Spargens avernales aquas, Horret capillis, ut marinus afperis Abacta nulla Veia confcientia, Quo poffet infoffus puer Longo die bis terve mutatae dapis Cum promineret ore, quantum extant aqua Exfucta uti medulla, et aridum jecur Interminato cum femel fixae cibo Intabuiffent pupulae. Non defuiffe mafculae libidinis Ariminenfem Foliam, Et otiofa credidit Neapolis, Et omne vicinum oppidum, Quae fidera excantata voce Thessala Lunamque coelo deripit. Hic inrefectum faeva dente livido Canidia rodens pollicem, Quid dixit? aut quid tacuit? o rebus meis Non infideles arbitrae, Nox, et Diana, quae filentium regis, Arcana cum fiunt facra; Nunc, nunc adefte, nunc in hostiles domos Iram atque numen vertite; Formidolofis dum latent filvis ferac Dulci fopore languidae; Senem (quod omnes rideant) adulterum Latrent Suburanae canes, Nardo perunétum, quale non perfectius Quid accidit? cur dira barbarae minus Quibus fuperbam fugit ulta pellicem Cum palla, tabo munus imbutum, novam Atqui nec herba, nec latens in afperis Indormit unctis omnium cubilibus Ha, ha! folutus ambulat veneficae Non ufitatis, Vare, potionibus (O multa fleturum caput!) Ad me recurres: nec vocata mens tua Majus parabo, majus infundam tibi Priufque coelum sidet inferius mari, Quam non amore fic meo flagres, uti Sub haec puer jam, non ut ante, mollibus Sed dubius unde rumperet filentium, Mifit Thyefteas preces. Venena, magnum fas nefasque, non valent Convertere humanam vicem. Diris agam vos: dira deteftatio Nulla expiatur victima. Quin, ubi perire juffus expiravero, Nocturnus occurram furor; Petamque vultus umbra curvis unguibus, (Quae vis Deorum eft Manium) Et inquietis adfidens praecordiis, Pavore fomnos auferam. Vos turba vicatim hinc et hinc faxis petens Post insepulta membra different lupi Neque hoc parentes, heu! mihi superstites IN CASSIUM SEVERUM. ODE VI. UID immerentes hofpites vexas, canis, Qu Ignavus adverfum lupos? Quin huc inanes, fi potes, vertis minas, Et me remorfurum petis? Nam, qualis aut Moloffus, aut fulvus Lacon, Agam per altas aure fublata nives, Quaecunque praecedet fera. Tu, cum timenda voce complesti nemus, Cave, cave; namque in malos afperrimus Qualis Lycambae fpretus infido gener, An, fi quis atro dente me petiverit, Inultus ut flebo puer? H 3 AD POPULUM ROMANUM. ODE VII. quo fcelefti, ruitis? aut cur dexteris Aptantur enfes conditi? Parumne campis atque Neptuno fuper Fufum eft Latini fanguinis? Non ut fuperbas invidae Carthaginis Romanus arces ureret : Intactus aut Britannus ut defcenderet Sed ut, fecundum vota Parthorum, fua Furorne caecos, an rapit vis acrior, Sic eft: acerba fata Romanos agunt, Ut immerentis fluxit in terram Remi IN ANUM LIBIDINOSAM. ROGARE longo putidam te feculo, Vires quid enervet meas? Cum fit tibi dens ater, et rugis vetus Hietque turpis inter aridas nates Podex, velut crudae bovis. ODE VIII. Sed incitat me pectus, et mammae putres, Equina quales ubera, Venterque mollis, et femur tumentibus Exile furis additum. Efto beata: funus atque imagines Ducant triumphales tuum: Nec fit marita, quae rotundioribus Onufta baccis ambulet. Quid? quod libelli Stoici inter fericos AD MAECENATEM. ODE IX. QUANDO repoftum Caecubum ad festas dapes, Victore laetus Caefare, Tecum fub alta (fic Jovi gratum) domo, Beate Maecenas, bibam, Sonante mistum tibiis carmen lyra, Hac Dorium, illis Barbarum? Ut nuper; actus cum freto Neptunius Dux fugit uftis navibus, Minatus Urbi vincla, quae detraxerat Servis amicus perfidis. Romanus (eheu posteri negabitis) Fert vallum et arma miles, et fpadonibus Interque figna turpe militaria Sol afpicit conopeum! a pris Ad hoc frementes verterunt bis mille equos |