Praedixit, vobis Furiarum ego maxima pando: Ibitis Italiam, portusque intrare licebit; 255 Sed non ante datam cingetis moenibus urbem, At sociis subita gelidus formidine sanguis Hunc petimus fessi et parvae succedimus urbi; Argolicas mediosque fugam tenuisse per hostes. 285 Et glacialis hiems aquilonibus asperat undas. Aere cavo clipeum, magni gestamen Abantis, Postibus adversis figo, et rem carmine signo: "AENEAS HAEC DE DANAIS VICTORIBUS ARMA." Linquere tum portus iubeo et considere transtris. 290 Certatim socii feriunt mare et aequora verrunt. Protinus aërias Phaeacum abscondimus arces, Litoraque Epiri legimus portuque subimus. Chaonio et celsam Buthroti accedimus urbem. Hic incredibilis rerum fama occupat aures, 295 Priamiden Helenum Graias regnare per urbes, Coniugio Aeacidae Pyrrhi sceptrisque potitum, Et patrio Andromachen iterum cessisse marito. Obstipui, miroque incensum pectus amore, Compellare virum et casus cognoscere tantos. 300 Progredior portu, classes et litora linquens : Sollemnes cum forte dapes et tristia dona. Ante urbem in luco falsi Simoentis ad undam Libabat cineri Andromache Manesque vocabat Hectoreum ad tumulum, viridi quem caespite inanem 305 Et geminas, causam lacrimis, sacraverat aras. Ut me conspexit venientem et Troïa circum Arma amens vidit, magnis exterrita monstris Deriguit visu in medio, calor ossa reliquit ; Labitur, et longo vix tandem tempore fatur: 310 "Verane te facies, verus mihi nuntius adfers, Nate dea? vivisne? aut, si lux alma recessit, Hector ubi est?" Dixit, lacrimasque effudit et omnem Implevit clamore locum. Vix pauca furenti 315 Subicio et raris turbatus vocibus hisco: "Vivo equidem, vitamque extrema per omnia duco; Ne dubita, nam vera vides. Heu! quis te casus deiectam coniuge tanto 320 Excipit? aut quae digna satis fortuna revisit? Deiecit vultum et demissa voce locuta est: "O felix una ante alias Priameia virgo, Hostilem ad tumulum Troiae sub moenibus altis 325 Nos, patria incensa, diversa per aequora vectae, Coniugis et scelerum Furiis agitatus Orestes 345 Ecqua tamen puero est amissae cura parentis? Adgnosco, Scaeaeque amplector limina portae. Iamque dies alterque dies processit, et aurae Et volucrum linguas et praepetis omina pennae, Religio, et cuncti suaserunt numine divi Italiam petere et terras temptare repostas; 365 Sola novum dictuque nefas Harpyia Celaeno Prodigium canit, et tristes denuntiat iras, Obscenamque famem- quae prima pericula vito? Sacrati capitis, meque ad tua limina, Phoebe, "Nate dea, — nam te maioribus ire per altum 375 Auspiciis manifesta fides: sic fata deum rex Sortitur, volvitque vices; is vertitur ordoPauca tibi e multis, quo tutior hospita lustres Aequora et Ausonio possis considere portu, Expediam dictis; prohibent nam cetera Parcae 380 Scire Helenum farique vetat Saturnia Iuno. Principio Italiam, quam tu iam rere propinquam Vicinosque, ignare, paras invadere portus, Longa procul longis via dividit invia terris. Ante et Trinacria lentandus remus in unda, 385 Et salis Ausonii lustrandum navibus aequor Infernique lacus Aeaeaeque insula Circae, Quam tuta possis urbem componere terra. Signa tibi dicam; tu condita mente teneto: Cum tibi sollicito secreti ad fluminis undam 390 Litoreis ingens inventa sub ilicibus sus Triginta capitum fetus enixa iacebit, Alba, solo recubans, albi circum ubera nati, 400 Lyctius Idomeneus; hic illa ducis Meliboei Quin, ubi transmissae steterint trans aequora classes 410 "Ast ubi digressum Siculae te admoverit orae Ventus et angusti rarescent claustra Pelori, Laeva tibi tellus et longo laeva petantur Aequora circuitu; dextrum fuge litus et undas. Haec loca vi quondam et vasta convulsa ruina 415 Tantum aevi longinqua valet mutare vetustas |