CARMINUM

LIBER TERTIU S.

AD ASINIUM POLLIONEM. ODE 1.

DI profanum vulgus, et arceo.

Favete linguis carmina non prius

Audita Mufarum facerdos

Virginibus puerifque canto.

Regum timendorum in proprios greges,
Reges in ipfos imperium eft Jovis,
Clari giganteo triumphs,

Cuncta fupercilio moventis.

Eft ut viro vir latius ordinet

Arbufta fulcis; hic generofior
Defcendat in campum petitor
Moribus hic meliorque fama
Contendat; illi turba clientium
Sit major: aequa lege Neceffitas
Sortitur infignes et imos;

Omne capax movet urna nomen.

Districtus enfis cui fuper impia
Cervice pendet, non Siculae dapes
Dulcem elaborabunt faporem ;

Non avium citharaeque cantus
Somnum reducent. Somnus agreftium
Lenis virorum non humiles domos
Faftidit umbrofamque ripam,
Non Zephyris agitata Tempe.

Defiderantem quod fatis est, neque
Tumultuofum follicitat mare,

Nec faevus Arcturi cadentis
Impetus, aut orientis Hoedi:

Non verberatae grandine vineae,
Fundufque mendax; arbore nunc aquas
Culpante; nunc torrentia agros

Sidera, nunc hyemes iniquas.

Contracta pifces aequora fentiunt,
Jactis in altum molibus: huc frequens
Caementa demittit redemptor

Cum famulis, dominufque terrac

Faftidiofus: fed Timor et Minae

Scandunt eodem quo dominus: neque
Decedit aerata triremi, et

Post equitem fedet atra Cura.
Quod fi dolentem nec Phrygius lapis,
Nec purpurarum fidere clarior
Delenit ufus, nec Falerna

Vitis, Achaemeniumque costum;

Cur invidendis poftibus, et novo
Sublime ritu moliar atrium?

Cur valle permutem Sabina
Divitias operofiores?

ANGUSTAM, amici, pauperiem pati
Robuftus acri militia puer

Condifcat, et Parthos feroces

Vexet eques metuendus hafta;

Vitamque fub dio et trepidis agat

In rebus: illum ex moenibus hofticis

Matrona bellantis Tyranni

Profpiciens, et adulta virgo

Sufpiret: Eheu, ne rudis agminum
Sponfus laceffat regius afperum
Tactu leonem, quem cruenta

Per medias rapit ira caedes. Dulce et decorum eft pro patria mori. Mors et fugacem perfequitur virum; Nec parcit imbellis juventae Poplitibus, timidove tergo.

Virtus, repulfae nescia fordidae,
Intaminatis fulget honoribus;
Nec fumit aut ponit secures
Arbitrio popularis aurae.

Virtus, recludens immeritis mori
Coelum, negata tentat iter via;
Coetufque vulgares, et udam

Spernit humum fugiente penna.

Eft et fideli tuta filentio

Merces: vetabo, qui Cereris facrum

Sit trabibus, fragilemve mecum Solvat phafelum. faepe Diespiter Neglectus incesto addidit integrum: Raro antecedentem fceleftum Deferuit pede Poena claudo.

JUST

ODE III.

USTUM, et tenacem propofiti virum
Non civium ardor prava jubentium,
Non vultus inftantis Tyranni

Mente quatit folida, neque Auster

Dux inquieti turbidus Adriae,

Nec fulminantis magna manus Jovis :

Si fractus inlabatur orbis,

Impavidum ferient ruinae.

Hac arte Pollux, et vagus Hercules
Enifus, arces attigit igneas:

Quos inter Augustus recumbens
Purpureo bibit ore nectar.

Hac te merentem, Bacche pater, tuae
Vexere tigres, indocili jugum

Collo trahentes: hac Quirinus
Martis equis Acheronta fugit;

Gratum elocuta confiliantibus
Junone Divis: Ilion, Ilion
Fatalis inceftufque judex,
Et mulier peregrina vertit
In pulverem, ex quo deftituit Deos
Mercede pacta Laomedon, mihi
Caftaeque damnatum Minervae,
Cum populo et duce fraudulento.
Jam nec Lacaenae fplendet adulterae
Famofus hofpes; nec Priami domus
Perjura pugnaces Achivos

Hectoreis opibus refringit:

Noftrifque ductum feditionibus

Bellum refedit. protinus et graves
Iras, et invifum nepotem,

Troïca quem peperit facerdos,

Marti redonabo. illum ego lucidas

Inire fedes, ducere nectaris

Succos, et adfcribi quietis

Ordinibus patiar Deorum.

Dum longus inter faeviat Ilion

Romamque pontus; qualibet exules
In parte regnanto beati:

Dum Priami Paridifque busto

Infultet armentum, et catulos ferac
Celent inultae; ftet Capitolium
Fulgens, triumphatifque poffit

Roma ferox dare jura Medis.
Horrenda late nomen in ultimas
Extendat oras, qua medius liquor
Secernit Europen ab Afro,

Qua tumidus rigat arva Nilus: Aurum inrepertum, et fic melius fitum Cum terra celat, fpernere fortior, Quam cogere humanos in ufus

Omne facrum rapiente dextra.

Quicunque mundo terminus obftitit,
Hunc tangat armis; visere gestiens
Qua parte debacchentur ignes,
Qua nebulae pluviique rores.

Sed bellicofis fata Quiritibus
Hac lege dico; ne nimium pii,
Rebufque fidentes, avitae

Tecta velint reparare Trojae.

Trojae renafcens alite lugubri
Fortuna trifti clade iterabitur,
Ducente victrices catervas

Conjuge me Jovis, et forore.

Ter fi refurgat murus aëneus,
Auctore Phoebo; ter pereat meis
Excifus Argivis; ter uxor

Capta virum puerofque ploret.
Non haec jocofae conveniunt lyrae.
Quo Mufa tendis? define pervicax