G. 269. 1 ET BONUS DEUS. 135 Deum. Hic enim qui judicialis, si non et bonus sit, non est Deus, quia Deus non est, cui bonitas desit: et ille rursus qui bonus, si non et judicialis, idem quod hic patietur, ut auferatur ei ne sit Deus. Quemadmodum autem et sapientem dicunt Patrem omnium, si non et judiciale ei assignent? Si enim sapiens, et probator est; probatori autem subest judiciale, judiciale autem assequitur justitia, ut juste probet; justitia provocat judicium: judicium autem, cum fit cum justitia, transmittet ad sapientiam. Sapientia igitur præcellet Pater super omnem humanam et angelicam sapientiam, quoniam Dominus, et judex, et justus, et dominator super omnes. Est enim et bonus, et misericors, et patiens, et salvat quos oportet: neque bonum ei deficit juste effectum, neque sapientia deminoratur: salvat enim quos debet salvare, et judicat dignos judicio: neque justum immite ostenditur, præeunte scilicet et præcedente bonitate. 3. Qui igitur solem suum oriri facit omnibus benigne Deus, Matt. v. 45. et pluit super justos et injustos, judicabit eos, qui ex æquo benignitatem ejus percipientes, non similiter secundum dignationem munerationis ejus conversati sunt; sed in deliciis et luxuriis versati sunt adversus benevolentiam ejus, adhuc et blasphemantes eum, qui tanta beneficia in eos fecerit. CAP. XLI. Quemadmodum religiosior Plato ostendatur. quam hæretici QUIBUS religiosior Plato ostenditur, qui eundem Deum et justum et bonum confessus est, habentem potestatem omnium, IV. Ὁ μὲν δὴ Θεὸς, ὥσπερ καὶ ὁ παλαιὸς λόγος, ἀρχήν TE Plato de Leg. καὶ τελευτὴν καὶ μέσα τῶν ὄντων ἁπάντων ἔχων, 4 εὐθεῖαν ipsum facientem judicium, sic dicens: Et Deus quidem, quemadmodum et vetus sermo est, initium, et finem, et medietates omnium 1 So ORIGEN says: oi ôè erepov leòv φάσκοντες παρὰ τὸν δημιουργὸν, δίκαιον μὲν αὐτὸν θέλουσι, καὶ οὐκ ἀγαθὸν, σφόδρα ἰδιωτικῶς ἅμα καὶ ἀσεβῶς ἐνεχθέντες, ἐν τῷ χωρίζειν δικαιοσύνην ἀγαθότητος, καὶ ἀγαθότητα δίχα δικαιοσύνης. in Ex. 1.17. * οὐδὲ τἀγαθὸν λείπει αὐτῷ δικαίως yevóμevov. AR. however has justi effectu, qu. τῇ τοῦ δικαίου ἐνεργείᾳ. 3 dμolws, correspondingly. 4 εὐθεῖαν (γνώμην 3c.). STIEREN'S interpretation can hardly stand, FICINUS reddit recta peragit, ego forsan melius dixerim, recta pergit. 5 The Orphic fragment quoted by Proclus expresses a similar theology. Zevs LIB. 111. περαίνει, κατὰ φύσιν περιπορευόμενος τῷ δὲ ἀεὶ ξυνέπεται GR. Ii αν δίκη τῶν ἀπολειπομένων τοῦ θείου νόμου τιμωρός. . xli. MASS. III. χχν. 5. · ἀγαθῷ δὲ οὐδεὶς περὶ οὐδενὸς οὐδέποτε ἐγγίγνεται φθόνος. quæ sunt habens, recte perficit, secundum naturam circumiens : hunc autem semper consequitur justitia ultrix in eos, qui deficiunt a lege divina. Et iterum factorem et fabricatorem hujus universitatis bonum ostendit. Bono autem, inquit, nulla unquam de quoquam nascitur invidia: hoc initium et causam fabricationis mundi constituens bonitatem Dei; sed non ignorantiam, nec Æonem qui erravit, nec labis fructum, nec matrem plorantem et lamentantem, nec alterum Deum vel Patrem. CAP. XLII. Quemadmodum secundum suam regulam qui a Valentino sunt extra veritatem ostendantur. 1. JUSTE autem eos mater planget, talium excogitatores Dan. xii. 55 et adinventores: digna enim 3 commentiti sunt in capita sua, quoniam mater ipsorum extra Plenitudinem est, id est, extra Dei agnitionem, et collectio eorum abortio facta est informis et sine specie: et 59, Apocr. πρῶτος γένετο, Ζεὺς ὕστατος ἀργικέραυνος, 1 Locus est in Timmo, ubi expresse ait, the writings of PLATO, quoted by GRABE in his note. 2 CL. nec de labiis, al. de his. 3 commentati et. These two words were first inserted in the text by FEUARDENT, but they are not found in the CLERM. or AR. copies; the Voss. MS. has commentati alone; the MERC. II. MSS. commenti. The play of sound subsisting only in the Latin, and vanishing in the Greek, marks them o be spurious. 4 collectio, rendered by GRABE as σύστασις, but he omits to define the sense that he attaches to the word. It is more probably the translation of ἐνθύμημα, which in rhetoric means an imperfect syllogism, see QUINTIL. V. 14, 16, and collectio is also a syllogism. Collectionem quæ apud illum est συλλογισμός, inter figuras sententiarum enumerat. Rutil. in QUINTIL. IX. 2. Cf. also SENEC. Ep. XLVIII. CL. factus est. QUAM GNOSTICORUM ASSECLE. 137 nihil enim de veritate apprehendit; in vacuum et in umbram decidit; vacua enim doctrina ipsorum et intenebrata: et Horus eam non permisit 1introire in Pleroma; non enim recepit eos 2 Spiritus in refrigerium. Pater enim ipsorum ignorantiam generans, mortis G. 270. 3passiones in eis operatus est. Hæc non nos diffamamus, sed ipsi confirmant, ipsi docent, gloriantur in ipsis, altum sentiunt de matre, quam sine patre dicunt genitam, hoc est sine Deo, fœminam a fœmina, quod est ex errantia corruptelam. 2. Nos autem precamur non perseverare eos in fovea, quam ipsi foderunt, sed segregari ab hujusmodi matre, et exire a Bytho, et absistere a vacuo, et umbram derelinquere: et legitime eos generari conversos ad Ecclesiam Dei, et formari Christum in eis, et cognoscere eos fabricatorem et factorem hujus universitatis, solum verum Deum et Dominum omnium. Нӕс precamur de illis, utilius eos diligentes, quam ipsi semetipsos putant diligere. Quæ enim est a nobis dilectio, cum sit vera, salutaris est eis si quidem eam recipiant. Est enim austero medicamini similis, absumens improbiorem ac superfluam vulneris carnem : elationem enim illorum et inflationem evacuat. Quapropter tentantes omni virtute manum porrigere eis, non tædebit nos. Prorogavimus autem super hæc quæ dicta sunt, in sequenti libro Domini sermones inferre, si quos ex his per ipsam Christi doctrinam convincentes, suadere possimus cessare ab ejusmodi errore, et absistere ab ea blasphemia, quæ est in fabricatorem ipsorum, qui et solus est Deus, et Pater Domini nostri Jesu Christi. Amen. 1 doctrina, Zopía, cf. Horus eam non permisit, and 1. 33. II. iii. vii. AR, interiore. 2 Spiritus, a name given to Achamoth, 1. 33, 46. 3 CL., Voss., VET., và Tou DardTOU 4 altum. Cf. I. 4, n. 4. II. 276. I. 1 improbiorem. This word was restor- rejected by MASSUET for impropriorem, 9 CLERM. prorogabimus. AB. præro- LIB. III. GR. III. xlvi. xlii. 1. MASS. III. xxv. 6. VOL. II. 9-5 II. Quæstio de eo, quid sit, confiteor tibi Pater Domine cœli et terræ • • 147 III. IV. Ostensio quod per Moysem legisdatio sermones sint Christi. Ostensio quoniam cœlum quidem et terra transient, Do- • 148 149 V. Quare derelicta est Hierosolyma 151 VI. Ostensio quod temporalis lex data sit: Quæ causa est 152 VII. Ostensio quoniam Christus est, qui superinducit diem velut VIII. Ostensio eundem Deum et præsentia et æterna fecisse 154 IX. Quemadmodum Dominus eum qui de rubo locutus est ad Quoniam Abraham vidit Christum; Quoniam una est et Quid est quod nemo cognoscit Patrem nisi Filius, et per Quemadmodum Abraham a Verbo doctus est Quemadmodum promissionem quam promisit Deus Abra- 162 |