Obrázky na stránke
PDF
ePub

CXLIIII. 160. De promissione aeternae beatitudinis sanctorum et perpetuis suppliciis impiorum.

CXLV. 161. Contra sapientes mundi, qui putant terrena hominum corpora ad caeleste habitaculum non posse transferri. CXLVI. 162. De resurrectione carnis, quam quidam mundo credente non credunt.

CXLVII. 163. Quod ut mundus in Christum crederet uirtutis fuerit diuinae, non persuasionis humanae; et de Romuli falsa diuinitate. CXLVIII. 164. De miraculis, quae ut mundus in Christum

crederet facta sunt et fieri mundo credente non desinunt. CXLVIIII. 165. An ad dominici corporis modum omnium mortuorum resurrectura sint corpora.

5

10

CL. 166. Qualis intellegenda sit conformatio sanctorum ad 15 imaginem filii dei.

CLI. 167. An in suo sexu resuscitanda atque mansura sint corpora feminarum.

CLII. 168. Quod in resurrectione mortuorum natura corporum quibuslibet modis dissipatorum in integrum reuo-20 canda sit.

CLIII. 169. De nouitate corporis spiritalis, in quam sanctorum caro mutabitur.

CLIIII. 170. De peruicacia quorundam qui resurrectionem carnis, quam, sicut praedictum est, totus mundus credit, 25 impugnant. CLV. 171. Quomodo Porphyrii definitio, qua beatis animis putat corpus omne fugiendum, ipsius Platonis sententia destruatur, qui dicit summum deum dis promisisse ut numquam corporibus exuerentur.

CLVI. 172. De contrariis definitionibus Platonis atque Porphyrii, in quibus si uterque alteri cederet, a ueritate neuter deuiaret.

30

[blocks in formation]

5

CLVII. 173. Quid ad ueram resurrectionis fidem uel Plato uel Labeo uel etiam Varro conferre sibi potuerint, si opiniones eorum in unam conuenissent sententiam. CLVIII. 174. De aeterna felicitate ciuitatis dei sabbatoque perpetuo.

CLVIIII. 175. Quomodo dicat Matthaeus centurionem ad dominum accessisse pro puero suo, cum Lucas dicat quod amicos ad eum miserit.

CLX. 176. Quomodo Matthaeus Marco congruat de uirga, 10 quam secundum Matthaeum dicit dominus non ferendam, secundum Marcum autem solam ferendam.

15

CLXI. 177. Quomodo quod Matthaeus et Marcus dicunt post sex dies factum Lucas dicit post octo.

CLXII. 178. De alabastro ungenti quomodo non repugnet Matthaeo et Marco dicentibus: ante biduum paschae Iohannes qui dicit: ante sex dies.

CLXIII. 179. De hora dominicae passionis quemadmodum non inter se dissentiant Marcus qui dicit: hora tertia et Iohannes qui dicit: hora quasi sexta.

20 CLXIIII. 180. De latronum insultatione quomodo non repugnent Matthaeus et Marcus Lucae, qui dixit unum eorum insultasse, alterum credidisse.

25

CLXV. 181. Quod apud quattuor euangelistas inueniatur decies commemoratum dominum uisum esse ab hominibus post resurrectionem.

CLXVI. 182. Quod in tribus actiuae, in Iohannis autem euangelio dona contemplatiuae uirtutis eluceant idoneis dinoscere; et quia non perfecte, sed ex parte sit, ideo sic manebit donec ueniat.

30 CLXVII. 183. De id quod ait nemo nouit filium nisi pater

[merged small][merged small][merged small][ocr errors][merged small][merged small][merged small][merged small][merged small]

CLXVIII. 184. De pueris sedentibus in foro et clamantibus.

ad illos qui nec humiliari cum Iohanne nec cum Christo gaudere uoluerunt; ubi quae sit uera ciborum parsimonia pulcherrima oratio.

[185. De uoracitate etiam in uilissimis cibis uitanda.] CLXVIIII. 186. De impossibilitate ieiunandi sub praesentia sponsi; ubi duo ieiunii genera probat, unum tribulationis, aliud gaudii.

CLXX. 187. De homine, qui descendebat ab Hierusalem in Hiericho et cetera.

CLXXI. 188. Quod Martha excipiens illum in domo sua significet ecclesiam ut nunc est, Maria uero ut erit in futuro. CLXXII. 189. De illo qui media nocte petiit ab amico tres panes.

CLXXIII. 190. De pane et pisce et ouo.
CLXXIIII. 191. De id quod ait discipulis nolite in sub-

5

10

15

lime tolli; et de hydropico uel de muliere curuata. CLXXV. 192. De uilico, quem dominus suus eiciebat de uilicatu. CLXXVI. 193. De illo qui in tecto est et qui in agro et cetera. CLXXVII. 194. De duobus in lecto et duabus molentibus et 20 duobus in agro.

CLXXVIII. 195. De iudice iniquo, quem uidua interpellabat;

ubi dat regulam intellegendi comparationis diuersitate. [196. De eo quod ait dominus: orate ne fiat fuga uestra hieme uel sabbato.]

CLXXVIIII. 197. De camelo per foramen acus transituro. CLXXX. 198. De eo quod scriptum est de domino: finxit

se longius ire; ubi multipliciter disputat pro ueris significationibus contra mendacium.

25

CLXXXI. 199. Item de mendacii generibus VIII; ubi et de 30 sancto Firmo ait episcopo.

CLXXXII. 200. Contra eos qui ad mentiendum uelut patroci

[blocks in formation]

5

nantia sibi de scripturis exempla proponunt, ut de obstetricibus Hebraeorum et Raab Hierichuntina.

CLXXXIII. 201. Contra diuersos, qui uariis modis sua nituntur

excusare peccata, ex quibus nulla impunita esse posse confirmat.

CLXXXIIII. 202. De id quod apostolus ait mente seruio legi dei et cetera.

CLXXXV. 203. Vtrum aliud sit anima, aliud spiritus, an utroque nomine res una uocetur.

10 CLXXXVI. 204. Quod antiquos iustos caput Christus uelut manum praemiserit nasciturus.

CLXXXVII. 205. Vt christiani scholastici soloecismos quorundam pie tolerent sacerdotum.

CLXXXVIII. 206. De humilitate gallinae illius, cuius blandas 15 alas refugientes superbi praeda fiunt alitibus.

CLXXXVIIII. 207. De statutis nostris sine tristitia, si necessitas euenerit, immutandis.

CXC. 208. Quemadmodum cathecizandus sit qui uult fieri christianus.

20 CXCI. 209. Quod non sit contrarius apostolus dicens: peccantes coram omnibus argue domino dicenti: corripe eum inter te et ipsum; et de his qui cum in unam partem procliuiter ire coeperint, non respiciunt alia diuinae auctoritatis testimonia; tenendum igitur modum praecipit, ut nec diligentiae obtentu quis saeuiat nec sub patientiae colore torpescat.

25

CXCII. 210. Non faciendos homines male securos, ut propter rectam fidem, etiam si in criminibus perdurauerint, non damnentur.

30 CXCIII. 211. Qui sint prophetae, de quibus ait apostolus: secundo prophetas.

[merged small][merged small][merged small][merged small][merged small][merged small][merged small][merged small][merged small][merged small][ocr errors]

CXCIIII. 212. Quae sint obsecrationes, orationes, postulationes, gratiarum actiones, quas ad Timotheum dicit apostolus. CXCV. 213. De quod ait Lucas oculi eorum tenebantur, ne eum agnoscerent; et Marcus: apparuit, inquit, eis in alia effigie.

CXCVI. 214. De gladio, qui Mariae animam pertransiit. CXCVII. 215. Agens de baptismo quaestionem quam ex

euangelio proposuit soluit, id est quomodo non sit contrarium: qui mecum non est contra me est illi dicto: qui contra uos non est pro uobis est. CXCVIII. 216. Comparationem facit de Cornelio et de aegroto. CXCVIIII. 217. Obiectionem Donatistarum, utrum generet

filios baptismus Christi in parte Donati an non generet, soluit.

10

CC. 218. Quod etiam male conuersantes catholicos ipsa generet, 15 quae et Simonem.

CCI. 219. Quod catholica generet etiam per malos tamquam per uteros ancillarum.

CCII. 220. Vtrum aput haereticos fiat necne remissio peccatorum, et Simoni in baptismo sint remissa peccata; uel 20 quomodo non sit contrarium: Christum induistis et spiritus disciplinae effugiet fictum. CCIII. 221. Quod sine caritate peccata redeant quae dimissa fuerant probat per seruum, cui omne debitum dimiserat dominus suus.

CCIIII. 222. De baptizando cui periculum mortis immineat et habeat inimicum, quem iniquissime oderit.

CCV. 223. Quod baptismus dei sit et ecclesiae, ubicumque inuentus fuerit.

25

CCVI. 224. Quod ecclesia pariat siue per se siue per ancil-30 larum uterum de semine uiri sui; ubi ponit similitudinem de Esau et Aser.

[blocks in formation]
« PredošláPokračovať »