JUVENILE PERFORMANCES.

PROSERPINA RAPTA.

AUCTORE BENJAMINE BRIGHAM.

"Quò fugis, Ah! miseram, demens Proserpina, matrem ?
Heu! nunquamne licet te rursus visere? nunquam
Maternis dabitur natam complectier ulnis?
Te magno frustrà clamavi pressa dolore:

Te frustra repetens, lustravi devia montis :

Claris te facibus cæcæ per tempora noctis,
Te, dum saxa volant ruptis e faucibus Ætnæ,
Nunquam cessavi dilectam quærere raptam!
O utinam liceat mihi te, carissima, rursus
Aspicere his oculis, visuque levare dolorem!"—
Fundenti passis has crinibus ore querelas,
Fulgens in summâ Cyanes jam cernitur undâ
Zona, auro latè distincta, et splendida gemmis;
Quâ solita est olim semper Proserpina cingi,
Cùm campis Siculis, magnâ stipante catervâ,
Floribus implebat calathos, gremiove ferebat,
Aut variis ibat sertis ornata capillos.

Nescia quid timeat, "Ditem nunc," inquit," adibo,
Acciderit proli si quis mihi casus amatæ”.
Plura locuturæ vox nunc pervenit ad aures,
"Diva Ceres, O siste gradum, te cuncta docebo"-
Hisque Arethusa Deam compellat vocibus ultro;
"Diva Ceres, lætis oneras quæ frugibus arva,
Cinctaque per campos incedis tempora spicis,

5

10

15

20

Nunc habitat Stygii Proserpina regna tyranni,
Atque parat vinclo mox se sociare jugali.
Connubiis aliquam voluit sibi jungere Pluto
Jamdudum, at sprevit connubia quæque Dearum ;
Nam visu horrendus, sed mente ferocior extat.
Jam Rex Tartareus subitas impulsus in iras:
Quadrijugo vehitur curru, medioque furore
In campis subito florentibus adstitit Ennæ;
Inter Sicanias ibat quo tempore Nymphas
Narcissum virgo croceum Proserpina carpens.
Ut stetit hic, Cereris defixit lumina natæ ;
Cùmque diu spissis sese Deus abdidit umbris,
Irruit, et frustrà clamantem viribus aufert.
Ingenti mugiit tellus percussa tridenti,

Nec, mora quin dextrâ lævâque dehiscere cæpit:
Tum raptâ gaudens Pluto descendit ad umbras.
At resonat magnis pulsus plangoribus æther,
Et fugiunt Nymphæ pavidis terroribus actæ.”

Sic effata Arethusa, Ceres sed protinus alma
His dictis Divum spatiosa ad limina tendit,

25

30

35

40

Et sic alloquitur Superumque hominumque parentem : 45
"O Pater omnipotens, jam supplicis annue votis:
Te facílem præbe, miseramque ulciscere matrem!
Oro te, liceat, si quid pia numina prosint,
Plutoni sceleris meritas expendere pænas,

Qui mihi per facinus rapuit sub Tartara natam;
Et jubeas miseræ salvam nunc reddere matri."—
Hæc ubi dicta, sinum lacrymis implevit obortis ;
Sed contrà Cererem alloquitur mox Jupiter almam :
"Cara Ceres, tandem nimium depone dolorem,

50