Muneribus missis) Bruto prætore tenente Ditem Asiam, Rupili et Perst par pugnat; uti non Conventu; laudat Brutum, laudatque cohortem : 33 Hunc regem jugulas? operum hoc, mihi crede, tuorum est. lité qui se trouve entre leurs familles : il est vrai que Glaucus perd à cet échange, parce que son bouclier est d'un bien plus grand prix. 6 Deux célèbres gladiateurs. ? Où la cognée passe rarement. • Comme étant d'un pays de vignoble, et ayant fait le rétier de vigneron. De là aussi l'expression de vinaigre, pour désigner les injures du vendangeur prénestin. w VIII. CANIDIA, SEU SAGÆ ESQUILINÆ. Fingitur Priapus nocturna sagarum mysteria Olim truncus eram ficulnus', inutile lignum : 'Le Priape qui parle ici, est une figure de ce Dieu, placée dans les nouveaux jardins de Mécène, où était auparavant le cimetière dont il s'agit. Maluit esse Deum. Deus inde ego, furum aviumque Maxima formido: nam fures dextra coërcet, 5 Ast importunas volucres in vertice arundo Terret fixa, vetatque novis considere in hortis. Hùc priùs angustis ejecta cadavera cellis Conservus vili portanda locabat in arcâ: Hoc miseræ plebi stabat commune sepulcrum, 10 Pantolabo scurræ, Nomentanoque nepoti2. Mille pedes in fronte, trecentos cippus in agrum Hic dabat, heredes monumentum ne sequeretur. Nunc licet Esquiliis habitare salubribus, atque Aggere in aprico spatiari; quo modò tristes 15 Albis informem spectabant ossibus agrum. Cùm mihi non tantùm furesque, feræque suetæ Hunc vexare locum, curæ sunt atque labori, Quantùm carminibus quæ versant atque venenis Humanos animos. Has nullo perdere possum, 20 Nec prohibere modo, simul ac vaga luna decorum Protulit os, quin ossa legant, herbasque nocentes. Vidi egomet nigrâ succinctam vadere pallå Canidiam, pedibus nudis, passoque capillo, Cum Saganâ majore ululantem: pallor utrasque 25 Fecerat horrendas aspectu. Scalpere terram Unguibus, et pullam divellere mordicùs agnam Cœperunt. Cruor in fossam confusus, ut inde Manes elicerent, animas responsa daturas. Lanea et effigies erat, altera cerea. Major 30 Lanea, quæ pœnis compesceret inferiorem, Cerea suppliciter stabat servilibus, utque Jam peritura, modis. Hecaten vocat altera, sævam Altera Tisiphonen. Serpentes atque videres Infernas errare canes; lunamque rubentem, 33 Ne foret his testis, post magna latere sepulcra. Mentior at si quid, merdis caput inquiner albis Corvorum; atque in me veniant mictum atque cacatum. Julius, et fragilis Podacia, furque Voranus. Singula quid memorem? quo pacto, alterna loquentes, 40 Umbræ cum Saganâ resonårint triste et acutum ? 2 Morts dans la misère, après avoir mangé tout leur pa trimoine. Utque lupi barbam, variæ cum dente colubræ, Largior arserit ignis? et ut, non testis inultus, Des femmes qui croient à la magie, et aux évocations, doivent s'effrayer plus aisément que d'autres. Le moindre bruit imprévu est pour elles un signe funeste; l'ombre d'une feuille leur paraît un revenant. 4 Espèce de bonnet de cheveux empruntés. IX. MOLESTUS ASSECLA. ww Ibam fortè viâ Sacrâ, sicut meus est mos, Felicem aiebam tacitus. Cùm quidlibet ille 1 Que faites-vous? comment vous gouvernez-vous, etc., manière de saluer en usage alors. Ovide dit Pulcherrime rerum. V. De arte amandi, l. 1, v. 213. 2 Homme connu pour son caractère brusque et peu complaisant. Persequar. Hinc quò nunc iter est tibi? Nil opus est te Circumagi: quemdam volo visere, non tibi notum : Trans Tiberim longè cubat is, propè Cæsaris hortos. Nil habeo quod agam,'et non sum piger: usque sequarte. 20 Demitto auriculas, ut iniquæ mentis asellus, Cùm gravius dorso subiit onus. Incipit ille: Cognati, queiste salvo est opus? Haud mihi quisquam; Confice; namque instat fatum mihi triste, Sabella 30 Quod puero cecinit, divinâ motâ anus urnâ : «Hunc neque dira venena, nec hosticus auferet ensis, Nec laterum dolor, aut tussis, nec tarda podagra: Garrulus hunc quando consumet cumque; loquaces, Si sapiat, vitet, simul atque adoleverit ætas. » 35 Ventum erat ad Vestæ, quartâ jàm parte diei Debebat: quod ni fecisset, perdere litem. Si me amas, inquit, paulùm hic ades. Inteream, si 40 Et propero quò scis. Dubius sum quid faciam, inquit ; Tene relinquam, an rem? Me, sodes. Non faciam, ille: Et præcedere cœpit. Ego, ut contendere durum est Cum victore, sequor. Mæcenas quomodò tecum, Hinc repetit?Paucorum hominum, et mentis benèsanæ, 45 Nemo dexteriùs fortunâ est usus. Haberes 3 Poëtes célèbres, amis d'Horace. On sous-entend fanum. Il n'était pas permis à tout le monde d'être assis devant les juges; c'était le privilége des gens de qualité. D'ailleurs pour les petites causes, on s'assemblait dans la place autour du juge ou du magistrat, qui donnait ses audiences, assis sur sa chaise curule. C'est l'importun qui continue, sans attendre la réponse à sa question. Magnum adjutorem, posset qui ferre secundas, tufen 1 Quo tu rere, modo; domus hâc nec purior'ulla est, the Cuique suus. Magnum narras, vix credibile. Atqui fuam excle, sic habets Acse. Velis tantummodò; quæ tua virtus, Accendis quare cupiam magis illi 55 Expugnabis; et est qui vinci possit; eoque Difficiles aditus primos habet. Haud mihi deero; hodie si Muneribus servos corrumpam; non, Exclusus fuero, desistam; tempora quæram; le chores Occurram in triviis; deducam: nil sine magno CO Vita labore dedit mortalibus. Hæc dum agit, ecce Fuscus Aristius occurrit, mihi carus, et illum et. Si Je : Quò tendis? rogat, et respondet. Vellere cœpi, Tempore dicam : hodie trigesima sabbata 8: vin' tu Oppono auriculam 10. Rapit in jus: clamor utrinque, a "Ici commence un dialogue très-plaisant entre Horace et man Aristius. Jame * Il parle d'une grande fête chez les Juifs, peu importe laquelle; ce n'est ici qu'un prétexte en l'air. 9.Circumcisis. |