CARMINUM

LIBER SECUNDUS.

AD ASINIUM POLLIONEM.

MOTUM ex Metello confule civicum,

Bellique caufas, et vitia, et modos, Ludumque Fortunae, gravesque falaí Principum amicitias, et arma

Nondum expiatis uncta cruoribus,

stared

Periculofae plenum opus aleae cf

Tractas, et incedis per ignes g

Subpofitos cineri dolofo.

Paulum feverae Mufa tragoediae
Defit theatris: mox, ubi publicas
Res ordinaris, grande munus
Cecropio repetes cothurno,

Infigne moeftis praefidium reis,
Et confulenti Pollio curiae:

Cui laurus aeternos honores
Dalmatico peperit triumpho.
Jam nunc minaci murmure cornuum
Perftringis aures: jam litui ftrepunt:
Jam fulgor armorum fugaces

Terret equos, equitumque vultus.

Videre magnos jam videor duces
Non indecoro pulvere fordidos,

Et cuncta terrarum fuba&ta,

Praeter atrocem animum Catonis.

ODE I.

Juno, et Deorum quifquis amicior

Afris, inulta cefferat impotens
Tellure, victorum nepotes

engin

Rettulit inferias Jugurthac. off the clind.

Quis non Latino fanguine pinguior
Campus fepulcris impia proelia

Teftatur, auditumque Medis

Italy Hefperiae sonitum ruinae?

Qui gurges, aut quae flumina lugubris menfuk
Ignara belli? quod mare Dauniae

Non decoloravere caedes? stand

Quae caret ora cruore nostro?

Sed ne relictis, Mufa procax, jocis, ask

2

Ceae retractes munera naeniae: fal songs

Mecum Dionaeo fub antro

Crefcit indulgens fibi dirus hydrops, dopsy.

Nec fitim pellit, nifi caufa morbi

C

Fugerit venis, et aquofus albo watery
Corpore languor. clistemprar

Redditum Cyri folio Phraaten,
Diffidens plebi, numero beatorum
Eximit Virtus; populumque falfis
Dedocet uti

Vocibus; regnum, et diadema tutum
Deferens uni, propriamque laurum,
Quifquis ingentes oculo irretorto
Spectat acervos.

un concerned.

AEQUAM memento rebus in arduis
Servare mentem; non fecus in bonis
Ab infolenti temperatam

Laetitia; moriture Delli,

Seu moestus omni tempore vixeris,
Seu te in remoto gramine per dies
Feftos reclinatum bearis

Interiore nota Falerni;

Qua pinus ingens, albaque populus
Umbram hofpitalem confociare amant
Ramis, et obliquo laborat

Lympha fugax trepidare rivo.

Huc vina, et unguenta, et nimium breves
Flores amoenae ferre jube rofae :

Dum res, et aetas, et fororum

Fila trium patiuntur atra.

Cedes coëmptis faltibus, et domo,
Villaque, flavus quam Tiberis lavit,

Cedes; et exftructis in altum

Divitiis potietur heres.

Divefne, prifco natus ab Inacho,
Nil intereft, an pauper, et infima
De gente fub dio moreris,

Victima nil miferantis Orci.
Omnes eodem cogimur: omnium
Verfatur urna, ferius, ocius

Sors exitura, et nos in aeternum
Exilium impofitura cymbae.

AD XANTHIAM PHOCEUM. ODE IV.

E fit ancillae tibi amor pudori,

ΝΕ

Xanthia Phoceu: prius infolentem

Serva Brifeïs niveo colore

Movit Achillem.

Movit Ajacem Telamone natum
Forma captivae dominum Tecmeffae:

Arfit Atrides medio in triumpho

Cujus octavum trepidavit aetas

Claudere luftrum.

ODE V.

NONDUM fubacta ferre jugum valet Cervice, nondum munia comparis Aequare, nec tauri ruentis

In Venerem tolerare pondus.

Circa virentes est animus tuae
Campos juvencae, nunc fluviis gravem
Solantis aeftum, nunc in udo
Ludere cum vitulis falicto
Praegeftientis. tolle cupidinem
Immitis uvae: jam tibi lividos
Diftinguet Autumnus racemos
Purpureo varius colore.

Jam te fequetur; currit enim ferox
Aetas; et illi, quos tibi demferit,
Adponet annos. jam proterva
Fronte petet Lalage maritum;
Dilecta, quantum non Pholoë fugax,
Non Chloris: albo fic humero nitens,
Ut pura nocturno renidet

Luna mari, Cnidiufve Gyges; Quem fi puellarum infereres choro, Mire fagaces falleret hofpites Difcrimen obfcurum, folutis

Crinibus, ambiguoque vultu.