A fácie iræ et indignatiónis tuæ;* quià élevans allís istime. Dies mei sicut umbra declinavérunt; * et ego sicut foenum árui. Altera divisio Psalmi 101: NITIO tu, Dómine, terram fundasti: * et ópera mánuum tuárum sunt coeli. I Ipsiperíbunt; *tu autem pér Tu autem, Dómine, in æter-manes: num pérmanes; et memoriále Et omnes sicut vestimentum tuum in generatiónem et gene-veterascent; *et sicut opertóriu ratiónem. Divisio Psalmi 101. * Tsi Et timébunt gentes nomen tuum, Dómine, et omnes reges terræ glóriam tuam ; Quià ædificávit Dîus Sion; * et vidébitur in glóriâ suâ. Respexit in oratiónem humílium, et non sprevit precem eórum. * mutábis eos, et mutabuntur. Tu autem idem ipse es, anni tui non deficient. * et Fílii servórum tuórum habitábunt; * et semen eórum in séculum dirigétur. AD NO.NA M. PSALMUS 21. Præcipuas Passionis suæ circumstantias exponit Christus, et peramanter à Patre auxilium postulat. EUS, Deus meus, réspice * quisti? longè à salúte meâ Scribantur hæc in genera-verba delictórum meórum. tióne álterâ : et pópulus qui creábitur laudábit Dóminum; Quià prospexit de excelso sancto suo; Dóminus de coelo in terram aspexit; Deus meus, clamábo per diem, et non exáudies; et nocte, et non ad insipiéntiam mihi. Tu autem in sancto hábitas, Utaudíret gémitus compedi-laus Israel. tórum, ut sólveret fílios interemptórum: Ut annuntientin Sion nomen Dómini, et laudem ejus in Jerúsalem, In conveniendo pópulos in unum, et reges, * ut sérviant Dómino. Respondit ei in viâ virtútis suæ:*Paucitátem diérum meórum núntia mihi. Ne révoces me in dimídio diérum meórum : * in generatiónem et generatiónem anni tui. # PARS VERNA. tri: In te speravérunt patres nossperavérunt, et liberasti eos. * Quóniam tu es qui extraxisti me de ventre; * spes mea ab ubéribus matris meæ. In te projectus sum ex útero : * de ventre matris meæ Deus meus es tu. Divisio Psalmi 21. DE EUS meus) ne discésseris * Altera divisio Psalmi 21. UI timétis Dóminum, laudáte eum: universum semen Jacob, glorificáte eum. Tímeat eum omne semen à me, quóniam tribulá-Israel; * quóniàm non sprevit, tio próxima est, quóniam non est qui ádjuvet. Circumdedérunt me vítuli multi: * tauri pingues obsedérunt me. Aperuérunt super me os suu, * sicut leo rápiens et rúgiens. Sicut aqua effúsus sum, dispersa sunt ómnia ossa mea. Factum est cor meum tanquàm cera liquescens in médio ventris mei. * et neque despexit deprecatiónem páuperis. me, Nec avertit fáciem suam à et cùm clamárem ad eum, exaudívit me. magnâ : * vota mea reddam in Apud te laus mea in ecclésia conspectu timéntium eum. Edent pauperes et saturabuntur ; et laudabunt Dóminum qui requirunt eum : * vivent corda eórum in séculum séculi. Reminiscentur et convertentur ad Dóminum * universi Aruit tanquàm testa virtus mea, et lingua mea adhæsit faucibus meis; et in púlve-fines terræ. rem mortis deduxisti me. Et adorábunt in conspectu Quóniam circumdederunt ejus universæ famíliæ gentiu; me canes multi: concílium malignántium obsédit me. Fodérunt manus meas et pedes meos: * dinumeravérunt ómnia ossa mea. Ipsi verò consideravérunt et inspexérunt me : * divisérunt sibi vestimenta mea, et super vestem meam misérunt sortem. Tu autem, Dómine, ne elongáveris auxílium tuum à me : * ad defensiónem meam cónspice. Erue à frámeâ, Deus, ánimam meam, et de manu canis únicam meam. * Salva me ex ore leonis, et à córnibus unicórnium humilitátem meam. Quóniam Dómini est regnu, * et ipse dominábitur géntium. Manducavérunt et adoravérunt omnes pingues terræ: in conspectu ejus cadent omnes qui descendunt in terram. Et ánima mea illi vivet; * et semen meum sérviet ipsi. Annuntiábitur Dómino generátio ventúra ; * et annuntiábunt coeli justítiam ejus pópulo qui nascétur, quem fecit Dó minus. AD VESPERAS. Ant. 2. D. Imperfectum. PSALMUS 128. Ecclesiæ gratulatio de continuis in ejus hostes victoriis reportatis. Sevent expugnavérunt me à juventúte meâ; dicat nunc Israel. Sæpè expugnavérunt me à juventúte meâ, étenim non potuérunt mihi. Suprà dorsum meum fabricavérunt peccatóres : * prolongavérunt iniquitátem suam. Dóminus justus concídit cervíces peccatórum. Confundantur et convertantur retrorsùm * omnes qui odérunt Sion. Fiant sicut foenum tectórum, *quod priusquàm evellátur, exáruit : De quo non implevit manum suam qui metit; *et sinum suum qui manípulos cólligit. Et non dixérunt qui præteríbant: Benedictio Dómini super vos: benedíximus vobis in nómine Dómini. PSALMUS 138. Summa Dei scientia; ejusdem in omni loco præsentia; crimina vel occultiora ejus oculos effugere nequeunt. Imperfectum meum vidérunt óculitui ; et in libro tuo omnes scribentur:*dies formabuntur, et nemo in eis. Non est occultátum os meu à te, quod fecisti in occulto; * Do CMINE, probasti me, et et substantia mea in inferióricognovisti me: * tu cognobus terræ. visti sessiónem meam, et resurrectiónem meam. Intellexisti cogitatiónes meas de longè: sémitam meam, et funículum meum investigasti. Et omnes vias meas prævidisti, quià non est sermo in lingua mea. Ecce, Dómine, tu cognovisti ómnia, novíssima et antíqua: tu formasti me, et posuisti super me manum tuam. * Mihi autem nimis honorificáti sunt amíci tui, Deus : nimis confortátus est principá tus eórum. Dinumerábo eos, et super arénam multiplicabuntur: *exsurrexi, et adhuc sum tecum. Si occíderis, Deus, pecca tóres ;* viri sánguinum, decli- | desidério meo peccatóri: *co náte à me; Quià dícitis in cogitatióne, Accípient in vanitáte civitátes tuas. Nonne qui odérunt te, Dómine, óderam, * et super inimícos tuos tabescébam? Perfecto ódio óderam illos; et inimíci facti sunt mihi. Proba me, Deus, et scito cor meum: * intérroga me; et cognosce sémitas meas; Et vide si via iniquitátis in me est, et deduc me in viâ æternâ. PSALMUS 139. Justi auxilium Deiimplorantis, oratio...Malorum cladis et sanctorum triumphiprædictio. Emine malo: * à viro iníquo RIPE me, Dómine, ab hóéripe me. Qui cogitavérunt iniquitátes in corde, totâ die constituébant prælia. Acuérunt linguas suas sicut serpentis: *venénum áspidum sub lábiis eórum. Custódi me, Dómine, de manu peccatóris, et ab homínibus iniquis éripe me. Qui cogitavérunt supplantáre gressus meos: abscondérunt superbi láqueum mihi; Et funes extendérunt in láqueum juxtà iter scándalum posuérunt mihi. * Dixi Dómino: Deus meus es tu; exaudi, Dómine, vocem deprecatiónis meæ. Divisio Psalmi 139. OMINE, Dómine, virtus Dsalútis mere, obumbrasti super caput meum in die belli. Ne tradas me, Dómine, à gitavérunt contrà me; ne derelinquas me, ne fortè exaltentur. Caput circúitus eórum; * labor labiórum ipsórum opériet eos. Cadent super eos carbónes: in ignem dejícies eos; * in misériis non subsistent. Vir linguósus non dirigétur in terrâ ; *virum injustum mala cápient in interitu. Cognóviquià fáciet Dóminus judicium inopis, et vindictam páuperum. Verumtamen justi confitebuntur nómini tuo ; * et habitábunt recti cum vultu tuo. Ant. Imperfectum meum vidérunt óculi tui. Ps. 138. Miser factus sum et curvá-] confirmáti sunt super me; * et tus sum usquè in finem: * totâ multiplicáti sunt qui odérunt me die contristátus ingrediébar. iníquè. Quóniam lumbi mei impléti sunt illusiónibus; et non est sánitas in carne mea. Afflictus sum et humiliátus sum nimis rugiébam à gé* mitu cordis mei. Domine, ante te omne desidérium meum; * et gémitus meus à te non est abscónditus. Cor meum conturbátum est, derelíquit me virtus mea; * et lumen oculórum meórum, et ipsum non est mecum. Divisio Psalmi 37. Qui retribuunt mala pro bonis detrahébant mihi; * quóniàm sequébar bonitátem. Ne derelinquas me, Dómine Deus meus, me. * ne discésseris à Intende in adjutórium meum, Auxilium postulantis justi, ora- MISERERE meî, Deus, quó MICI mei, et proximi mei* Mniam conculcávit me hoAMICI adversùm me appropinqua vérunt et stetérunt. Et qui juxta me erant, de longè stetérunt; * et vim faciébant qui quærebant ánima mea. Et qui inquirébant mala mihi, locúti sunt vanitátes, et dolos totâ die meditabantur. * mo:* totâ die impugnans tribulávit me. Conculcavérunt me inimíci mei totâ die, * quóniàm multi bellantes adversùm me. Ab altitúdine diéi timébo; ego verò in te sperábo. * In Deo laudábo sermónes meos, in Deo sperávi: timébo quid fáciat mihi caro. non Totâ die verba mea execrabantur: *adversùm me omnes cogitatiónes eórum in malum. Inhabitábunt et abscondent: ipsi calcáneum meum observábunt. Sicut sustinuérunt ánimam illos:inirâ pópulos cofringes. Deus, vitam meam annuntiávi tibi: posuisti lácrymas meas in conspectu tuo, sicut et in promissióne tuâ. Quià dixi: Nequandò super-meam, pro nihilo salvos fácies gaudeant mihi inimíci mei; et, dum commoventur pedes mei, super me magna locúti sunt. Quóniam ego in flagella parátus sum; * et dolor meus in conspectu meo semper. Quóniam iniquitátem meam annuntiábo; * et cogitábo pro peccáto meo. Tunc convertentur inimíci mei retrorsùm * in quâcumque die invocávero te. Ecce cognóvi * quóniam Inimíci autem mei vivunt, et | Deus meus es. |