Le presunzioni in diritto romano |
Čo hovoria ostatní - Napísať recenziu
Na obvyklých miestach sme nenašli žiadne recenzie.
Časté výrazy a frázy
accennato affatto alcuna almeno ammettere appare appunto atti avrebbe avverte bizantini CAPO caso certo chiaro circa circostanze citati classici colla compilatori comune concetto condizioni contenuto corsivo costituzioni credere data decisione determinata deve dice dichiarazione dimostrazione dire diritto giustinianeo disposizione diversa dottrina eredi esse esso favore figlio filio filius fonti fonti giuridiche forma frase generali genuina giudice giuristi Infatti intende interpolazione invece iuris l'eredità Lasciamo legatario legato legatum legge liberto luogo madre marito materia matrimonio meglio morto natura naturale negozî giuridici nisi norme noto nulla obbiettivo opinione ordinariamente osservare padre parole passo patri pensa possa possibile potuto praesumere praesumptio praesumptione presunta presunzioni legali principio proposito proprio prova pure quae quod ragione regole responsabilità resto risulta Scevola senso sieno significato sopravissuto testatore testi tratta trova Ulpiano ultima vede venuto verisimile vero volere volontà voluntas zione
Populárne pasáže
Strana 30 - Mucius ait, cum in controversiam venit, unde ad mulierem quid pervenerit, et verius et honestius est, quod non demonstratur unde habeat, existimari a viro aut qui in potestate eius esset ad earn pervenisse: evitandi autem turpis quaestus gratia circa uxorem hoc videtur Q.
Strana 10 - Plerique filii cum parentes suos funerant, vel alii qui heredes fieri possunt, licet ex hoc ipso ñeque pro herede...
Strana 23 - Si pactum factum sit, in quo heredis mentlo non fiat, quaeritur, an id actum sit, ut ipsim dumtaxat persona eo statueretur. sed quamvis verum est, quod qui excipit probare debeat quod excipitur, attamen de ipso dumtaxat ac non de herede eius quoque convenisse petitor, non qui excipit probare debet, quia plerumque tam heredibus nostris quam nobismet ipsis cavemus.
Strana 11 - ... videlicet pro eo esse qui accepit nemo dubitat: qui enim solvit numquam ita resupinus est, ut facile suas pecunias iactet et indebitas effundat, et maxime si ipse qui indebitas dedisse dicit homo diligens est et studiosus...
Strana 16 - Titio reddi et solvi volo de substantia mea centuiu quinquaginta, quae ego ex reditibus praediorum eius (quorum ipse fructum percepi et distraxi), item de calendario (si qua a matre receperat Titius) in reni meam converti.
Strana 34 - Cum pubere filio mater naufragio periit : cum explorari non possit, uter prior exstinctus sit, humanius est credere filium diutius vixisse.
Strana 11 - ... sin vero ab initio confiteatur quidem suscepisse pecunias , dicat autem non indebitas ei fuisse solutas, praesumptionem videlicet pro eo esse, qui accepit, nemo dubitat. Qui enim solvit, numquam ita resupinus est, ut facile suas pecunias...
Strana 34 - Si Lucius Titius cum filio pubere, quem solum testamento scriptum heredem habebat , perierit , intellegitur supervixisse filius patri et ex testamento heres fuisse, et filii hereditas successoribus eius defertur , nisi contrarium approbetur.
Strana 5 - ... praesumptum est enim ea mancipia. quae rudia sunt, simpliciora esse, et ad ministeria aptiora et dociliora et ad omne ministerium habilia: trita vero mancipia et veterana difficile est reformare et ad suos mores formare.
Strana 7 - Proinde si quis servos habuit proprios, sed quorum operas locabat vel pistorias vel histrionicas vel alias similes, an servorum appellatione etiam hos legasse videatur?