Praecepta artis oratoriae: lectissimis veterum scriptorum latinae atque italicae linguae1853 - 318 strán (strany) |
Iné vydania - Zobraziť všetky
Časté výrazy a frázy
affectus affectuum Affer Africa aliquando altri altro ancora animi animos Apostolus argumenta argumentum Aristoteles arte audientium auditores auditorum CAPUT Cardinalis Catilina causa Cedo exemplum Cicero cielo ciò Concione così cujus debet orator denique Diarium dicas dicendi dicendum dicere Dilemma eloquentiae erit esset exempla exemplum italicum Exordio Exordium facile fuisse genere genus gran hanno historia homines hominum Horatius illa ille inquit ipsa italica judices jure lentia Livium Maestà mihi misericordia mondo Narratio neque nihil omnibus oratio oratione orationis oratoris partes pene Peroratio Peroratione più poco posse possit potest prae Propositio può quadam Quaenam quale quali Quare questo Quintilianus Quomodo concitatur Quomodo fit Quot rebus rerum saepe sangue satis Segnerus semper sermo siam sine sint sive solet solum Syllogismus tamen tibi Tullio Tullius tutto uomini velim veluti verbis videatur virtù virtutes vitae vobis
Populárne pasáže
Strana 158 - Conversis studiis aetas animusque virilis quaerit opes et amicitias, inservit honori, commisisse cavet quod mox mutare laboret. Multa senem circumveniunt incommoda, vel quod quaerit et inventis miser abstinet ac timet uti, vel quod res omnes timide gelideque ministrat, dilator, spe longus, iners, avidusque futuri, difficilis, querulus, laudator temporis acti se puero, castigator censorque minorum.
Strana 158 - Imberbus iuvenis, tandem custode remoto, gaudet equis canibusque et aprici gramine campi, cereus in vitium flecti, monitoribus asper, utilium tardus provisor, prodigus aeris, sublimis cupidusque et amata relinquere pernix. Conversis studiis aetas animusque virilis quaerit opes et amicitias, inservit honori, commisisse cavet quod mox mutare laboret.
Strana 5 - C. vero CAESAR si foro tantum vacasset, non alius ex nostris contra Ciceronem nominaretur. Tanta in eo vis est, id acumen, ea concitatio, ut ilium eodem animo dixisse quo bellavit appareat ; exornat tamen haec omnia mira sermonis, cuius proprie studiosus fuit, elegantia.
Strana 133 - Quid enim est aut tarn admirabile, quam ex infinita multitudine hominum exsistere unum, qui id, quod omnibus natura sit datum, vel solus, vel cum paucis facere possit?
Strana 7 - Et fortasse epílogos illi mos civitatis abstulerit ; sed et nobis illa, quae Attici mirantur, diversa Latini sermonis ratio minus permiserit. In epistolis quidem, quanquam sunt utriusque, dialogisve, quibus nihil ille, uulla contentio est.
Strana 133 - Quid tam porro regium, tam liberale, tam munificum, quam opem ferre supplicibus, excitare afflictos, dare salutem, liberare periculis, retinere homines in civitate ? Quid autem tam necessarium, quam tenere semper arma, quibus vel tectus ipse esse possis, vel provocare improbos, vel te ulcisci...
Strana 193 - Romani, quorum superbiam frustra per obsequium ac modestiam effugeris. raptores orbis, postquam cuncta vastantibus defuere terrae, iam et mare scrutantur : si locuples hostis est, avari, si pauper, ambitiosi, quos non Oriens, non Occidens satiaverit : soli omnium opes atque inopiam pari adfectu concupiscunt. auferre trucidare rapere falsis nominibus imperium, atque ubi solitudinem faciunt, pacem appellant.
Strana 155 - ... terra omnium terrarum alumna eadem et parens, numine deum electa quae caelum ipsum clarius faceret, sparsa congregaret imperia ritusque molliret et tot populorum discordes ferasque linguas sermonis commercio contraheret ad colloquia et humanitatem homini daret, breviterque una cunctarum gentium in toto orbe patria fleret (III, 39)...
Strana 62 - Italiani ed alcune altre nazioni dopo tanti e tanti secoli si vantino ancora e si rallegrino della memoria de' valorosi antichi Principi loro, ed abbiano in bocca pur Dario e Ciro e Serse e Milziade e Pericle e Filippo e Pirro e Alessandro e Marcello e Scipione e Mario e Cesare e Catone e Metello ; e questa età non si glorii e non Si dia vanto di aver Voi vivo e presente : anzi se ne esalta, e vivene lieta e superba. Per la qual cosa io sono certissimo, che essendo Voi locato in...
Strana 231 - Cesare i corpi vostri abbandonando, e alla tedesca fierezza del proprio sangue e di quel di lei tinti lasciandoli, dalle fatiche e dalle miserie del mondo vi dipartiste ; vedete voi ora in che dolente stato il vostro signore è posto? Io son certo che sì ; e come quelle che lo amaste e da lui foste sommamente amate, tengo per fermo che misericordia e dolore de' suoi duri e indegni affanni sentite.