! Q.HORATIVS FLACCVS: bremeko lana сум C Ο Μ Μ Ε Ν Τ Α RIIS & Enarrationibus 400331 LVGDVNI BATAYORVM, cla. IO. THIC. VILLE DE LYON HORATIO NOVA COLLYRIA, AD VIRVM CLARISSIM VM IOANNEM DE Voocge, D. de Sonnebeke, Geluvelt, &c. & Prætorein summum Caffeyriæ Iprensis, I. CRVQVIV S. E CVM nescio quid Digna Apolline , digna patre fum locutus antè Noctis quàm ruerent Vos ne me afpicitis benigni ocelli, tenebre inertes, Vos ô Pierides mei lepores, In somnis rapior leveis per auras Vos ne me miferi a meos dolores Anxius ,querulus, vagus, treměsų. Lenitis,gemitumque subleuatis? Ad quofuis ftrepitus inanis vmbra: Felices anima quibus fuäue Quid me somne pater, quid, hew, El cantare melos datis iocundum: fatigas? Hos nulli strepitus fori,nec vrbis Inwides miseris quietem ocellis, Splendores recreant tumultuosi: Et fratri dare me locum sopori? Sed vobis comites adeffe Musis Vis me pracipitem dare in ruinam Gaudēt, & Veneris beare amores, Altis de fcopulis ferisque prædam? Et molleis cithara modos fonare, Hoc nolint superi, veient Camæne, Tibiaque animos ad astra ferre, Quarum facra colo, nouem forores. Heroumque ducumque alacriores. Hacego titubans pauore plenus Has inter video fenem seuerum, Dum vagor,misero nec vllaspes est Cui vultus tumidis rubens ocellis Tante sollicitudinis leuanda: Ceu collyria iam recens inun Etis En, velut nebulis repentè abactis, Turgebant modicum gena dolentes: Per fomnum species mali minaces Hic ego attonitus stupere primùm, Vanescunt fubitò,quietamens fit: Cui tătum superi dedisse Musarum Tanti ignarus ego boni quis au&tor, Interesse choro,quis hic beatus Aut quo numine mēs fibi acquiescat, fn dulci Aonidum finu cubaret: En federe nouem tenaci in herba Rifit intuitus meum stuporem, Ad fontis fcatebras amanioris. Accepitque chelyn, fidesque notis O que forma decens nitore puro, Aptauit pumeris quibus Latinas Cantauit 2 |