Lectio III. Cap. 2. HEC Magna erit glória domus istius novíssimæ plus quam primæ; et in loco isto dabo pacem, dicit Dóminus exercituum. R. Majestas Dómini ingres sa est templum, per viam portæ quæ respiciébat ad Orientem; * Et ecce repléta erat glória Dómini domus. V. Induxérunt púerum Jesum in templum parentes ejus; * Et. Glória.* Et. Ezech. 43. Luc. 2. rum, dicit Dóminus? plenus sum; ne offerátis ultra sacrificium frustra. Is. I. In Ps. Quam dilecta, 76. Ant. 6. F. Impossibile est sánguine taurórum et hircórum auferri peccáta. Hebr.10. In Ps. Benedixisti, Dómine, 43. Ant. 4. E. Ingrédiens mundum dicit Christus: Hóstiam et oblatiónem noluisti: corpus autem aptasti mihi. Hebr. 10. . Prope timentes Dóminum salutáre ipsius; R. Ut inhábitet glória in terra nostra. Ps. 84. Lectio IV. Ex sancto Bernardo Abbáte in Purificatióne Beátæ Mariæ. Serm. 3. n. 1, 2. PURIFICA URIFICATIONEM Beatæ Ma ríæ Virginis hodie celebraMóysi facta est, transactis a mus, quæ secundum legem Nativitate Dómini quadraginta diébus. Putas ergo non et dicere: Quid mihi opus póterat movéri ánimus ejus; purificatióne? Cur abstineam ab ingressu templi, cujus úterus nésciens virum, templum factus est Spíritus sancti? Cur non ingrédiar templum, ,quæ péperi Dóminum templi? Quid in me legális purificet observatio quæ puríssima facta sum ipso partu immaculáto? Vere, o beáta Virgo, vere non habes causam, nec tibi opus est purificatióne. Sed numquid Filio tuo opus erat circumcisióne? Esto inter mulieres tanquam una eárum ; nam et Filius tuus sic est in número puerórum. Circumcídi vóluit; et non multo magis velit offerri? Offer Fílium tuum,Virgo sacráta; et benedictum fructum ventris tui Dómino repræsenta. Offer ad nostram ómnium reconciliatiónem hóstiam sanctam, Deo placentem. Omníno acceptábit Deus Pater oblatiónem novam, et pretiosíssimam hóstiam. R. Sic Decet nos implére omnem justítiam. . Concépit et péperit Fílium, et adduxit eum ad domum Dómini, et obtulérunt Púerum.* Decet. Matth. 3. I. Reg. 1. Lectio V. SED oblátio ista, fratres, satis delicata vidétur, ubi tantum sístitur Dómino, redímitur ávibus, et illico reportátur. Véniet, quando non in templo offerétur, nec inter bráchia Simeónis, sed extra civitátem inter bráchia crucis. Véniet, quando non redimétur aliéno, sed álios rédimet sánguine próprio, quia redemptiónem eum misit Deus Pater pópulo suo. Illud erit sacrificium vespertínum, istud est matutinum. Istud quidem jucundius, sed illud plénius. Istud enim témpore nativitátis, illud jam in plenitúdine ætátis. De utróque tamen potes accipere quod Prophéta prædixit: Oblátus est, quia ipse vóluit. Nam et modo oblátus est, non quia opus hábuit, non quia sub legis edicto fuit, sed quia ipse vóluit: et in cruce nihilóminus oblátus est, non quia méruit, non quia Judæus pótuit, sed quia ipse vóluit. Voluntárie sacrificabo tibi, Dómine, quia voluntárie oblátus es pro mea salúte, non pro tua necessitáte. R. Christus dilexit nos, Et trádidit semetipsum pro nobis oblatiónem et hóstiam in odórem suavitátis. ý. Oblátus est quia ipse vóluit, * Et. Ephes. 5. Is. 53. Lectio VI. n. 3. SED quid, fratres, nos offérimus, aut quid retribúimus illi pro ómnibus quæ retríbuit nobis? Ille pro nobis óbtulit hóstiam pretiosiórem quam habuit, nimirum qua pretiosior esse non pótuit : et nos ergo faciámus quod possumus, óptimum quod habemus offerentes illi, quod sumus útique nosmetipsi. Ille seipsum óbtulit: tu quis es qui teipsum offerre cunctéris? Quis mihi tríbuat ut oblatiónem meam dignétur majestas tanta suscipere? Duo minúta hábeo, Dómine, corpus et ánimam dico: útinam hæc tibi perfecte possim in sacrifícium laudis offerre! Bonum enim mihi, longéque gloriósius atque utilius est ut tibi magis offerar, quam ut déserar mihi ipsi. Nam ad meip sum ánima mea conturbátur, in te vero exsultábit spíritus meus, si tibi veráciter offerátur. Fratres, moritúro Dómino Judæus mórtuas hóstias offerébat sed jam nunc, Vivo ego, dicit Dóminus; nolo mortem peccatóris, sed magis ut convertátur et vivat. Non vult Dóminus mortem meam, et non libenter óffero illi vitam meam? Hæc est enim hóstia placábilis, Deo placens, hóstia viva. R. Deus Fílium suum mittens in similitúdinem carnis peccáti, et de peccáto damnávit peccátum in carne,* Ut justificátio legis implerétur in nobis. . Pósuit Dóminus in eo iniquitátem ómnium nostrum, * Ut. Glória.* Ut. Rom. 8. Is. 53. IN III NOCTURNO. In Ps. Fundamenta, 106. Ant. 5. E. Holocautómata pro peccáto non tibi placuérunt; tunc dixi: Ecce vénio. Hebr. 10. In Ps.Cantáte....cantáte, 32. Ant. 7. c. In consummatióne seculórum, ad destitutiónem peccáti, per hostiam suam apparuit. Hebr. 9. In Ps. Dóminus regnávit.... exsultet terra, 43. Ant. 3. a. Decébat ut nobis esset Póntifex, sanctus, innocens, impollútus, segregátus a peccatóribus, et excélsior coelis factus. Hebr. 7. . Tibi, Dómine, sacrificábo hóstiam laudis, R. Et nomen Dómini invocábo. Ps. 115. Lectio VII. Ex sancto Ambrósio Epíscopo. Expos. in Luc. Lib. 2. Cap. 2. n. 56, 57, 58. SISTITUR Christus in Jerúsalem. Vides omnem legis véteris sériem fuisse typum futúri. Omne masculínum adapériens vulvam, sanctum Dómino vocábitur: verbis enim legis promittebátur Vírginis partus, et vere sanctus quia immaculátus. Solus enim per ómnia, ex natis de fémina sanctus Dóminus Jesus, qui terrénæ contágia corruptélæ immaculáti partus novitáte non sénserit, et cœlesti majestáte depúlerit. Et ecce homo erat in Jerúsalem cui nomen Simeon, et homo iste justus, et timorátus, exspectans consolatiónem Israel. Non solum ab Angelis et Prophétis, a pastóribus et paréntibus, sed étiam a senioribus et justis generátio Dómini áccipit testimónium. * R. Homo erat in Jerúsalem, cui nomen Simeon : Responsum accéperat a Spíritu sancto, non visúrum se mortem, nisi prius vidéret Christum Dómini. †. Véniet, et non tardábit; justus autem in fide sua vivet;*Responsum. Luc. 2. Habac. 2. Lectio VIII. n. 58, 59 et 60. OMNIS MNIS ætas et uterque sexus eventorumque mirácula fidem 440 2 FEBR. IN PRESENTATIONE DOMINI. ádstruunt.Virgo génerat, stérilis parit, mutus loquitur, Elísabeth prophétat, Magus adórat, útero clausus exsultat, vídua confitétur, justus exspectat. Et bene justus, qui non suam, sed pópuli grátiam requirebat: cupiens ipse corpóreæ vínculis fragilitátis absolvi. Nunc, inquit, dimitte servum tuum. Vide justum velut corpóreæ cárcere molis inclúsum, velle dissolvi ut incípiat esse cum Christo; dissolvi enim et cum Christo ésse multo mélius. Sed qui vult dimitti, véniat in templum, véniat in Jerúsalem, exspectet Christum Dómini, accipiat in mánibus Verbum Dei, complectatur velut quibusdam suæ fidei brachiis; tunc dimittétur, ut non videat mortem, qui viderit vitam.Ecce et Simeon prophétat in ruínam et resurrectiónem plurimórum venisse Dóminum Jesum Christum ; ut justórum iniquorumque mérita discernat, et pro nostrórum qualitáte factórum, judex verus et justus aut supplícia decernat, aut præmia. Lectio IX. Cap, 2, اتر Léctio sancti Evangélii secundum Lucam. Christus in templo. IN illo témpore; Postquam impléti sunt dies purgationis María, secundum legem Móysi, tulérunt Jesum in Jerúsalem, ut sísterent eum Dómino, sicut scriptum est in lege Dómini. Et réliqua. Homília sancti Gregórii Nysséní. De Occurs. Domini. QUANDO UANDO circa primitívum præsentis diéi festi tempus, is qui in forma divína exsistens formam servi adsumpserat, mediátor Dei et hóminum factus, legále præceptum éxséquens, quadraginta dies natus infans, sempiternum illud Verbum, una cum genitríce convenientem atque præscriptam hóstiam portante, ad templum pergébat; incorporeórum Spirituum ordines servílem in modum cervicem flectentes, invisibiliter Deo convenientem pompam parábant, ineffábilis sapientiæ pélagus venerabantur, et legális litteræ constitutiónis exsecutiónem, mystérii in Deo ab scónditi manifestatiónem, exspectabant. Cujus nos mystérii memóriam hódie celebrantes, spirituáli contemplatione quemádmodum incorpórea mentes páscimur; et divinórum miraculórum majestátem prædicantes, illórum efficiémur partícipes dignitatis. * R. Non habémus Pontíficem, qui non possit cómpati infirmitatibus nostris: tentátum autem per ómnia pro similitúdine absque peccáto : Adeámus ergo cum fidúcia ad thronum grátiæ, ut misericórdiam consequámur, et grátiam inveniamus in auxílio opportúno. . Ipse peccáta multórum tulit, et pro transgressóribus rogávit : * Adeámus. Glória.* Adeámus. Hebr. 4. Is. 53. AD LAUDES. Psalmi de Dominica. Ant. 1. a. Erat pater Jesu et mater mirantes super his dicebantur de illo. Luc. 2. quæ Ant. 3, a. Benedixit illis Símeon et dixit ad Maríam matrem ejus: Ecce pósitus est hic in ruínam, et in resurrectiónem multórum in Israel. QUI Hymnus. C. UI sacris hodie sístitur aris, Stat signum populis ómnibus Infans: Idem Judaicæ glória gentis, Et toti nova lux áddita mundo. Plausus insolitos audit uterque Miraturque parens : 'vota faventum Votis excipiunt, et sua lætis Gratantum ominibus gáudia miscent. Afflátæ subito Númine mentes Vix sese capiunt : spesque salútis |