HUJUS EDITIONIS PROLOGUS. Apud omnes acceptissimum fuit opus quod sub titulo CURSUS JURIS CANONICI egregius P. Remigius Maschat sapientissime in lucem edidit; et jure merito, vix ullum commendabilius, vix ullum praestantius, tum sermonis brevitate, tum doctrinae copia, tum denique methodi excelentia potest eo inveniri, quapropter nulli mirum jam videbitur, praefatum opus in multis seminariis adoptatum esse, a magistris commendatum et ab aliquibus Praelatis jussum fuisse id prae manibus, et ad praelectiones, haberi non solum a clericis juris ecclesiastici cultoribus, sed etiam a tyronibus qui juri canonico operam darent. Magna exinde est ubique hujus operis auctoritas et etiam celebritas, praesertim postquam exhausta editione in qua celeberrimis Ubaldi Giraldi adnotationibus locupletior evasit, nova editio in lucem prodiit anno 1865 curante Doctore D. Modesto de Lara, qui pluribus notis et additionibus locupletare studuit, in eaque, ut ipse ait, editionibus Ferrariae ac Augustae Vindelicorum praesentibus, perstudiose curavit, illarum defectus corrigere, atque operis partium ordinatione variationes illas inducere, quae ad commodiorem tyronum intelligentiam illi aptiores visae fuerunt. Cum ergo ad novam editionem properamus, exhausta etiam praecedenti, nihil novum circa ordinem, nec circa structuram elementaque quibus opus conflatur, invenietur, et tantummodo statutum habui paucas et utiliores notas huic adjicere, generalem et hodiernam Ecclesiae disciplinam spectantes, depromptasque ex recentioribus decissionibus Sacrae Concilii Congregationis, et ex quibusdam constitutionibus Pii IX, ex ea praesertim quae incipit «Apostolicae Sedis» edita ab ipso Pontifice idibus Octob. an. 1869.; quas notas in finem uniuscujusque tituli, ubi necessariae sint, apponere opportunum mihi visum fuit ad majorem addiscentium jus canonicum commoditatem; sic etiam ad calcem libri II apponam Instructionem Sacrae Congregationis Episcoporum et Regularium pro Curiis ecclesiasticis approbatam et confirmatam a SSmo. D. N. Leone Div. Prov. PP. XIII. die 11. Jun. 1880., et citatam Constitutionem «Apostolicae Sedis» in finem libri V. Quamvis haud nescio meum laborem nihil addere posse operis merito, quod jam a semetipso habet, satis tamen mihi erit, si benevolenter accipiatur et ex eo aliquam utilitatem deducere possint tyrones et sacerdotes, quibus dicam cum Papa Coelestino: «Nulli sacerdotum liceat canones ignorare», et cum Patribus Concilii IV Toletani, «Sciant igitur sacerdotes scripturas sanctas et canones, ut omne opus eorum in praedicatione et doctrina consistat, atque aedificent cunctos tam fidei scientia quam operum disciplina. J. M. M. |