Monte decurrens velut amnis, imbres
Quem super notas aluere ripas,
Fervet immensusque ruit profundo
Pindarus ore,

Laurea donandus Apollinari,
Seu per audaces nova dithyrambos
Verba devolvit numerisque fertur
Lege solutis;

Seu deos regesque canit, deorum
Sanguinem, per quos cecidere iusta
Morte Centauri, cecidit tremendae
Flamma Chimaerae ;

Sive quos Elea domum reducit
Palma caelestes pugilemve equumve
Dicit et centum potiore signis
Munere donat,

Flebili sponsae iuvenemve raptum
Plorat et vires animumque moresque
Aureos educit in astra nigroque

5

10

15

20

25

30

35

Quo nihil maius meliusve terris

Fata donavere bonique divi

Nec dabunt, quamvis redeant in aurum

Tempora priscum.

Concines laetosque dies et Urbis

Publicum ludum super impetrato

Fortis Augusti reditu forumque
Litibus orbum.

Tum meae, si quid loquar audiendum,
Vocis accedet bona pars, et, O Sol
Pulcher! o laudande! canam, recepto
Caesare felix.

Teque, dum procedis, io Triumphe,
Non semel dicemus, io Triumphe,
Civitas omnis dabimusque divis

Thura benignis.

Te decem tauri totidemque vaccae,

40

45

50

Me tener solvet vitulus, relicta

Curru ducet Achaico

Victorem, neque res bellica Deliis

Ornatum foliis ducem,

Quod regum tumidas contuderit minas, Ostendet Capitolio:

Sed quae Tibur aquae fertile praefluunt Et spissae nemorum comae

Fingent Aeolio carmine nobilem.

5

10

Dulcem quae strepitum, Pieri, temperas, O mutis quoque piscibus

Donatura cycni, si libeat, sonum,

Totum muneris hoc tui est,

Quod monstror digito praetereuntium Romanae fidicen lyrae:

Quod spiro et placeo, si placeo, tuum est.

ODE IV.

QUALEM ministrum fulminis alitem,
Cui rex deorum regnum in aves vagas
Permisit expertus fidelem

Iuppiter in Ganymede flavo,

Olim iuventas et patrius vigor
Nido laborum propulit inscium
Vernique iam nimbis remotis.

Insolitos docuere nisus

20

5

Venti paventem, mox in ovilia
Demisit hostem vividus impetus,
Nunc in reluctantes dracones

Egit amor dapis atque pugnae ;
Qualemve laetis caprea pascuis
Intenta fulvae matris ab ubere
Iam lacte depulsum leonem
Dente novo peritura vidit:
Videre Raeti bella sub Alpibus
Drusum gerentem Vindelici ;-quibus
Mos unde deductus per omne
Tempus Amazonia securi
Dextras obarmet, quaerere distuli,
Nec scire fas est omnia;-sed diu
Lateque victrices catervae

Consiliis iuvenis revictae

10

15

20

Sensere, quid mens rite, quid indoles

25

Nutrita faustis sub penetralibus
Posset, quid Augusti paternus

In pueros animus Nerones.

Fortes creantur fortibus et bonis;

Est in iuvencis, est in equis patrum

30

Virtus, neque imbellem feroces

Progenerant aquilae columbam; Doctrina sed vim promovet insitam, Rectique cultus pectora roborant; Utcunque defecere mores,

Indecorant bene nata culpae.

Quid debeas, o Roma, Neronibus,
Testis Metaurum flumen et Hasdrubal

Devictus et pulcher fugatis

35

Qui primus alma risit adorea,
Dirus per urbes Afer ut Italas

Ceu flamma per taedas vel Eurus
Per Siculas equitavit undas.
Post hoc secundis usque laboribus
Romana pubes crevit, et impio
Vastata Poenorum tumultu

Fana deos habuere rectos,
Dixitque tandem perfidus Hannibal :
Cervi, luporum praeda rapacium,
Sectamur ultro, quos opimus

Fallere et effugere est triumphus.
Gens, quae cremato fortis ab Ilio
Iactata Tuscis aequoribus sacra
Natosque maturosque patres
Pertulit Ausonias ad urbes,
Duris ut ilex tonsa bipennibus
Nigrae feraci frondis in Algido,
Per damna, per caedes, ab ipso
Ducit opes animumque ferro.
Non hydra secto corpore firmior
Vinci dolentem crevit in Herculem,
Monstrumve summisere Colchi

Maius Echioniaeve Thebae.
Merses profundo: pulchrior evenit:
Luctere multa proruet integrum
Cum laude victorem geretque
Proelia coniugibus loquenda.
Karthagini iam non ego nuntios
Mittam superbos: occidit, occidit
Spes omnis et fortuna nostri
Nominis Hasdrubale interempto.

45

50

55

60

65

70