Obrázky na stránke
PDF
ePub

QUINTI

HORATII FLACCI

SERMONUM

LIBRI DUO.

QUINTI

HORATII FLACCI

SERMONUM

LIBER PRIMUS.

SATIRA 1.

QU

UI fit Maecenas, ut nemo, quam fibi fortem,
Seu ratio dederit, feu fors objecerit, illa
Contentus vivat; laudet diverfa fequentes?
O fortunati mercatores, gravis annis
Miles ait, multo jam fractus membra labore.
Contra mercator, navim jactantibus Auftris,
Militia eft potior. quid enim? concurritur: horae
Momento cita mors venit, aut victoria laeta.
Agricolam laudat juris legumque peritus,
Sub galli cantum confultor ubi oftia pulfat.
Ille, datis vadibus, qui rure extractus in urbem eft,
Solos felices viventes clamat in urbe.

Caetera de genere hoc (adeo funt multa) loquacem
Delaffare valent Fabium. ne te morer, audi,
Quo rem deducam. fi quis Deus, En ego, dicat,
Jam faciam quod vultis; eris tu, qui modo miles,
Mercator; tu confultus modo, rufticus: hinc vos,
Vos hinc, mutatis difcedite partibus. eia,

Quid? ftatis? nolint. atqui licet effe beatis.
Quid caufae eft, merito quin illis Jupiter ambas
Iratus buccas inflet, neque fe fore pofthac
Tam facilem dicat, votis ut praebeat aurem?
Praeterea, (ne fic, ut qui jocularia, ridens
Percurram: quanquam ridentem dicere verum
Quid vetat? ut pueris olim dant crustula blandi
Doctores, elementa velint ut difcere prima:
Sed tamen amoto quaeramus feria ludo.)
Ille gravem duro terram qui vertit aratro,
Perfidus hic caupo, miles, nautaeque per omne
Audaces mare qui currunt, hac mente laborem
Sefe ferre, fenes ut in otia tuta recedant,
Aiunt, cum fibi fint congefta cibaria: ficut
Parvula (nam exemplo eft) magni formica laboris
Ore trahit quodcunque potest, atque addit acervo
Quem ftruit, haud ignara, ac non incauta futuri.
Quae, fimul inverfum contriftat Aquarius annum,
Non ufquam prorepit, et illis utitur ante

Quaefitis patiens; cum te neque fervidus aestus
Demoveat lucro, neque hyems, ignis, mare, ferrum;
Nil obftet tibi, dum ne fit te ditior alter.

Quid juvat immenfum te argenti pondus et auri
Furtim defoffa timidum deponere terra?
Quod, fi comminuas, vilem redigatur ad affem.
At, ni id fit, quid habet pulchri conftructus acervus?
Millia frumenti tua triverit area centum:
Non tuus hoc capiet venter plus ac meus: ut fi
Reticulum panis venales inter onusto

Forte vehas humero, nihilo plus accipias quam
Qui nil portarit. vel dic, quid referat intra
Naturae fines viventi, jugera centum, an

Mille aret? at fuave eft ex magno tollere acervo.

Dum ex parvo nobis tantundem haurire relinquas,
Cur tua plus laudes cumeris granaria noftris?
Ut, tibi fi fit opus liquidi non amplius urna,
Vel cyatho; ac dicas, magno de flumine malim
Quam ex hoc fonticulo tantundem fumere: eo fit,
Plenior ut fi quos delectet copia justo,

Cum ripa fimul avulfos ferat Aufidus acer.

At qui tantulo eget, quanto eft opus, is neque limo
Turbatam haurit aquam, neque vitam amittit in undis.
At bona pars hominum decepta cupidine falfo,

Nil satis est, inquit, quia tanti, quantum habeas, sis.
Quid facias illi? jubeas miferum effe, libenter
Quatenus id facit: ut quidam memoratur Athenis
Sordidus ac dives, populi contemnere voces
Sic folitus: Populus me fibilat; at mihi plaudo
Ipfe domi, fimul ac nummos contemplor in arca.
Tantalus a labris fitiens fugientia captat
Flumina. quid? rides? mutato nomine, de te
Fabula narratur. congeftis undique faccis
Indormis inhians, et tanquam parcere facris
Cogeris, aut pictis tanquam gaudere tabellis.
Nefcis quo valeat nummus? quem praebeat ufum?
Panis ematur, olus, vini fextarius; adde
Queis humana fibi doleat natura negatis.
An vigilare metu exanimem, noctesque diesque
Formidare malos fures, incendia, fervos,
Ne te conpilent fugientes, hoc juvat? horum
Semper ego optarim pauperrimus effe bonorum.
At fi condoluit tentatum frigore corpus ;
Aut alius cafus lecto te adfixit; habes qui
Adfideat, fomenta paret, medicum roget, ut te
Sufcitet, ac reddat gnatis carifque propinquis.
Non uxor falvum te vult, non filius; omnes

« PredošláPokračovať »