quæ fáciunt verbum ejus ; Montes, et omnes colles; * ligna fructifera, et omnes cedri ;

*

-Béstiæ, et universa pécora; serpentes, et vólucres pennátæ;

*

Reges terræ, et omnes pópuli; príncipes, et omnes júdices terræ ;

Júvenes et virgines, senes cum junioribus, laudent nomen Dómini, * quia exaltátum est nomen ejus solíus..

Confessio ejus super cœlum et terram; et exaltávit cornu pópuli sui.»4250

Hymnus ómnibus sanctis ejus, filiis Israel, pópulo appropinquanti sibi.

Ant. Hymnus ómnibus sanctis ejus filiis Israel, pópulo appropinquanti sibi. CAPITULUM. Deut. 6!

AUDI, Israel, Dóminus Deus noster, Dóminus unus est. Diliges Dóminum Deum tuum ex toto corde tuo, et ex totâ ánimâ tuâ, et ex totâ fortitúdine tuâ; eruntque verba hæc in corde tuo: et meditáberis in eis sedens in domo tuâ, et ámbulans in itínere, dórmiens atque consurgens.

B). Deo grátias. Sic respondetur in fine omnium Capitulorum.

HYMNUS. C.

AD templa nos rursùs vocat

Surgentis auróræ nitor,
Novasque pro leto monet

Referre grates múnere.

AT victor auróram suo ** Fulgóre Christus óbruit: Huic, magna cujus pars sumus,

Juvat triumpho plándere.
QUÒD evolutus fasciis
Repentè mundus éxtitit
Puro renidens lumine,
Virtútis hoc quantæ fuit!

Quòn tráditum neci Pater, Ut sóntibus vitam daret, Vitæ redónat Filium,“ Amóris hoc quanti fuit!

ÆTERNUS ut rerum sator Aspexit orbem prótinùs Colóre depictum suo, Próbávit excellens

opus. Ar lætius quantò obtulit Sese Patri spectáculum, Coelestis Agni cándido Ablútus orbis sánguine!

CUM luce nobis rédditur Mundi renascentis decor,

Occulta per quem Numinis Mens surgit ad magnália,

AT, splendor æterni Pa- tris, Lumenque Christus córdi

um,

Deum dat in se, quantus est, Sub nube carnis cérnere.

PRESTA, beáta Trinitas Ut legis ad facem tuæ Vitémus omne quod vetas, Sectémur omne quod jubes."

Amen.

*. Manè astábo tibi, Dómine, et vidébo; R. Quóniam non Deus volens iniquitátem tu es. Ps. 5.

AD PRIMAM.
Ant. 1. D. In toto corde.

PSALMUS 117. Vox Christi resurgentis et Ecclesiæ gratias agentis pro sua redemptione et innumeris sibi à Deo præstitis beneficiis. CONF CONFITEMINI ITEMINI Dómino quoniam bonus, * quóniam in séculum misericórdia ejus. Dicat nunc Israel quo niam bonus,* quóniam in séculum misericórdia ejus.

Dicat nunc domus Aaron,* quóniam in séculum misericórdia ejus.

Dicant nunc qui timent Dóminum, * quóniam in séculum misericórdia ejus.

De tribulatióne invocávi Dóminum, * et exaudivit me in latitudine Dóminus.

- Dóminus mihi adjútor, * non timébo quid fáciat mihi homo.

.

apes, et exarserunt sicut ignis in spinis ; * et in nómine Dómini quia ultus sum in eos.

Impulsus, eversus sum ut cáderem ; * et Dóminus suscépit me.

Fortitúdo mea, et laus mea Dóminus, * et factus est mihi in salutem.

Vox exultatións et salútis in tabernáculis justórum. tis*in

Déxtera Dómini fecit virtútém: déxtera Dómini exaltáviť me,* déxtera Dómini fecit virtútem.

Non móriar, sed vivam,* et narrábo ópera Dómini.

Castigans castigávit me Dóminus:* et morti non trádidit me.

Aperite mihi portas justítiæ; ingressus in eas, confitébor Dómino.

Hæc porta Dómini,* justi intrábunt in eam.

· Confitebor tibi quóniam exaudisti me,** et factus es mihi in salutem.

Lápidem quem reprobavérunt ædificantes,* hic factus est in caput ánguli.

*

A Dómino factum est istud, et est mirábile in óculis nostris.

Hæc est dies quam fecit Dóminus: * exultémus et læ témur in eâ.

O Dómine, salvum me fac, ô Dómine, benè prosperáre: * benedictus qui venit in nómine Dómini.

In quo córrigit adolescéntior viam suam?* in custodiendo sermónes tuos.

In toto corde meo exquísívi te ;* ne repellas me à mandátis tuis.

In corde meo abscondi elóquia tua,* ut non peccem tibí.

Benedictus es, Dómine,* doce me justificatiónes tuas, In lábiis meis* pronuntiávi ómnia judicia oris tui.

In viâ testimoniórum tuórum delectátus sum, * sicut in ómnibus divitiis.

In mandátis tuis exercébor,* et considerábo, vias

*

considerábo mirabilia de le

pes, et adversùm me loquebantur; * servus autem tuus exercebátur in justificatió nibus tuis,

Nam et testimónia tua meditátio mea est,* et consilium meum justificatiónes tuæ. Adhesit pavimento ánima mea,* vivífica me secundùm verbum tuum.

Vias meas enuntiávi, et exaudisti me; * doce me justificatiónes tuas.

Viam justificatiónum tuárum instrue me; et exercébor in mirabilibus tuis. A Dormitávit ánima mea præ tædio,* confirma me in verbis tuis.

*

Viam iniquitátis ámove å me, et de lege tuâ miserére meî.

*

Viam veritátis elégi, judicia tua non sum oblitus.

Adhæsi testimoniis tuis, Dñe:* noli me confúndere.

Viam mandatórum tuórum cucurri,* cùm dilatasti

téneat catholicam fidem: Quam nisi quisque integram inviolátamque serváverit, absque dubio in æternum períbit.

*

Sicut non tres increáti, nec tres immensi, sed unus increátus, et unus immensus.

Similiter omnipotens Pater, omnipotens Filius,*omnipotens Spíritus sanctus;

Et tamen non tres omnipotentes,* sed unus omní

potens.

Ità Deus Pater, Deus Fílius,* Deus Spíritus sanctus; Et tamen non tres dii, sed unus est Deus.

Et tamen non tres dómi→ ni,* sed unus est Dóminus. Quia sicut singillátìm unamquamque persónam, Deum ac Dóminum confitéri christíána veritáte compéllimur; *ità tres deos aut dóminos dícere catholicâ reli-gióne prohibémur.

Pater à nullo est factus, * nec creátus, nec génitus.

Filius à Patre solo est, non factus, nec creátus, sed génitus

Spíritus sanctus à Patre et Filio, non factus, nec creátus, nec génitus, sed procédens.

Unus ergò Pater, non tres patres: unus Fílius, non tres filii:*unus Spiritus sanctus, non tres Spíritus saneti.

Et in hâc Trinitáte nihil prius aut postérius, nihil majus aut minus; * sed tota tres persóna coæternæ sibi sunt et coæquales.

Ità ut per ómnia, sicut jam suprà dictum est, * et Unitas in Trinitáte, et Trinitas in Unitáte veneranda sit. Qui vult ergò salvus esse,* ità de Trinitáte séntíat.

Sed necessárium est ad æternam salutem,* ut Incarnatiónem quoque Dóminí nostri Jesu Christi fidéliter credat.

Est ergò fides recta, ut credámus et confiteámur, * quia Dóminus noster Jesus Christus Dei Fílius, Deus et homo est.

- Deus est ex substantia Patris ante sécula génitus, * et homo est ex substántiâ matris in século natus.

Perfectus Deus, perfectus homo;* ex ánimâ rationáli, et humánâ carne subsistens. Equális Patri secundùm divinitátem, * minor Patre secundùm humanitátem. Qui licèt Deus sit et bonon duo tamen, sed

mo,

unus est Christus.

Unus autem non conversióne divinitátis in carnem, sed assumptióne humanitátis in Deum.

Unus omninò non confusióne substantiæ, *sed unitáte persónæ.

Nam sicut ánima rationális et caro, unus est homo, * ità Deus et homo unus est Christus,

Qui passus est pro salúte nostrâ, descendit ad inferos, * tértiâ die resurrexit à mórtuis :

Ascendit ad cœlos, sedet ad dexteram Dei Patris omnipotentis,* indè ventúrus est judicáre vivos et mórtuos :

*

Ad cujus adventum omnes hómines resurgere habent cum corpóribus suis, et redditúri sunt de factis própriis ratiónem :

Et qui bona egérunt, ibunt in vitam æternam; *qui verò mala, in ignem æternum.