VITA HORATII

I. SUETONII.

HORATIUS FLACCUS, Venusinus, patre (ut ipse tradit) 1 libertino, et exactionum coactore; ut vero creditum est, salsamentario, quum illi quidam in altercatione exprobrasset, "Quotiens ego vili patrem tuum cubito se emungentem?" Bello Philippensi, excitus a Marco 2 Bruto imperatore, tribunus militum meruit; victisque partibus, venia impetrata, scriptum quæstorium comparavit: ac primo Mæcenati, deinde Augusto insinuatus, non mediocrem in amborum amicitia locum tenuit. Mæcenas quantopere eum dilexerit, satis monstratur 3 illo epigrammate, ubi inquit:

"Ni te visceribus meis, Horati,

Plus jam diligo, tu tuum sodalem
Hinnulo videas strigosiorem."

sed multo magis extremis, tali ad Augustum elogio:
"Horatii Flacci, ut mei, memor esto.' Augustus ei 4
epistolarum officium obtulit, ut hoc ad Mæcenatem
scripto significat: "Ante ipse scribendis epistolis
amicorum sufficiebam: nunc occupatissimus, et infir-
mus, Horatium nostrum a te cupio abducere. Veniet
ergo ab ista parasitica meusa ad hanc regiam, et nos
in scribendis epistolis juvabit." Ac ne recusanti qui- 5
dem aut succensuit quicquam, aut amicitiam suam

Sat. i. 6. 6, 45, 46; Epist. i. 20. 20.

recte

6 ingerere desiit. Exstant epistolæ, ex quibus, argu-
menti gratia, pauca subjeci: "Sume tibi aliquid juris
apud me, tanquam si convictor mihi fueris :
enim, et non temere feceris; quoniam id usus mihi
tecum esse volui, si per valetudinem tuam fieri possit.
7 Et rursus: "Tui qualem habeam memoriam, poteris
ex Septimio quoque nostro audire: nam incidit, ut
illo coram fieret a me tui mentio. Neque, si tu super-
bus amicitiam nostram sprevisti, ideo nos quoque àv-
8 avreрn pavoûμev." Præterea, sæpe, inter alios jocos "pu-
rissimum penem," et "homuncionem lepidissimum,
appellat unaque et altera liberalitate locupletavit.
9 Scripta quidem ejus usque adeo probavit, mansuraque
perpetuo opinatus est, ut non modo "Seculare Car-
men" componendum injunxerit, sed et Vindelicam
victoriam Tiberii Drusique privignorum; eumque
coëgerit, propter hoc, tribus Carminum libris ex longo
intervallo quartum addere: post Sermones quoque
lectos, nullam sui mentionem habitam ita sit questus:
"Irasci me tibi scito, quod non in plerisque ejusmodi
scriptis mecum potissimum loquaris. An vereris, ne
apud posteros tibi infame sit, quod videaris familiaris
10 nobis esse?" Expressitque eclogam, cujus initium est,
"Cum tot sustineas et tanta negotia solus,
Res Italas armis tuteris, moribus ornes,

Legibus emendes; in publica commoda peccem,
Si longo sermone morer tua tempora, Cæsar b.”

11 Horatius habitu corporis brevis fuit, atque obesus: qualis a se ipso et in Satiris describitur, et ab Augusto hac epistola: "Pertulit ad me Dionysius libellum tuum, quem ego, ut accusem te, quantuluscunque est, boni consulo. Vereri autem mihi videris, ne majores libelli tui sint, quam ipse es. Sed, si tibi statura

b Epist. ii. 1.

• Sat. ii. 3. 309: cf. Epist. i. 20. 24.

eest, corpusculum non deest. Itaque licebit in sexariolo scribas: quum circuitus voluminis tui sit byкwÉσTATOS, sicut est ventriculi tui." Ad res Venereas in-12 emperantior traditur ; [nam speculato cubiculo scorta licitur habuisse disposita, ut, quocunque respexisset, bi ei imago coitus referretur.] Vixit plurimum in 13 secessu ruris sui Sabini aut Tiburtini: domusque ejus ostenditur circa Tiburni luculum. Venerunt in manus 14 meas et Elegi sub ejus titulo, et Epistola prosa oratione quasi commendantis se Mæcenati: sed utraque falsa puto; nam Elegi vulgares, Epistola etiam obscura: quo vitio minime tenebatur. Natus est sexto Idus 15 Decembres, Lucio Cotta et Lucio Torquato consulibus d. Decessit quinto Kalendas Decembres, Caio 16 Marcio Censorino et Caio Asinio Gallo consulibus, post septimum et quinquagesimum annum, hærede Augusto palam nuncupato, quum, urgente vi valetudinis, non sufficeret ad obsignandas testamenti tabulas. IIumatus et conditus est extremis Esquiliis, juxta 17 Mæcenatis tumulum.

2. ANONYMI.

Quintus Horatius Flaccus, libertino patre natus in 1 Apulia, cum parente in Sabinos commigravit. Quem 2 cum pater puerum Romam misisset in ludum litterarium, parcissimis eruditus impensis, angustias patris vicit ingenio, coluitque adolescens Brutum, sub quo tribunus militum civili bello militavit: captusque a Cæsare post multum tempus, beneficio Mæcenatis non solum servatus, sed etiam in amicitiam receptus est; quapropter Mæcenati et Augusto in omnibus scriptis suis venerabiliter assurgit. Scripsit autem Carminum lib. iv., 3 d A. U. C. 689; A. C. 65; cf. Hor. Carm. iii. 21. 1; Epod. 13. 6; Epist. i. 20. 27.

A. U. C. 746; A. C. 8.

Epodon i., Carmen Seculare, Sermonum lib. ii., E 4 tolarum ii., De Arte Poëtica i. Commentati sunt in ill Porphyrion, Modestus, Helenius Acron: omnium au optime Acron.

3. ANONYMI.

1 Quintus Horatius Flaccus poëta fuit lyricus et sat
cus patria Venusinus, dicente Juvenale Satira prima1:
"Hæc ego non credam Venusina digna lucerna ?”
2 Fuitque natus patre libertino, cujus rei testimoniu
hoc in Epistolis eximium esse videmus:

"Me libertino natum patre, et in tenui re
Majores pennas nido extendisse loqueris;

Ut quantum generi demas, virtutibus addas "." 3 Statura fuit brevi, obeso corpore et oculis lippis: hi ipse:

"Corporis exigui, præcanum, solibus aptum, Irasci celerem, tamen ut placabilis essem "." et ipse:

"Nam vigilare malum crudis et ludere lippisi." 4 Hunc pater in tenera ætate Romam misit in ludum li 5 terarum. Deinde, cum jam litteris liberalibus eruditu esset, Athenas philosophiæ causa se contulit; et cum doctissimus evasisset, familiaritatem M. Bruti occisoris Cæsaris adeptus est, factusque ab illo tribunus mili 6 tum contra Marcum Antonium et Augustum. Sed victo Bruto ex bello aufugit, ipso dicente in Odis:

"Tecum Philippos et celerem fugam

Sensi, relicta non bene parmula!"

et ibidem :

"Sed me per hostem (sic) Mercurius celer
Denso paventem sustulit aëre."

7, 8 Cui deinde Augustus Mæcenatis gratia indulsit. Ideo Horatius in omnibus operibus Mæcenati venerabiliter assurgit in Carminibus:

:

h Epist. i. 20. 24.

Sat. i. 5. 49.

jii. 7. 9, 13.