Desuper infundam, et tonitru caelum omne ciebo. 125 Devenient. Adero et, tua si mihi certa voluntas, 135 Oceanum interea surgens Aurora reliquit. 130 It portis iubare exorto delecta iuventus; Retia rara, plagae, lato venabula ferro, Massylique ruunt equites et odora canum vis. Reginam thalamo cunctantem ad limina primi Poenorum exspectant, ostroque insignis et auro Stat sonipes ac frena ferox spumantia mandit. Tandem progreditur, magna stipante caterva, Sidoniam picto chlamydem circumdata limbo. Cui pharetra ex auro, crines nodantur in aurum, Aurea purpuream subnectit fibula vestem. Nec non et Phrygii comites et laetus Iulus Incedunt. Ipse ante alios pulcherrimus omnes Infert se socium Aeneas atque agmina iungit. Qualis ubi hibernam Lyciam Xanthique fluenta Deserit ac Delum maternam invisit Apollo 145 Instauratque choros, mixtique altaria circum Cretesque Dryopesque fremunt pictique Agathyrsi; Ipse iugis Cynthi graditur, mollique fluentem Fronde premit crinem fingens atque implicat auro, Tela sonant umeris: haud illo segnior ibat 140 150 Aeneas, tantum egregio decus enitet ore. Postquam altos ventum in montes atque invia lustra, Ecce ferae, saxi deiectae vertice, caprae Decurrere iugis; alia de parte patentes Transmittunt cursu campos atque agmina cervi 155 Pulverulenta fuga glomerant montesque relinquunt. At puer Ascanius mediis in vallibus acri 160 Gaudet equo, iamque hos cursu, iam praeterit illos, Deveniunt. Prima et Tellus et pronuba Iuno Extremam, ut perhibent, Coeo Enceladoque sororem 180 Progenuit, pedibus celerem et pernicibus alis, Monstrum horrendum, ingens, cui, quot sunt corpore plumae, Tot vigiles oculi subter, mirabile dictu, Tot linguae, totidem ora sonant, tot subrigit aures. 185 Stridens, nec dulci declinat lumina somno; Luce sedet custos aut summi culmine tecti, 200 205 210 215 Hic Hammone satus, rapta Garamantide Nympha, Talibus orantem dictis arasque tenentem 220 Audiit omnipotens, oculosque ad moenia torsit Regia et oblitos famae melioris amantes. Tum sic Mercurium adloquitur ac talia mandat: "Vade age, nate, voca Zephyros et labere pennis, Dardaniumque ducem, Tyria Karthagine qui nunc 225 Exspectat, fatisque datas non respicit urbes, Adloquere et celeres defer mea dicta per auras. Non illum nobis genetrix pulcherrima talem Promisit Graiumque ideo bis vindicat armis; Sed fore, qui gravidam imperiis belloque frementem Italiam regeret, genus alto a sanguine Teucri Proderet, ac totum sub leges mitteret orbem. Si nulla accendit tantarum gloria rerum Nec super ipse sua molitur laude laborem, Ascanione pater Romanas invidet arces? 230 235 Quid struit? aut qua spe, inimica in gente, moratur, Nec prolem Ausoniam et Lavinia respicit arva? Naviget: haec summa est; hic nostri nuntius esto." Dixerat. Ille patris magni parere parabat Imperio; et primum pedibus talaria nectit 240 Aurea, quae sublimem alis sive aequora supra Dat somnos adimitque, et lumina morte resignat. 245 Illa fretus agit ventos, et turbida tranat Nubila. Iamque volans apicem et latera ardua cernit Atlantis, cinctum adsidue cui nubibus atris 250 Nix umeros infusa tegit; tum flumina mento |