5 Lorica, & clypei extremos feptemplicis orbes Confurgunt gemitu Rutuli, totus remugit Mons circum, & vocem late nemora alta remittunt. NEID. FINIS. Turnus oc ciditur. ιωτακισμός. Pathos à fi militudine pafsionis. ανακοίνωσις Pathos à fe necta. Commifera tio à fortuna mifera bili.433.30 872.9.16. 389.24. Adi Firm. lib.s.c.io. 410.23. μός. Lege Mac.in V leio Britanno,adolefcenti nobilif- S. P. D. Tresgeftas fcribere incipientium alia Poeta,alia Hiftorici ratio eft:ita vtriusq, definente lex omnino diuefa.Siquidem Poeta,quod inquit Horatius: Nec reditum Diomedis ab interitu Meleagri, Nec.gemino bellum Troianum orditur ab ouo. Semper ad euentum feftinat,& in medias res Non fecus,ac notas,auditorem rapit, & quæ Defperat tractata nitefcere poffe, relinquit, Atque ita mentitur: fic veris falfa remifcet: Primo ne medium, medio ne diferepét imum. Hancrationem fecutus Poetarum princeps Homerus &1Lada à Chryfa facerdotis precibus, & Odyffeam à deorum concil o inchoauit: errantemá, Vlyffem non à Troiano litore,vt lex quidem hiftorica poftulabat, fed ab infula Calypfus ad Phaacas perduxit.qui in conuiuio Alcinoiregis narrat,quemadmodum Troia ab oris ad Nympham vfqperue nerit.Tum Poeta ipfius nauigationem ad patriam Ithacam defcribit Huius veftigiis infiftens Maro, Eneamh de Sicilia ptimum producit in Libyam. Quem fimiliter in conuiuio Didonis narrantem facit, vt Troia profugus ad Siciliam ante delatus fit. Vtg Troianum bellum Homerus morte Hectoris praftantiffimi Troianorum claufit, fic diuinam Eneida amulus Maro Turni infigni cade finiuit. At verò Hiftoricorum lex eft (quod tu Scallei doctiffime minimè omnium ignoras) vt ab initio ipfo rerum incipiens,continua tam narrationem ad finem vfq, deducat. Ad hanc legem, qui viriusq Poeta carmen ita exigunt,vt imperfectum effe relictum afferant,ii longè errare mihi quidem videntur. Nä Quintus Calaber,qui (vt ifli aiunt) in confummanda Iliade Homero fucceffit, à Gracovate, prudenter tamen ex difciplina quadam Poetica pratermiffa, ipfe libris XIIII. carmine confcriptis, qua ex re nadera appellauit, profecutus eft. Atq, bunc imitatus patrum noftrorum memoria Maphaus Vegius, etfi infelicius, qua à Poeta veluti longius opus prouecturo (quod ifti opinati funt) adiicienda videbantur, vnico volumine complexus est: quum tamen doctus Maro ea fatis habuerit tum breuiter fuis libris innuifle,tum etia intelligenda prudentioribus reliquiffe. Nars quod ad Enea pertinet war,à Poetaid primo est volumine indicatum,quum Iouem facit dicentem ad Venères Sublimemque feres ad fydera cœli Magnanimum Egeam. ad Iunonem expreffius in1o. Reliqua vero, qua Vegius ifte nimis ambitiofe perfequitur,nonne ea per fe cognitiffima erat? quippe qua omnia, vt victoria ipfi coniuncta,nemo non intelligat. neq, tamen non funt bac ipfa fuis locis à fummo vate vtcunq, ex artis ficio indicata. Nos igitur buc Vegit librum adiecimus, ne, qualiscunq is effet, lectorem folita hac appendice defraudarem. Quanquam etiam qui in hunc àVirgilii iucundiffima lectione diuerterit,hine facile intelliget, quid malo Poeta optimus in* terfit, quamq, & multa fumma ea fint, qua Maronem noftrum vfque adeò omnibus feculis commendabilem reddant:qua ifti omnino tam infacetè abfunt, quàm illi fum ma omnia non modò adfunt, fedita adfunt,vt lectorem in fui admirationem vel inuitum magnopere trahant, ut meritò ab Alexandro Romano principe, Poetarum Plato fit ap pellatus. Vale. ARGY. 5 IO 15 20 25 ARGVMENTV M. Tumus vt extremo vitam fub Marte profudit, MAPHEI VEGII LIBER. 455, 456. 459. 468. 469. 471. Obftupuere omnes, gemitumque dedêre Latini FF Compara tio. |