ira sua, * et in furóre suo conturbábit eos. Ego autem constitútus sum Rex ab eo super Sion montem sanctum ejus, * prædicans præceptum ejus. Dóminus dixit ad me : Filius meus es tu, ego hódiè génui te. Póstula à me, et dabo tibi gentes hæreditátem tuam, et possessiónem tuam térmi -Tunc loquétur ad eos in Non est salus ipsi in Deo ejus. Tu autem, Dómine, susceptor meus es,* glória mea, et exaltans caput meum. Voce meâ ad Dóminum clamávi ; * et exaudívit me de monte sancto suo. * 9 Ego dormívi, et soporátus sum; et exurrexi quia Dóminus suscépit me. Non timébo millia pópuli circumdántis me: * exurge, Dómine; salvum me fac, Deus meus. Quóniam tu percussisti omnes adversantes mihi sine causa ; * dentes peccatórum contrivisti. Dómini est salus ; * et super pópulum tuum benedíctio tua. Ant. Exurge, Dómine ; salvum me fac, Deus meus. v. 7: 4. . Puerorum,,Memor fui nocte nóminis tui, Dómine; R. Et custodívi legem tuam. Ps. 118. 55. Post 1. Versiculum cujuslibet Nocturni, qui dicitur Versus Puerorum, dicitur secretò: Pater noster, etc., usquè ad y. Et ne nos indúcas in tentatiónem; R. Sed líbera nos à malo. . Sacerdotalis, Média nocte surgébam; R. Ad confitendum tibi. 118. 62. Posteà Lector petit Benedictionem, dicens: Jube, Dombenedicere. ne, títia tua: * propter inimícos meos dírige in conspectu tuo viam meam. Quóniam non est in ore eórum véritas : * cor eórum vanum est. Sepulcrum patens est guttur eórum, linguis suis dolósè agébant : * júdica illos, Deus. Décidant à cogitatiónibus suis secundùm multitúdinem impietátum eórum expelle eos; * quóniam irritavérunt te, Dómine. Et lætentur omnes qui sperant in te ; * in æternum exultábunt, et habitábis in eis. Et gloriabuntur in te omnes qui diligunt nomen tuum; * quóniam tu benedíces justo. Dómine, ut scuto bonæ voluntátis tuæ coronásti nos. * *sed tu, Dómine, valdè : úsquequò? Convértere, Dómine, et éripe ánimam meam : *salvum me fac propter misericórdiam tuam. Quóniam non est in morte qui memor sit tuî: * in inferno autem quis confitébitur tibi? Laborávi in gémitu meo', lavábo per singulas noctes lectum meum : * lácrymis meis stratum meum rigábo, Turbátus est à furóre óculus meus : * inveterávi inter omnes inimícos meos. Discédite à me omnes qui operámini iniquitátem; * quóniam exaudívit Dóminus vocem fletûs mei. Exaudivit Dóminus deprecatiónem meain : * Dóminus oratiónem meam suscépit. Erubescant et conturbentur vehementer omnes inimíci mei: * convertantur et erubescant valdè velóciter. Ant. Convértere, Dómine, et éripe ánimam meam : salvum me fac propter misericórdiam tuam. v. 4. Ant. 8. G. Quid est homo. Psalmus 8. DOmine Dóminus nos ter, * quàm admirábile est nomen tuum in universa terra! Quid est homo, quòd memor es ejus ?* aut filius hóminis, quóniam vísitas eum ? Minuisti eum paulò minùs ab Angelis: * glória et honóre coronasti eum, et constituisti eum super ópera mánuum tuárum. Omnia subjecisti sub pédibus ejus, * oves et boves universas, insuper et pécora campi. Volucres coeli, * et pisces maris, qui perámbulant sémitas maris. D IN III. NOCTURNO. Ant. 3. g. Consumétur. Psalmus 7. Omine Deus meus, in te sperávi:* salvum me fac ex ómnibus persequéntibus me, et líbera mé. Nequando rápiat ut leo ánimam meam, * dùm non est qui rédimat, neque qui salvum fáciat. Dómine Deus meus, feci istud ; * si est iniquitas in mánibus meis; Si réddidi retribuéntibus mihi mala, * décidam méritò ab inimicis meis inánis. * Persequátur inimícus ánimam meam, et comprehendat, et conculcet in terra vitam meam * et glóriam meam in púlverem dedúcat. Exurge, Dómine, in ira tua, et exaltáre in finibus inimicórum meórum. Et exurge, Dómine Deus meus, in præcepto quod mandasti; et synagóga populórum circúmdabit te: Et propter hanc in altum regrédere: * Dóminus júdicat pópulos. Júdica me, Dómine, secundùm justítiam meam ; et secundùm innocéntiam meam super me. Consumétur nequítia peccatórum, et díriges justum, * scrutans corda et renes, Deus. psallam nómini Dómini al- Ant. 8. G. Justus. N Dómino confído; Ant. Consumétur nequitia I quomodò dicitis ánime peccatórum, et díriges justum, scrutans corda et renes, Deus. v. 10. Ant. 8. G. Confitebor Dómino. Divisio Psalmi 7. Ustum adjutórium meum Jà Domino, * qui salvos facit rectos corde. Deus judex justus, fortis et pátiens, * numquid iráscitur per singulos dies? Nisi conversi fuéritis, gládium suum vibrábit:*arcum suum tetendit, et parávit illum: Et in eo parávit vasa mortis: * sagittas suas ardéntibus effécit. Eccè partúriit injustítiam: *concépit dolórem, et péperit iniquitátem. * Lacum apéruit, et effódit' eum; et incidit in fóveam quam fecit. * Convertétur dolor ejus in caput ejus; et in vérticem ipsíus iniquitas ejus descendet. Confitebor Dómino secundùm justítiam ejus, * et psallam nómini Dómini altíssimi. Ant. Confitebor Dómino secundùm justítiam ejus, et meæ : Tránsmigra in montem sicut passer? Quóniam eccè peccatóres intendérunt arcum, paravérunt sagittas suas in pháretra, * ut sagittent in obscúro rectos corde. Quóniam quæ perfecisti destruxerunt; *justus autem quid fecit? Dóminus in templo sanc* Dóminus in cœlo to suo : Oculi ejus in pauperem respíciunt: * pálpebræ ejus interrogant filios hóminum. Dóminus interrogat justum et impium: * qui autem diligit iniquitátem, odit ánimam suam. Pluet super peccatóres láqueos: * ignis, et sulfur, et spiritus procellárum, pars cálicis eórum. Quóniam justus Dóminus, et justítias dilexit : * æquitátem vidit vultus ejus. Ant. Justus Dóminus, et justítias dilexit: æquitátem vidit vultus ejus. ». 8. . Puer. In die mandávit Dóminus misericórdiam suam; R. Et nocte cánticum ejus. Psalm. 41. 9. |