Roma fi veftrum eft opus, Iliæque
Littus Etrufcum tenuere turmæ,
Juffa pars mutare Lares et urbem,
Sofpite curfu:

Cui per ardentem fine fraude Trojam,
Caftus Æneas patriæ fuperftes,
Liberum munivit iter, daturus
Plura relictis,

Di probos mores docili juventa,
Di fenectuti placidam quietem,
Romulæ genti date remque, prolemque,
Et decus omne.

Quæque vos bobus veneratur albis
Clarus Anchifæ Venerisque fanguis,
Impetret, bellante prior, jacentem
Lenis in hoftem.

Jam mari terrâque manus potentes
Medus, Albanasque timet fecures:
Jam Scythæ refponfa petunt, fuperbi
Nuper, et Indi.

Jam Fides, et Pax, et Honos, Pudorque Prifcus, et neglecta redire Virtus

Audet; apparetque beata pleno

Copia cornu.

Augur, et fulgente decorus arcu,
Phoebus, acceptusque novem Camoenis,
Qui falutari levat arte feffos
Corporis artus;

Si Palatinas videt æquus arces;
Remque Romanam Latiumque, felix
Alterum in luftrum, meliusque femper,
Proroget ævum.

Quæque Aventinum tenet Algidumque,
Quindecim Diana preces virorum
Curet, et votis puerorum amicas
Adplicet aures.

Hæc Jovem fentire, deosque cunctos, Spem bonam certamque domum reporto, Doctus et Phœbi chorus, et Dianæ, Dicere laudes.

NOTULE QUÆDAM IN HORATIUM,

IN ODARUM LIBRUM PRIMUM.

I. 29.

'TE doctarum.'—Scripturam procùl dubio genuinam buic verficulo redonavimus. Quid enim ? anne Mæcenatem, Horatio fuo certè maximum et chariffimum vivorum omnium, quafi nullius pretii, folum omnium prætermitti decuit, universo genere humano ad partes vocato? Siccine ingratus et inurbanus nofter? ficcine præter morem patroni negligens? 'Doctarum ' verò frontium' rectè de Mæcenate. Sic Od. III. 8, 5,

'Docte' fermones utriufque linguæ:

et aliàs non femèl. Deindè, quàm putidum eft dicere gelidum nemus fecernere à populo' virum, quem doctrina jam 'Superis immifcuit ? Et quâ demùm modestiâ de se ità locutus effet Horatius, nunquam jactator fui? Sic Od. III. 16. 18.

Adde, quod feipfum arbitretur ne quidem fecerni populo,' nifi certis conditionibus, et volente Mufarum choro: multò minùs Dîs miftum fuperis.'

III. 6. Debes Virgilium.'—Mirari fatis nequeo, neminem editorum, quorum fanè proventum uberrimum fibi nacta est Horatii felicitas, rectam hujusce loci rationem arripuiffe. Erat Virgilius fcilicet in fines Atticos' nave deferendus, undè in patriam reditum tutum dilectiffimo poetæ precatur Flaccus :

cui fcriptoris fcopo manifeftè per noftram interpunctionem confultum ivimus.

Ver. 16. Ità fe habent ordo loci et conftructio: "Quo non arbiter major tollere freta, vel' ponere, 'fi'vult:" ne quis adhibitam nobis diftinctionem demiretur.

VII. 26. Novè interpunximus ; cùm allocutio O! focii' concinniùs videatur exordiri claufulam.

XV. 18. Aliter libuit diftinguere, non fine loci commodo. Ordo eft: "Vitabis quidèm, hoftes,-ferus tamen' crines pul

vere collines."

Ver. 25. Veram loci diftinctionem folus vidit amicus fummus meus Joannes Jones, Cambrobritannus: et Flacci fuavitatem fapit. Ità velim capias conftructionem : "Sthenelus fciens pugnæ; vel, fi' opus cft, auriga non piger imperitare equis Eximium in his elegantiis juvenis præftantiffimi judicium ftatim agnofcent venuftatum arbitri.

XXXI. 18. 'Latoe dones.'-Inivimus aliam pungendi rationem. In notiffimis eft illud Juvenalis, Sat. X.

mens fana in corpore fano.

XXXV. 6. Stamus rationibus noftræ Silvæ Criticæ,' Sect. lxxiv. 'Colonus' ruris eft cultor' ruris; is, cui res eft cum rure: ut Plaut. Afin. ii. 3, 32, 'catenarum colono.' Ver. 17. 'Serva Neceffitas.' Veterem fcholiaftem et alios fequimur. Neceffitas Fortunam anteire fingitur, ut lictor confulem.'

XXXVII. 24. 'Repedavit.' Vulgatam lectionem quis audebit in fe fufcipere defendendam? De noftrâ adi Titium, ad fcriptt. venat. p. 176, ed. Burm.

Ver. 46. Fortis et afperas.'-Hanc diftinctionem merito afferimus Horatio ad Virg. Geo. iii. 30.

XXXVIII. 6. Sedulus curæ.'-Vide nos Silv. Crit. Sect. Iv.

IN LIBRUM SECUNDUM.

I. 19. Jam fulgur.'-Lectorem remittimus ad Oudendorp. in Frontin. ii. 3. 14. Lyricum, ut oportuit, fpirat vox, quâ fimilitèr ufam video Lucretii fublimitatem, ii. 327.

" Fulgur' ibi ad cœlum fe tollit:

ubi videas, quos adhibuit Havercampus, et codices fimilitèr turbare.

Ver. 37. Constructioni nimis incompofitæ atque hianti per interpunctionem meliorem dedimus operam fubvenire. Ordo eft: "Sed, Mufa, quære modos,—ne retractes—”

II. 5. Hâc diftinctione nobis videtur locus concinnior evadere. III. 23. Sub divo moraris.'-De hâc literulæ unius mutatione et mutatis punctis, undè constructioni claudicanti medicinam fecimus, nihil nobismetipfis diffidimus.

V. 13, 17. Hanc mutuam epithetorum tralationem, in quam poft alios feorfim incidimus, ipfa ratio perfuadet. Apage iftam ferocem' ætatem ab Horatio!

Ver. 23. Noftra diftinctio revocare tendit venuftatem Flacco digniffimam. Referas velim crinibus' et vultu' ad' obfcurum ; hinc enim pendet loci elegantia.

VI. 18. 'Amictus Aulon.'-Heinfiana emendatio, quam nos etiam eramus affecuti, neceffaria videtur, ne fcriptorem nitidiffimum dehoneftet labes concurrentium epithetorum. Confulas etiam epift. i. 16. 3. Virg. Geo. ii. 38. 113. Ov. Met. x. Faft. iv. 707.

100.

X. 3. Promovi punctum usque ad nimiùm :' fimilitèr Art. poet. vers. 28.

Serpit humitutus nimiùm' timidusque procellæ.

Ver. 9.

Sævius ventis.'-Hoc poftulat loci fcopus: vide

Burm. Ov. Ep. xiv. 39.