Praedixit, vobis Furiarum ego maxima pando: Ibitis Italiam, portusque intrare licebit; 255 Sed non ante datam cingetis moenibus urbem, At sociis subita gelidus formidine sanguis Hunc petimus fessi et parvae succedimus urbi; Ancora de prora iacitur, stant litore puppes. Ergo insperata tandem tellure potiti Lustramurque Iovi votisque incendimus aras, 280 Actiaque Iliacis celebramus litora ludis. Exercent patrias oleo labente palaestras Nudati socii; iuvat evasisse tot urbes Argolicas mediosque fugam tenuisse per hostes. Interea magnum sol circumvolvitur annum, 285 295 Et glacialis hiems aquilonibus asperat undas. Linquere tum portus iubeo et considere transtris. 290 Certatim socii feriunt mare et aequora verrunt. Protinus aërias Phaeacum abscondimus arces, Litoraque Epiri legimus portuque subimus Chaonio et celsam Buthroti accedimus urbem. Hic incredibilis rerum fama occupat aures, Priamiden Helenum Graias regnare per urbes, Coniugio Aeacidae Pyrrhi sceptrisque potitum, Et patrio Andromachen iterum cessisse marito. Obstipui, miroque incensum pectus amore, Compellare virum et casus cognoscere tantos. 300 Progredior portu, classes et litora linquens : Sollemnes cum forte dapes et tristia dona Ante urbem in luco falsi Simoentis ad undam Libabat cineri Andromache Manesque vocabat Hectoreum ad tumulum, viridi quem caespite inanem 305 Et geminas, causam lacrimis, sacraverat aras. Ut me conspexit venientem et Trofa circum Arma amens vidit, magnis exterrita monstris Deriguit visu in medio, calor ossa reliquit; Labitur, et longo vix tandem tempore fatur: 310 "Verane te facies, verus mihi nuntius adfers, Nate dea? vivisne? aut, si lux alma recessit, Hector ubi est?" Dixit, lacrimasque effudit et omnem Implevit clamore locum. Vix pauca furenti 315 Subicio et raris turbatus vocibus hisco: "Vivo equidem, vitamque extrema per omnia duco; Ne dubita, nam vera vides. Heu! quis te casus deiectam coniuge tanto 320 Excipit? aut quae digna satis fortuna revisit? "O felix una ante alias Priameia virgo, Hostilem ad tumulum Troiae sub moenibus altis Nec victoris eri tetigit captiva cubile! 325 Nos, patria incensa, diversa per aequora vectae, Stirpis Achilleae fastus iuvenemque superbum, Servitio enixae, tulimus; qui deinde, secutus 330 Ledaeam Hermionen Lacedaemoniosque hymenaeos, Me famulo famulamque Heleno transmisit habendam. Ast illum, ereptae magno inflammatus amore Coniugis et scelerum Furiis agitatus Orestes Excipit incautum patriasque obtruncat ad aras. Morte Neoptolemi regnorum reddita cessit Pars Heleno, qui Chaonios cognomine campos 335 Chaoniamque omnem Troiano a Chaone dixit, Pergamaque Iliacamque iugis hanc addidit arcem. Sed tibi qui cursum venti, quae fata dedere? Aut quisnam ignarum nostris deus appulit oris? Quid puer Ascanius? superatne et vescitur aura, 340 Quem tibi iam Troia 345 Ecqua tamen puero est amissae cura parentis? Adgnosco, Scaeaeque amplector limina portae. Iamque dies alterque dies processit, et aurae Vela vocant tumidoque inflatur carbasus austro; His vatem aggredior dictis ac talia quaeso: "Troiugena, interpres divum, qui numina Phoebi, 360 Qui tripodas, Clarii laurus, qui sidera sentis Et volucrum linguas et praepetis omina pennae, Fare age-namque omnem cursum mihi prospera dixit Religio, et cuncti suaserunt numine divi Italiam petere et terras temptare repostas; 365 Sola novum dictuque nefas Harpyia Celaeno Prodigium canit, et tristes denuntiat iras, 370 Obscenamque famem — quae prima pericula vito? "Nate dea, nam te maioribus ire per altum 375 Auspiciis manifesta fides: sic fata deum rex 380 Sortitur, volvitque vices; is vertitur ordo- Longa procul longis via dividit invia terris. Ante et Trinacria lentandus remus in unda, 385 Et salis Ausonii lustrandum navibus aequor Infernique lacus Aeaeaeque insula Circae, Quam tuta possis urbem componere terra. Signa tibi dicam; tu condita mente teneto: Cum tibi sollicito secreti ad fluminis undam 390 Litoreis ingens inventa sub ilicibus sus Triginta capitum fetus enixa iacebit, " Alba, solo recubans, albi circum ubera nati, Lyctius Idomeneus; hic illa ducis Meliboei Quin, ubi transmissae steterint trans aequora classes 405 Purpureo velare comas adopertus amictu, 410 "Ast ubi digressum Siculae te admoverit orae Ventus et angusti rarescent claustra Pelori, Laeva tibi tellus et longo laeva petantur Aequora circuitu; dextrum fuge litus et undas. Haec loca vi quondam et vasta convulsa ruina – 415 Tantum aevi longinqua valet mutare vetustas -- |