8. Cum bonae.-Qui steterit per annum in suspensione, privatur beneficio, quod prius habebat, et quod interim acquisivit.

9. A multis.-Subdiaconus in Episcopum eligi potest.-[Hic declaratur Ordinem subdiaconatus computari inter sacros, et illum recepturum debere promittere se servaturum continentiam, ad similitudinem Diaconi et Presbyteri.]

10. Tuam.-Irregularis et in minoribus potest dispensative in Abbatem institui.

11. Cum contingat.-Abbas, si est presbyter, et est benedictus, conferre potest Ordinem clericalem.— [ Cum textus dicat hunc Ordinem clericalem conferri per primam Tonsuram, ortae sunt controversiae, an haec sit vere Ordo, quas vide in Fagnan. hoc eod. cap. per tot.]

12. Intelleximus.-Si Canonicus regularis factus monachus justa de causa ad canoniam reversus, ibi postea praeficiatur, licite tenere poterit Praelaturam.

13. Accepimus.-Ordinatus ad Sacros sine titulo, ab Ordinatore juste petit beneficium.-[Vide correctionem Elencho II. n. 27.]

14. Cum sit.-Minus idoneus in Sacerdotem promoveri, vel ad regimen animarum assumi non debet.

15. Quamvis:-Defectus scientiae dejicit jam promotum.

IN SEXTO.-Ibi tit. X.

Cap. unic. Permittimus.-Episcopus dispensat cum majore 20. annis in dignitatibus, et personatibus non curatis, si aliud non obstet.-[Vide correctionem Elencho II. n. 38.]

IN CLEMENTINIS.-Ibi tit. VI.

Cap. 1. Cum Ecclesiae.-Dioecesani servare debent, et a suis subditis servari facere jura loquentia de qualitate personarum praeficiendarum Ecclesiis. - [ Concordat Trid. sess. 24. cap. 2. de reform.]

2. Ut ii.-In Capitulo cathedralis Ecclesiae vel collegiatae vocem non habet, qui non est Subdiaconus. Habens beneficium, cui annexus est Ordo, post annum, nisi prius, impedimento cessante, promoveatur ad illum, in Capitulo vocem non habet, donec fuerit ordinatus, et interim perdit distributionem dimidiam.-[Huic Clement. derogatum est a Martino V. in Conc. Constan. sess. 43. tit. de dispens., statuente esse ipso jure privatos, si infra dictum terminum non promoventur ad Ordines beneficiis annexos. Sed hodie attendendum est decretum Trid. sess. 22. cap. 4., statuens procedendum esse juxta hanc Clementinam, quam innovat, ut Elencho IV. n. 4. Quae tamen Martini Const. servanda est in illis beneficiis, quae habent Ordines annexos, et non sunt in cathedrali vel collegiata Ecclesia, nec comprehenduntur in cap. Statutum de Elect. in 6.]

3. Generalem.--In 18. anno ad Subdiaconatum, in 20. ad Diaconatum, in 25. ad Presbyteratum potest quis libere promoveri. [Vide correctionem Elencho II. n. 29.]

TIT. XV.-DE SACRA UNCTIONE.

Cap. unic. Cum venisset.-Ecclesia graecorum in ordinationibus et consecrationibus servare debet unctiones, quas servat Ecclesia Romana; Episcopus autem cum consecratur, inungitur chrismate in capite et manibus; quod si fuerit praetermissum, per tres Episcopos est supplendum.-Tractat de unctione Regum et de differentiis in unctione inter Reges et Pontifices. Tractat de christianorum omnium unctione: de unctione chrismatis post baptismum, quae dicitur confirmatio, et de consecratione Altaris.-[Hujus minister ordinarius est solus Episcopus ex Trid. sess. 7. de confir. can. 3.; delegari tamen potest facultas id administrandi simplici Sacerdoti auctoritate Apostolica, ubi concurrat necessitas et difficultas habendi Episcopum, chrismate tamen ab Episcopo consecrato ex const. Benedicti XIV. Eo quamvis 4. Maji 1745. Vide additiones meas, hoc eod. tit. post n. 162.

TIT. XVI. DE SACRAMENTIS NON ITERANDIS.

Cap. 1. Pastoralis.—In ordinato in Subdiaconum sine manuum impositioue, et confirmato non chrismatis, sed olei unctione, non fiet iteratio, sed supplebitur praetermissum.

2. A nobis.-Prohibet sepultos a schismaticis exhumari: vestimenta, cum quibus celebrarunt, iterum benedici: et altaria, in quibus celebrarunt iterum consecrari.

3. Presbyter.-Si in ordinatione Presbyteri vel Diaconi manus impositio fuerit praetermissa, statutis temporibus supplebitur.

TIT. XVII. DE FILIIS PRESBYTERORUM ORDINANDIS, VEL NON.

Cap. 1. Ut filii.—Illegitimus non ordinatur, nisi ut Religiosus fiat: nec tunc praeficitur, id est ad Praelaturam non habilitatur.-[Ad Ordines quod spectat, concordat Constit. Sixti V. Sanctum. Quoad Regulares, vide in Auctore hoc eodem tit. n. 170. Pro Monialibus autem illegitimis, ut eligi possint Abbatissae etiam in Italia, in qua ex Coust. Greg. XIII. Exposcit, eligi tantum possint ad triennium, recurrendum est pro dispensatione ad Sedem Apostolicam, ut ex Fagnano in hoc eod. cap.]

2. Ad praesentiam.-Illegitimus filius Sacerdotis, qui hoc tacito per rescriptum Apostolicum paternam Ecclesiam impetravit, removetur ab illa.-[Concordat Trid. sess. 25. cap. 15. de reform. et ex Constit. Clemen. VII. Ad Canonum Conditorem 3. Jun. 1530., removetur etiam filius illegitimus cujuscumque Clerici. Vide ampliationem Elencho III. n. 7.]

3. Praesentium.-Non potest filius Sacerdotis Ecclesiae paternae praesse.[Nota ut supra.]

4. Conquerente.-Idem dicit, et nota ut supra.

Un. Innoc. III. Archiep. Trinonitano. 1 Innoc. III. Helien Episc.

2 Honor. III. Capit. Brehem.

3 Greg. IX. Archiep. Lundonen.

1 Alex. III. Lincon. Electo.

2 Ex Conc. Pictav.

3

Idem.

4 Idem Wigoren. Episc.

5.

-

Veniens.- Episcopus, qui scienter contulit filio Sacerdotis paternam Ecclesiam; exinde eum removere non potest — [Vide correctionem Elencho II. n. 30.], 6. Praeposuit.-Gratiam continet, et hoc dicit: ex quo filius Sacerdotis est ordinatus, non debet carere beneficio..

7. Ex transmissa.-Filius praesse potest Ecclesiae, cui praetor praefuit mediate. [Huic derogatum est ab Alex. VII. cit. Constit. Ad canonum id diserte velante.]

8. Constitutus.--Filius praesse potest Ecclesiae, in qua pater sine titulo ministravit. [Secus est ex Constit. Clementis VIII. ut infra cap. 11.]

9. Ex tua. Si is, cui concessum est a Papa, ut possit dispensare cum filiis Sacerdotum circa Ecclesias paternas immediate tenendas, cum aliquo dispensat, illi per litteras justitia postea contra eum impetratas removeri non poterit.

10. Quoniam. - Si manifestum est, quod filius in Ecclesia immediate successit patri, sine aliqua testium receptione ab illa removebitur.

11. Ad extirpandas.-Filius etiam legitimus removetur ab Ecclesia, in qua immediate successit patri Vicario, vel Rectori.- [Haec decretalis permittens ex contrario sensu filius Clericorum, et praesertim Sacerdotum, sive legitimos, sive illegitimos, media intercedente persona habere posse Ecclesias paternas, expresse abrogata est a Clement. VII. cit. Constit. Ad Canonum. Imo ex Trident. sess. 25, c. 15. illegitimi neque habere possunt pensiones super fructibus beneficiorum, quae patres eorum obtinent, vel obtinuerunt.--Vide correctionem Elencho II. n. 31.]

12. Ad haec.-Filius Episcopi legitime natus promoveri potest ad Ordines, et paterna Ecclesia beneficiari.-[Vide corr ectionem Elencho II. n. 32.]

13. Michael.-Non potest filius esse Vicarius illius Ecclesiae, in qua pater proximus fuit Rector.

14. Litteras.-Illegitime genitus, etiam de uxore, sine dispensatione ad Ordines vel beneficia promoveri non potest.- [Pro illegitime genito hic intelligitur filius natus ex legitima uxore, postquam pater factus est Sacerdos, et mater Religionem professa est: in quo casu filius dicitur illegitimus quoad Ordines et beneficia ecclesiastica, licet sit legitimus quoad haereditatem, aliaque temporalia.]

15. Cum decorem.-Illegitimus in Ecclesia paterna praebendari non debet. 16. Ad abolendam.- Si illegitimus, maxime filius spurius, instituitur in Ecclesia, in qua institutus est pater, institutio non valet, et instituens a suis beneficiis suspendatur.

17.

Dilectus.-Alius quam Papa non dispensat, ut filius in Ecclesia paterna immediate succedat.→ [Nec obstat cap. Veniens 3. hoc eod tit., ubi statuitur filium Sacerdotis institutum in Ecclesia, in qua ejus pater proxime ministravit, non esse removendum, quia id factum fuit ex dispensatione Pontificia; González.]

18. Nimis. -Illegitimus absque dispensatione Papae ad dignitatem, vel perso

natum, vel beneficium curatum, promoveri non potest.-[Nec obstat cap. Cum de tua 2. de corp. vit in quo Archiepiscopus Cantuariensis dispensavit cum illegitimo, ut eligeretur in Episcopum, quia id fecit de mandato speciali Papae, ut in textu. Nec cap. Cum olim 6. de Cleric. conjug., ubi filius Presbyteri electus et confirmatus fuit Episcopus Angleriensis; nam natus erat ex Sacerdote graeco, cui etiam post Sacerdotium licebat uxorem retinere; cap. Quaesitum 7. de poenit. et remiss.]

IN SEXTO.-Ibi tit. XI.

Cap. 1. Is, qui.-Cum illegitime natis dispensant Episcopi in minoribus Ordinibus, et beneficio sine cura; dummodo sit tale, in quo alias dispensare possint; in aliis dispensatio Papae requiritur.—[Vide adnotata supra in cap. 1. hoc eod. tit.]-Si dispensatum fuerit cum aliquo, quod non obstante ullo defectu, possit ad curatum beneficium promoveri, praetextu illius dispensationis non poterit duo beneficia in simul obtinere.

2. Si is. Si ille, cum quo super defectu originis in curato beneficio fuerit dispensatum, eo tacito, super pluralitate dispensationem obtineat, non valet dispensatio.

TIT. XVIII.—DE SERVIS NON ORDINANDIS, ET EORUM MANUMIS

SIONE.

Cap. 1. Instruendi.-Servus ante plenam manumissionem ordinari non debet. --[Ex Constit. S. Pii V. Dignum 5. Id. Septemb. 1566., mancipia quaecumque sub jugo servitutis quomodolibet alligata christianam Religionem prius amplexa, confugientia ad Senatum Camerae Urbis, ejusque conservatores, libertatemque acclamantia, libertatem consequuntur, et Romani cives, liberique homines in omnibus efficiuntur. Idem prius statuerat Paulus III. ]

2. De servorum.-Servus sine licentia domini ordinatus, deponitur, et domino restituitur.

3. De familiis.-Servus ab Ecclesia manumissus, ordinari potest: et quod acquirit, post suum obitum erit Ecclesiae manumittentis: quam si accusat, vel contra eam testificatur, libertate et ordine privetur.

4. Nullus.-Dominus in servo, quem manumittit, potest spirituales › operas retinere.

5. Consulit.-Spurii, vel servi ordinari non debent.

6. Eo libentius.-Manumissus ab Ecclesia, ut fiat Clericus, et ei perpetuo serviat in Divinis, ad aliam se transferre non potest. Secus si absolute fuerit manumissus.

7. Miramur.-Jus competens servo facto Diacono, competit et Subdiacono. Dilectus.--Natus ex patre servo et libera matre licite ordinatur.

8.

TIT. XIX.-DE OBLIGATIS AD RATIOCINIA ORDINANDIS, VEL NON.

Cap. unic. Magnus.-Obligatus ratiociniis, deposito onere et reddita ratione, ordinari potest, prius vero non.

TIT. XX.-DE CORPORE VITIATIS ORDINANDIS, VEL NON.

Cap. 1. De Presbytero.-Presbyter, qui in duello digiti partem amissit, ex dispensatione sui Episcopi potest in suo Ordine ministrare.-[Ista dispensatio dari potest ab Episcopo, non obstante infamia juris, quam duellantes incurrunt eo ipso ex constit. Clem. VIII. Illius vices, quia in ea reservatur tantum Papae absolutio ab excommunicatione ob duellum incursa; et in constit. Pii IV. Ea quae, reservatur eidem Pontifici sola dispensatio super poena privationis beneficiorum, et dignitatum, et inhabilitationis ad illa. Ita Thesaur. de poenis verb. Duellum c. 1. n. 3. in fin.

2. Cum de tua.-Habens in oculo maculam, quae non inducit magnam deformitatem, etiam ad Episcopatum poterit promoveri.

3. Ex parte.-Sectus in cunabulis licite promovetur.

4. Significavit.-Sacerdos, qui sine causa virilia sibi fecit abicendi, credens inde mereri, de dispensatione Episcopi suum officium, praeter Altaris ministe rium, poterit exercere.

5. Ex parte.- Sacerdos, qui ex justa causa fecit sibi virilia abscindi, potest, ut prius sacerdotale officium exercere.

6. Exposuisti.-Mutilatus manų, si promotus fuerit in Abbatem, ab abbatia deponitur, cum irregularitatem contraxerit propter reticentiam hujus defectus in sua promotione ad sacros Ordines.

7. Thomas.--Carens ungula pollicis; dummodo sit fortis in pollice, licite ad Sacerdotium promovetur.

TIT. XXI.-DE BIGAMIS NON ORDINANDIS.

Cap. 1. Ut bigami.-Poenitentes, vel repudiatarum mariti, ad Sacerdotium non ascendant. [Quoad bigamos concordat Trid. sess. 23. cap. 17. de reform.] 2. Super eo.-Cum bigamo, qui ordinatus est ad Sacros, non dispensatur: et ordinator privabitur potestate ordinandi, nisi cum eo fuerit dispensatum. 3. De bigamis.—Bigamus uxore vivente, vel mortua, non ordinatur. 4. Nuper.-Qui mortua uxore, promotus ad Sacros, cum secunda de facto contraxit et cognovit, bigamiae poenam incurrit, licet non sit bigamus.