XIII. AD FONTEM BANDUSIAE. O fons Bandusiae, splendidior vitro, Cui frons turgida cornibus Primis et Venerem et proelia destinat Lascivi suholes gregis. Te flagrantis atrox hora Caniculae Praebes et pecori vago. Fies nobilium tu quoque fontium, XIV. AD ROMANOS. Herculis ritu modo dictus, o plebs, Morte venalem petiisse laurum Unico gaudens mulier marito Virginum matres iuvenumque nuper 5 10! 15 10 / ino Hic dies vere mihi festus atras Eximet curas: ego nec tumultum 15 Nec mori per vim metuam tenente Caesare terras. 20 I, pete unguentum, puer, et coronas 25 Lenit albescens animos capillus XV. IN CHLORIN. Uxor pauperis Ibyci, Tandem nequitiae fige modum tuae Maturo propior desine funeri 5 Inter ludere virgines Et stellis nebulam spargere candidis. Et te, Chlori, decet: filia rectius 10 Pulso Thyias uti concita tympano Illam cogit amor Nothi Lasoivae similem ludere capreae: Te lanae prope nobilem Tonsae Luceriam, non citharae, decent 15 Nec flos purpureus rosae Nec poti vetulam faece tenus cadi. |