Cunctaturque tamen totique occurrere bello Ipse cupit, spes nulla datur, sic undique densant Terrigenae iam signa duces, clamorque, tubaeque Iamque omnes odere virum, iamque omnia contra Tela volant: tunc vero amens discrimine tanto, Quam modo Tartareo galeam Medea veneno Infectam dederat, ususque armarat in illos, In medios torsit; conversae protinus hastae. Qualis ubi attonitos maestae Phrygas annua Matris Ira, vel exsectos lacerat Bellona comatos; Haud secus accensus subito Medea cohortes, Implicat, et miseros agit in sua proelia fratres. Omnis ibi Aesoniden sterni putat; omnibus ira Talis erat. Stupet Aeetes ultroque furentes Ipse viros revocare cupit; sed cuncta iacebant Agmina, nec quisquam primus ruit, aut super ullus Linquitur, atque hausit subito sua funera tellus.
396. MEDEA LEAVES HER HOME.
At trepidam in thalamis et iam sua facta paventem Colchida circa omnes pariter furiaeque minaeque Patris habent; nec caerulei timor aequoris ultra, Nec miserae terra ulla procul; quascumque per undas Ferre fugam, quamcumque cupit iam scandere puppim. Ultima virgineis tunc flens dedit oscula vittis, Quosque fugit, complexa toros, crinemque genasque Ungue per antiqui carpsit vestigia somni, Atque haec impresso gemuit miseranda cubili: O mihi. sì profugae genitor nunc ille supremos Amplexus, Aeeta, dares fletusque videres
Ecce meos! Ne crede, pater, non carior ille est, Quem sequimur; tumidis utinam simul obruar undis! Tu, precor, haec longa placidus mox sceptra senecta Tuta geras, meliorque tibi sit cetera proles. Dixit, et Haemonio nunquam spernenda marito Condita letiferis prodit medicamina cistis, Virgineosque sinus ipsumque monile venenis
Implicat, ac saevum super omnibus addidit ensem. Inde velut torto Furiarum eiecta flagello Prosilit; attonito qualis pede prosilit Ino
In freta nec parvi meminit conterrita nati,
Quem tenet; extremum coniux ferit irritus Isthmon.
397. ABSYRTUS URGES HIS MEN TO RECOVER MEDEA.
Absyrtus subita praeceps cum classe parentis Advehitur, profugis infestam lampada Graiis Concutiens diramque premens clamore sororem: Atque, Hanc, o si quis vobis dolor iraque, Colchi, Accelerate viam, neque enim fugit aequore raptor Iuppiter, aut falsi sequimur vestigia tauri. Puppe, nefas, una praedo Phrixea reportat Vellera; qua libuit, remeat cum virgine; nobis, O pudor! et muros et stantia tecta reliquit. Quid mihi deinde satis? nec quaero vellera, nec te Accipio, germana, datam, nec foederis ulla Spes erit, aut irae quisquam modus. Inde reverti Patris ad ora mei tam parvo in tempore fas sit? Quinquaginta animae me scilicet unaque mersa Sufficiet placare ratis? te, Graecia fallax,
Persequor atque tuis hunc quasso moenibus ignem ; Nec tibi digna, soror, desum ad connubia frater; Primus et ecce fero quatioque hanc lampada vestro Coniugio; primus celebro dotalia sacra,
Qui potui; patriae veniam da, quaeso, senectae. Quin omnes alii pariter populique patresque Mecum adsunt: magni virgo ne regia Solis Haemonii thalamos adeas despecta mariti, Tot decuit coisse rates, tot fulgere taedas.
C. SILIUS ITALICUS, 25-101 A. D.
398. JUNO RAISES A CLOUD OF DUST TO CONFOUND THE ROMANS AT CANNE.
At Gradivus atrox remeantis in aethera divae Abscessu revocat mentes, fusosque per aequor Ipse manu magna, nebulam circumdatus, acri Restituit pugnae. Convertunt signa, novamque Instaurant Itali, versa formidine, caedem. Cum ventis positus custos, cui flamina carcer Imperio compressa tenet, caelumque ruentes Eurique, et Boreae parent, Corique, Notique, Iunonis precibus, promissa haud parva ferentis, Regnantem Aetolis Vulturnum in praelia campis Effrenat. Placet hic irae exitiabilis ultor. Qui, se postquam Aetnae mersit candente barathro, Concepitque ignes, et flammea protulit ora, Evolat horrendo stridore, ac Daunia regna Perflat, agens caecam glomerato pulvere nubem. Eripuere oculos aurae, vocemque, manusque: Vortice arenoso candentes, flebile dictu, Torquet in ora globos Italum, et bellare maniplis Iussa laetantur rabie. Tum mole ruinae Sternuntur tellure et miles et arma tubaeque ; Atque omnis retro flatu occursante refertur Lancea, et in tergum Rutulis cadit irritus ictus. Atque idem flatus Poenorum tela secundant, Et velut amento contorta hastilia turbo Adiuvat, ac Tyrias impellit stridulus hastas. Tum, denso fauces praeclusus pulvere, miles Ignavam mortem compresso maeret hiatu.
399. JUNO OPENS HANNIBAL'S EYES THAT HE MAY SEE THE GODS RANGED AGAINST HIM.
Quo ruis, o vecors? maioraque bella capessis, Mortali quam ferre datum? Iuno inquit, et atram Dimovit nubem, veroque apparuit ore.
Non tibi cum Phrygio res Laurentive colono, En, age, (namque oculis amota nube parumper, Cernere cuncta dabo) surgit qua celsus ad auras, Aspice, montis apex, vocitata palatia regi Parrhasio plena tenet et resonante pharetra, Intenditque arcum, et pugnas meditatur Apollo. At, qua vicinis tollit se collibus altae
Molis Aventinus, viden', ut Latonia virgo Accensas quatiat Phlegethontis gurgite taedas. Exsertos avide pugnae nudata lacertos? Parte alia, cerne, ut saevis Gradivus in armis Implerit dictum proprio de nomine campum. Hinc Ianus movet arma manu, movet inde Quirinus, Quisque suo de colle deus. Sed enim aspice, quantus Aegida commoveat nimbos flammasque vomentem Iuppiter, et quantis pascat ferus ignibus iras. Huc vultus flecte, atque aude spectare Tonantem, Quas hiemes, quantos concussu vertice cernis Sub nutu tonitrus. Oculis qui fulgurat ignis! Cede deis tandem, et Titania desine bella.
400. SCIPIO ON THE BATTLE-FIELD.
Magna adeo Ausonius maiori mole premebat. Ut Phoebe stellas, ut fratris lumina Phoeben Exsuperant, montesque Atlas, et flumina Nilus, Ut pater Oceanus Neptunia caerula vincit. Vallantem castra (obscuro nam vesper Olympo Fundere non aequam trepidanti coeperat umbram) Aggreditur Latius rector, subitoque tumultu
Caeduntur passim coepti munimina valli Imperfecta. Super centexere herbida lapsos Pondera, et in tumuli concessit caespes honorem. Vix uni mens digna viro, novisse minores Quam deceat, pretiumque operis sit tradere famae. Cantaber ingenio membrorum et mole timeri Vel nudus telis poterat Larus. Hic fera gentis More securigera miscebat proelia dextra. Et, quanquam fundi se circum pulsa videret Agmina, deleta gentilis pube catervae,
Caesorum implebat solus loca: seu foret hostis Comminus, expleri gaudebat vulnera frontis Adversae: seu laeva acies in bella vocaret, Obliquo telum reflexum Marte rotabat. At, cum pone ferox aversi in terga veniret Victor, nil trepidans retro iactare bipennem Callebat, nulla belli non parte timendus.
P. PAPINIUS STATIUS, 45-96 A. D.
401. STATIUS RECEIVES AN INVITATION TO DINE WITH DOMITIAN.
Regia Sidoniae convivia laudat Elisae,
Qui magnum Aeneam Laurentibus intulit arvis: Alcinoique dapes mansuro carmine monstrat Aequore qui lento reducem consumpsit Ulixen: Ast ego, cui sacrae Caesar nova gaudia cenae Nunc primum, dominaque dedit consurgere mensa, Qua celebrem mea vota lyra, quas solvere grates Sufficiam? non, si pariter mihi vertice laeto Nectat adoratas et Smyrna et Mantua lauros, Digna loquar. Mediis videor discumbere in astris Cum Iove et Iliaca porrectum sumere dextra Immortale merum: steriles transmisimus annos;
« PredošláPokračovať » |