2. VERSES with a SPONDAIC BASE. a. Lesser Asclepiad Verse:—a spondee as base, followed by two choriambi and an iambus. at the close of the first choriambus. Incision takes place Cantus + mě võluit || dicěrě luc|ĭdum. b. Glyconic Verse:-a spondee as base, followed by a choriambus and an iambus. Aptă + |rī cithăræ | mŏdis. Fulgens contrěmuit | domus. 3. VERSES with a TROCHAIC BASE. Sapphic hendecasyllable (line of eleven syllables) :-a trochaic monometer, of which the second foot is always a spondee, as base; followed by a dactyl and two trochees. Casura properly takes place at the first syllable of the dactyl. Nullus | argent +|õ* còlòr | ēst åvļāris Ābdit|ō tērr +|is* inĭm|īcě | lāmnæ. The cæsura sometimes, yet rarely, occurs after the first short syllable of the dactyl. Flumen | et regn +-ļātă* pět|ām Lăc|ōni. 4. VERSE with IAMBIC BASE. Alcaic hendecasyllable (line of eleven syllables) :—an iambic dimeter hypercatalectic as base, followed by a choriambus and an iambus. Incision takes place at the end of the base. Făm nunc | mināc + ī || mūrmŭrě cōrn|uum. The base being iambic, an iambus might be expected to be at least frequent in the first foot. This, however, is rarely the case, the spondee being generally employed. 1 Q. HORATI FLACCI CARMINUM LIBER SECUNDUS. I. MOTUM ex Metello consule civicum, Nondum expiatis uncta cruoribus, Paulum severæ Musa tragœdiæ Insigne mæstis præsidium reis Horace, Book II. B 5 10 15 Jam nunc minaci murmure cornuum Terret equos equitumque vultūs. Præter atrocem animum Catonis. Juno, et deorum quisquis amicior Tellure, victorum nepotes Rettulit inferias Jugurtha. Quis non Latino sanguine pinguior Campus sepulcris impia prælia Testatur, auditumque Medis Hesperiæ sonitum ruinæ ? Qui gurges, aut quæ flumina lugubris Quæ caret ora cruore nostro ? Sed ne, relictis, Musa procax, jocis, Mecum Dionæo sub antro Quære modos leviore plectro. II. NULLUS argento color est avaris Abdito terris, inimice lamnæ, 35 40 Crispe Sallusti, nisi temperato Splendeat usu. Vivet extento Proculeius ævo Latiùs regnes avidum domando Crescit indulgens sibi dirus hydrops, Redditum Cyri solio Phraaten Vocibus; regnum et diadema tutum Deferens uni propriamque laurum, Quisquis ingentes oculo irretorto III. ÆQUAM memento rebus in arduis Servare mentem, non secus in bonis Lætitiā, moriture Delli, 5 ΙΟ 15 20 Seu mæstus omni tempore vixeris, Interiore nota Falerni. Quò pinus ingens albaque populus Huc vina et unguenta et nimium breves Dum res et ætas et Sororum Cedes coëmptis saltibus, et domo, Divesne prisco natus ab Inacho, Victima nil miserantis Orci. Omnes eodem cogimur; omnium Sors exitura, et nos in æternum IV. NE sit ancillæ tibi amor pudori, 5 ΙΟ 15 20 25 |