Sanat, líberat, ábluit. O vitæ látices, vívida flú mina! NCHOATA jejúnia, quæsumus, Dómine, benigno fa O sacros áditus péctoris ín-vóre proséquere: ut observán timi! O petræ sólida tuta foramina! Te si nostra, Pater, crímina Nati sacra lubens vúlnera réspice, Cùm noster láceras objíciet tuis Judex fulmínibus manus. Fac per sæva, Pater, vúl nera, per cruces, Sic æterna tuos quærere gáu dia; Ut cum Prole tibi júgiter, ac tuo Reddant Spirítui decus. . Deus confringet cápita inimicórum suórum; B. Ut intingátur pes tuus in sánguine. Ps. 67. Ad Bened. Ant. 7. G. Dixit (Jesus discípulis suis): Pax vobis. Et cùm hoc dixisset, ostendit eis manus et latus. Joan. 20. ORATIO. tiam quam corporáliter exhi- AD PRIMAM. pro nobis. CANON. Ex Concilio Burdigalensi. Anno 1583. tit. 8. CCLESIA nihil habet pretiósius, nihil ad salutem consequendam magis necessárium, quàm à Christo septem institúta Sacramenta, quibus omnis justítia vel coepta augeátur, vel amissa reparétur, ac demum Dei grátia, quam ipsa sacramenta cóntinent, eamque ritè suscipiéntibus cónferunt, nohis abundè communicétur. AD TERTIA M. CONCE NEDE, quæsumus, misé-IN Christo) habemus redep Pro Commem. Feriæ. Ant. Si diligitis eos, qui vos diligunt, quam mercédem habébitis? Nonne et Publicáni hoc fáciunt? Matth. 5. per sánguinem ejus, remissiónem peccatórum, secundùm divítias grátiæ ejus, quæ superabundávit in nobis. B. br. Protector noster, Aspice Deus. Protector. y. Et réspice in fáciem Christi tui. * Aspice. Glória. Protector. Ps. 83. V. Egressus es in salútem pópuli tui ; B. In salútem cum | sum in conspectu tuo : B. EleChristo tuo. Habac. 3. vátio mánuum meárum sacrifícium vespertínum. Ps. 140. Ad Magnif. Ant. 5. C. Grátia et pax à Jesu Christo qui dilexit nos et lavit nos à peccátis nostris in sánguine suo: ecce venit cum núbibus; et vidébit eum omnis óculus, et qui eum pupugérunt. Apoc. 1. Pro Commem. Feria. Ant. Estóte vos perfecti, sicut et pater vester cœlestis perfectus est. Matth. 5. . Gressus meos dírige secundùm eloquium tuum: B. Et non dominétur meî omnis injustítia. Ps. 118. ORATIO. IBERA, Domine, quæsu Limus, à peccátis et hostibus Christum Fílium tuum. SABBATO ANTE DOM. I. QUADRAGES. De Libro Génesis. miseri-Surge, et ascende Bethel, OCUTUS est Deus ad Jacob: AD II. VESPERAS. semetipsum pro oblatiónem et hóstiam Deo in odórem suavitátis. Hymnus Prome vocem, p. 136. y. Orátio mea sicut incen vestra. vt cendámus in Bethel, ut faciámus ibi altáre Deo; qui exaudívit me in die tribulatiónis mere, et sócius fuit itineris mei. Dedérunt ergo ei omnes deos | mari, et ipse solus in terrâ. Et aliénos quos habébant, et inau- reliqua. res quae erant in aúríbus eórum: At ille infódit ea subter terebinthum, quæ est post urbem Sichem. Cumque profecti essent, terror Dei invás, omnes per circuitum civitátes, Homília venerabilis Bedæ Presbyteri. In Marc. lib. 2. cap. 28. migando, et contrárius eis ABOR discipulórum in re et non sunt ausi pérsequi rece-ventus, labores Sanctæ Ecclé dentes. Venit ígitur Jacob Su- siæ vários designat : quæ inter zam, quæ est in terrâ Cha- undas sæculi adversantis, et naan cognomento Bethel: ip-immundórum flatus spirítuum, se et omnis pópulus cum eo. AEdificávitque ibi altáre, et appellávit nomen loci illius, Domus Dei: ibi enim appáruit ei Deus cum fúgeret fratrem suum. ad quiétem pátriæ coelestis, quasì ad fidam líttoris statiónem perveníre conátur. Ubì benè dícitur quià navis erat in médio mari, et ipse solus in terrâ: quià nonnunquam Ec De Epístolâ beáti Pauli Após-clésia tantis gentilium pressuris toli ad Gálatas. : non solùm afflicta, sed et fœdáta est; ut si fieri posset, Redemptor ipsíus eam prorsùs deseruisse ad tempus viderétur. autem flúctuum ejus tu mítigas. Et ascendit. Glória. ⋆ Et. Marc.6. Psalm. 88. Lectio ij. Cap. I. EINDE post annos tres veni Jerosolymam vidére PeB. Dixit eis: Confidite, ego trum, et mansi apud eum dié- sum, nolíte timére. Et asbus quindecim álium autem cendit ad illos in navim, et Apostolórum vidi néminem cessávit ventus. y. Tu dominisi Jacóbum fratrem Dómini.náris potestati maris; motum Quæ autem scribo vobis, ecce coram Deo quià non méntior. Deindè veni în partes Syriæ et Cilícia. Eram autem ignótus fácie Ecclésiis Judææ, quæ erant in Christo : tantùm autem auditum habébant : Quóniam qui persequebátur nos aliquandò, nunc evangelizat fidem quam aliquandò expugnabat: et in me clarificábant Deum. Léctio sancti Evangélii secundùm Marcum. Lectio iij. Cap. 6, illo témpore; Abiit Jesus In montem orare. Et cum seró esset, erat navis in médio Ad Benedict. Ant. 8. G. In pláteis ponébant infirmos, et deprecabantur eum, ut vel fimbriam vestimenti ejus tángerent, et quotquot tangébant eum salvi fiébant. Marc. 6. ORATIO. Aationibus nostris: et conDESTO, Dómine, supplicéde, ut hoc solemne jejúnium quod animábus corpóribusque curandis, salúbriter institútum est, devoto servitio celebré mus; Per Dóminum. AD VESPERAS. J IN I. NOCTURNO. De Libro Génesis. Lectio j. Cap. 37. puer: OSEPH cùm sédecim esset annórum, pascébat gregem cum frátribus suis adhuc Aniténtiam ab ómnibus ini-et erat cum filiis Balæ ct Zelquitátibus vestris et non erit vobis in ruínam iniquitas. R. Lugéte, et ploráte; risus vester in luctum convertátur, et gaudium in moerórem; * Humiliámini in conspectu Dómini. y. Confundímini, et erubéscite super viis vestris, domus Israel. Humiliámini. Gl. Lugéte. Jac. 4. Ezech. 36. Hymnus Audi Benigne, p. 132. . Miserátor et miséricors Dominus: B. Pátiens, et multùm miséricors. Ps. 144. Ad Magnif. Ant. 4. E. Quià pátiens Dóminus est, in hoc ipso pœniteámus, et indulgén-Deus vester. Omnis ánima, tiam ejus, fusis lácrymis, postulémus. Judith. 8. Oratio infrà ad Laudes. AD COMPLETORIUM. Psal. et Ant. de Psalterio. phæ uxórum patris sui : accusávitque fratres suos apud patrem crimine péssimo. Israel autem diligébat Joseph super omnes fílios suos, eo quòd in senectúte genuisset eum: fecitque ei túnicam polymitam. Videntes autem fratres ejus quòd à patre plus cunctis filiis amarétur, óderant eum, nec póterant ei quidquam pacífice loqui. Accídit quoque ut visum sómnium referret frátribus suis: quæ causa majóris ódii seminárium fuit. B. Dies propitiatiónis est ut propitiétur vobis Dóminus quæ afflicta non fúerit die hâc períbit de pópulis suis. √. Exhortámur, ne in vácuum grátiam Dei recipiátis. Omnis. Levit. 23. 2. Corinth. 6. Lectio ij. Cetera ut notantur in Ordi-DIXITQUE ad eos: Audite nario, p. 15. et sic Sabb. seq. PARS VERNA. sómnium meum quod vidi: 7 Putábam nos ligáre manípulos | in Sichem. Invénitque eum vir in agro et quasì consurgere errantem in agro et interrogámanipulum meum, et stare, vit quid quæreret. At ille resvestrosque manípulos circum-pondit : Fratres meos quæro, stantes adoráre manipulum meum. Respondérunt fratres ejus: Numquid rex noster eris? aut subjiciémur ditióni tuæ? Hæc ergo causa somniorum atque sermónum, invidiæ et ódii fómitem ministrávit. Aliud quoque vidit sómnium, quod narrans frátribus, ait: Vidi per sómnium, quasì solem, et lunam, et stellas úndecim, adoráre me. Quod cùm patri suo et frátribus retulisset, increpávit cum pater suus, et dixit: Quid sibi vult hoc sómnium quod vidisti? Num ego et mater tua et fratres tui adorábimus te super terram? Invidébant ei ígitur fratres sui: pater verò rem tácitus considerábat. indica mihi ubi pascant greges. Dixitque ei vir: Recesserunt de loco isto audívi autem eos dicentes: Eámus in Dothain. B. Sanctificáte jejunium, vocáte coetum, congregáte senes omnes habitatóres terræ in domum Dei vestri, et ⋆ Clamáte ad Dóminum:. In labóribus, in vigíliis, in jejuniis, in casti táte. Clamáte ad Dóminum. Glória. Clámate. Joel. 1. 2. Corinth. 6. IN II. NOCTURNO. De Epístolâ beáti Pauli Apóstoli ad Gálatas. Lectio iv. Cap. 2. EINDÈ post annos quatuor B. Dies expiatiónum erit celebérrimus ; et vocábitur sanc-rosólymam cum Bárnabâ, astus: Affligétisque ánimas vestras in eo, et offerétis holocaustum Dómino. . Quæ secundùm Deum tristitia est, poeniténtiam in salútem stábilem operátur. Affligetisque. Levit. 23. 2. Corinth. 7. * Lectio iij. Ccendis sumpto et Tito. Ascendi autem secundùm revelatiónem : e cóntuli cum illis Evangélium quod prædico in Géntibus seorsùm autem iis, qui vide bantur áliquid esse: ne fort in vácuum cúrrerem, aut cu currissem. Sed neque Titus qui mecum erat, cùm esse Gentílis, compulsus est circum cídi: sed propter subintroduc tos falsos fratres, qui subintroiérunt exploráre libertáten nostram, quam habémus i Christo Jesu, ut nos in servi tútem redígerent. Quibus ne que ad horam céssimus sub jectióne, ut véritas Evangél permáneat apud vos: ab iis au tem, qui videbantur esse áli |