Q. HORATII FLACCI.

CARMINU M.

LIBER TERTIUS.

ODE I.

ODI profanum vulgus, et arceo.
Favete linguis: carmina, non prius
Audita, Mufarum facerdos
Virginibus, puerisque canto

Regum timendorum in proprios greges,
Reges in ipfos imperium est Jovis,

Clari Giganteo triumpho,

Cuncta fupercilio moventis.

Eft ut viro vir latius ordinet
Arbufta fulcis; hic generofior
Defcendat in Campum petitor;
Moribus hic meliorque famâ

Contendat; illi turba clientium
Sit major: æquâ lege Neceffitas
Sortitur infignes et imos:

Omne capax movet urna nomen.

Districtus enfis cui fuper impiâ
Cervice pendet, non Sicula dapes
Dulcem elaborabunt faporem ;

Non avium citharæque cantus

Somnum reducent. Somnus agreftium
Lenis virorum non humiles domos
Faftidit, umbrofamque ripam,
Non zephyris agitata Tempe.

Defiderantem quod fatis eft, neque
Tumultuofum folicitat mare,

Nec fævus Arcturi cadentis

Impetus, aut orientis Hædi:

Non verberatæ grandine vineæ, Fundusque mendax, arbore nunc aquas

Culpante, nunc torrentia agros

Sidera, nunc hiemes iniquas.

Contracta pifces æquora fentiunt, Jactis in altum molibus: huc frequens

Camenta demittit redemptor

Cum famulis, dominusque terræ

Faftidiofus. Sed timor, et minæ Scandunt eodem quo dominus; neque Decedit æratâ triremi, et

Poft equitem fedet atra cura.

Quod, fi dolentem nec Phrygius lapis, Nec purpurarum fidere clarior

Delinit ufus, nec Falerna

Vitis, Achæmeniumve costum :

Cur invidendis poftibus, et novo
Sublime ritu moliar atrium?
Cur valle permutem Sabinâ
Divitias operofiores?

ODE II.

ANGUSTAM, amici, pauperiem pati

Robuftus acri militiâ puer

Condifcat; et Parthos feroces

Vexet eques metuendus haftâ;

Vitamque fub divo, et trepidis agat In rebus: illum ex mœnibus hofticis

Matrona bellantis tyranni

Profpiciens, et adulta virgo,

Sufpiret; Eheu! ne rudis agminum Sponfus laceffat regius afperum Tactu leonem, quem cruenta

Per medias rapit ira cædes.

Dulce et decorum eft pro patriâ mori: Mors et fugacem perfequitur virum; Nec parcit imbellis juventæ Poplitibus, timidove tergo.

Virtus, repulfæ nefcia fordidæ,
Intaminatis fulget honoribus:
Nec fumit, aut ponit secures
Arbitrio popularis auræ.

Virtus, recludens immeritis mori
Cœlum, negatâ tentat iter viâ;

Cœtusque vulgares, et udam

Spernit humum fugiente pennâ.

Eft et fideli tuta filentio

Merces. Vetabo, qui Cereris facrum Vulgarit arcanæ, sub îsdem

Sit trabibus, fragilemve mecum

Solvat phafelon: fæpe Diespiter
Neglectus incefto addidit integrum:
Raro antecedentem fceleftum
Deferuit pede Pœna claudo.

ODE III.

JUSTUм, et tenacem propofiti virum
Non civium ardor prava jubentium,
Non vultus inftantis tyranni,

Mente quatit folidâ, neque Aufter

Dux inquieti turbidus Adriæ,
Nec fulminantis magna Jovis manus:
Si fractus illabatur orbis,
Impavidum ferient ruinæ.

Hâc arte Pollux, et vagus Hercules
Enifus, arces attigit igneas;

Quos inter Auguftus recumbens
Purpureo bibit ore nectar:

Hâc te merentem, Bacche pater, tuæ
Vexere tigres, indocili jugum

Collo trahentes: hâc Quirinus

Patris equis Acheronta fugit,