imber nobis temporáneus et serótinus terræ.

Hymnus. Brev. Clun. MUNDO tenébris óbsito En verus affulget dies; Vanæ figuræ désinant, Adest propinqua Véritas. Cessent gementum lacrymæ, Cessent patrum suspíria : Consers Tonantis Filius Fit pacis obses mútuæ.

Inops et exsul péllitur, Qui jura terris dividit : Fit Conditóris síderum Præsépe vile régia.

Infans creátor ómnium, Auctor salútis, náscere : Veni, supréme Póntifex, Mundi futúrus hóstia.

¶ Sit laus Patri, qui Fílium Promísit orbi víctimam; Sit qui venit laus Fílio; Quo fit caro, laus Flámini. Amen.

. Tu exsurgens, Dómine, miseréberis Sion: R. Quia tempus miserendi ejus, quia venit tempus. Ps. 101.

Ad Benedictus. Ant. 8. G. Christi generátio sic erat : Cum esset desponsáta mater Jesu María Joseph, antequam convenírent, inventa est in útero habens de Spíritu sancto. Matth. 1.

Oratio Brev. Paris.

Deus, qui nos redemptiónis nostræ ánnua exspectatióne lætíficas: præsta, ut Unigénitum tuum, quem redemptórem læti suscipimus, venientem quoque júdicem se

cúri videamus Dóminum nos trum Jesum Christum Fílium tuum; Qui tecum.

Nulla fit Commem. etiam Dominicæ occurrentis, nec Suffragium de B. M. V.

AD HORAS, Doxologia: ¶ Sit laus Patri, ut supra ad Laudes.

AD PRIMAM.

Ant. 1. g. Confidenter. In R. br.. Qui ventúrus es * in mundum. Joan. 6.

AD TERTIAM.

Ant. 8. c. Véspere.

Capitulum. Amos, 4. PREPARARE in occursum Dei tui, Israel; quia ecce formans montes, et creans ventum : et annúntians hómini elóquium

suum.

R. br. Veni, Dómine, * Ut salvos fácias nos. Veni. . Ostende * fáciem tuam,* Ut. Glória. Veni.

✩. Qui regis Israel, intende : R. Qui sedes super Chérubim, manifestáre. Ps. 79.

AD SEXTAM.

Ant. 6. F. Nolíte timére.

Capitulum. II. Cor. 6. DICIT Deus : Quóniam inhabitábo in illis, et inambulábo inter eos; et ero illórum Deus, et ipsi erunt mihi pópulus.

R. br. Exsurge, Dómine, Deus, Exaltétur manus tua. Exsurge. . Ne obliviscaris

IN I VESPERIS.

Psalmi juxta diem Hebdomada.

Ant. 1. D. Leváte cápita vestra; quóniam appropinquat redémptio vestra. Luc.

21.

Ant. 8. G. Antíqua ne intueámini; ecce ego fácio nova,

et nunc orientur.

Ant. 6. C. Nolite timére: state et vidéte magnália Dómini quæ factúrus est hódie. Exod. 14.

Ant. 5. C. Pósuit David púero suo excitáre Regem ex ipso fortissimum, et in throno honóris sedentem in sempiternum. Eccli. 24.

Ant. 7. a. Eripiet vos de manu inimicórum redúcet autem vos cum gáudio et jucunditate in sempiternum. Baruch, 4.

Capitulum. Hebr. 10. ADHUC módicum aliquántulum; qui ventúrus est, véniet, et non tardábit.

R. Ecce Deus noster iste : exspectávimus eum, et salvábit nos; iste Dóminus,* Sustinúi

mus eum; Exsultábimus et

lætábimur în salutári ejus. ✯. Gaudéte in Dómino, gaudéte; Dóminus prope est : *Susti núimus. Glória. † Exsultábimus. Is. 25. Philip. 4.

Hymnus. C.

MISSUM Redemptorem polo, Novumque totus, qua patet, Adóret orbis Príncipem Natum María Vírgine.

Rerum Creátor ómnium Servíle corpus índuit; Ut carne carnem líberans, Ne pérderet quos cóndidit. Quod ante mundi témpora Verbum Patris prodit sinu, Obnoxius nunc témpori Mortális infans náscitur.

Fono cubáre sústinet, Præsépe non horret Deus, Et índiget lactis cibo Cibus perennis Cœlitum.

Quæ cárdines mundi rotant, Manus ligantur fásciis: Imbellis et plorans jacet, Ut nos jacentes érigat.

Judex futúrus séculì, Nunc blandus ad cunas vocat

Amóre tanto, mútui Amóris exposcit vices.

¶ Qui natus es de Vírgine, Jesu, tibi sit glória Cum Patre, cumque Spíritu, In sempiterna sécula. Amen.

Sic terminantur omnes Hymni ejusdem metri usque ad Epivhaniam, nisi propriam habeant Doxologiam.

. Exspectans exspectávi Dóminum, R. Et intendit mihi. Ps. 39.

Ad Magníficat. Ant. 1. J. Béthleem Ephrata, párvulus es in millibus Juda: ex te mihi egrediétur qui sit Dominátor in Israel; et egressus ejus ab inítio, a diébus æternitátis. Mich. 5.

Oratio Sacr. Gelas.

CONCEDE, quæsumus, omnípotens Deus, ut nos Unigéniti tui nova per carnem Nativitas liberet, quos sub peccáti jugo vetusta sérvitus tenet; Per eumdem.

AD COMPLETORIUM.

Psalmi de Feria.

Ant. 1. f. Consurge, fília Sion; lauda in nocte, in princípio vigiliárum, allelúia.

Thren. 2.

Hymnus, Mundi salus, 126.. Ad Nunc dimittis. Ant. 3. a. Egrediatur ut splendor Justus Sion, et Salvátor ejus ut lampas accendátur, allelúia. Is. 62.

AD OFFICIUM NOCT.

Invit. Christus natus est nobis,* Veníte, adorémus. Luc. 2.

Hymnus. C.
JAM désinant suspíria;
Audívit ex alto Deus :
Cœli patescunt; en adest
Promissa pax mortálibus.

Profunda noctis ótia
Cœlestis abrumpit chorus;
Natumque festo cármine
Annúntiat terris Deum.
Specum sacrátam pervigil
Dum turba pastórum subit,
Eámus, et castis pia
Cunis ferámus óscula.

At quale nobis pánditur Intrantibus spectáculum! Præsépe, foenum, fásciæ, Parens inops, infans puer.

Tune ille, Christe, Fílius Et splendor æterni Patris? Illumne cerno qui levi Orbem pugillo sustinet?

Sic est: verenda queis lates, Fides penétrat núbila : Agnosco quem proni vident, Tremunt, adórant Angeli.

Agis magistrum vel tacens: Ex hac cathédra nos doces Vitáre quod carni placet, Caro quod horret pérpeti.

Castos amores nútriens, Sanans tumentes spíritus, Præcórdiis innascere. Amen. Divíne, nostris, o Puer,

IN I NOCTURNO.

In Ps. Quare fremuérunt, 2. Ant. 8. c. Dóminus dixit ad me: Filius meus es tu, ego hódie génui te.

In Ps. Cœli enarrant, cum sua divisione, 39.

Ant. 8. G. Tanquam sponsus Dóminus procédens de thálamo suo.

In Ps. Eructávit, 104. Ant. 1. D. Speciósus forma præ filiis hóminum : diffúsa est grátia in lábiis tuis.

. Recordátus est misericórdiæ suæ, R. Et veritátis suæ dómui Israel. Ps. 97.

Pater noster, etc.

Tres Lectiones sequentes leguntur sine titulo.

Lectio I. Is. 9. POPULUS qui ambulábat in ténebris, vidit lucem magnam : habitantibus in regióne umbræ mortis, lux orta est eis. Lætabuntur coram te, sicut qui lætantur in messe, sicut exsultant victores capta preda, quando dividunt spólia. Jugum enim óneris ejus, et virgam húmeri ejus, et seeptrum exactóris ejus superasti sicut in die Mádian. Quia omnis violenta prædátio cum tumultu, et vestimentum mistum sánguine erit in combustiónem, et cibus ignis. Párvulus enim natus est nobis, et Fílius datus est nobis; et factus est principátus super húmerum ejus et vocábitur nomen ejus, Admirábilis, Consiliárius, Deus, Fortis, Pater futúri séculi, Princeps pacis. Multiplicábitur ejus impérium, et pacis non erit finis : super sólium David, et super regnum ejus sedébit; ut confirmet illud, et corróboret in judício et justítia, ámodo et usque in sempiternum. 1 Tu

autem.

R. Per víscera misericórdiæ

Dei nostri, visitávit nos Oriens ex alto; * Illuminare his qui in tenebris et in umbra mortis sedent. *. Populus qui ambulábat in ténebris, vidit lucem magnam : habitántibus in regióne umbræ mortis, lux orta est eis : * Illuminare. G16ria.* Illumináre. Luc. 1. Is. 9.

Lectio II. Cap. 40. CONSOLAMINI, consolámini, pópule meus, dicit Deus yester. Loquímini ad cor Jerúsalem, et advocate eam : quóniam compléta est malítia ejus, dimissa est iniquitas illíus: suscépit de manu Dómini duplícia pro ómnibus peccátis suis. Vox clamantis in deserto: Paráte viam Dómini,

rectas fácite in solitúdine sémitas Dei nostri. Omnis vallis exaltábitur, et omnis mons et collis humiliábitur; et erunt prava in directa, et áspera in vias planas. Et revelábitur glória Dómini, et vidébit omnis caro páriter quod os Dómini locútum est. Vox dicentis: Clama. Et dixi: Quid clamábo? Omnis caro foenum, et omnis glóría ejus quasi flos agri. Exsiccatum est foenum, et cécidit flos, quia Spíritus Dómini sufflávit in eo. Vere fænum est pópulus : exsiccátum est fonum, et cécidit flos; verbum autem Dómini nostri manet in æternum.

R. Gaudéte, et laudáte simul, quia consolátus est Dóminus pópulum suum: * Parávit brachium sanctum suum