere, nec gravem Nec cursus duplicis per mare Ulysseï, Nec sævam Pelopis domum, Conamur, tenues grandia: dum pudor, Imbellisque lyræ Musa potens vetat Laudes egregii Cæsaris, et tuas, Culpâ deterere ingenî. Quis Martem tunicâ tectum adamantinâ Dignè scripserit? aut pulvere Troïo Nigrum Merionen? aut ope Palladis ODE VI. AD MUNATIUM PLANCUM, CONSULAREM. Mania, vel Baccho Thebas, vel Apolline Delphos Sunt quibus unum opus est intactæ Palladis arces Undique decerptam fronti præponere olivam. Aptum dicit equis Argos, ditesque Mycenas. 5 10 15 5 10 Nec tam Larissæ percussit campus opimæ, Albus ut obscuro deterget nubila cœlo Sæpè Notus, neque parturit imbres Molli, Plance, mero; seu te fulgentia signis Tiburis umbra tui. Teucer Salamina patremque Quum fugeret, tamen uda Lyæo Tempora populeâ fertur vinxisse coronâ, Sic tristes affatus amicos: 15 20 "Quò nos cunque feret melior fortuna parente, 25 Ibimus, o socii comitesque ! Nil desperandum Teucro duce, et auspice Teucro; Ambiguam tellure novâ Salamina futuram. O fortes pejoraque passi Mecum sæpè viri! nunc vino pellite curas. ODE VII. AD LYDIAM. LYDIA, dic, per omnes Te deos oro: Sybarin cur properas amando Perdere? cur apricum Oderit campum, patiens pulveris atque solis? Cur neque militaris Inter æquales equitat, Gallica nec lupatis Temperat ora frænis? 30 5 Cur timet flavum Tiberim tangere? cur olivum Sanguine viperino Cautiùs vitat? neque jam livida gestat armis 10 Brachia, sæpè disco, Sæpè trans finem jaculo nobilis expedito? Quid latet, ut marinæ Filium dicunt Thetidis sub lacrymosa Troja Funera, ne virilis 15 Cultus in cædem et Lycias proriperet catervas? |