Obrázky na stránke
PDF
ePub

fuse : weitsichtig, weitleuftig, langschichtig: bö beszéddel. Slúhomluwni, á, é, adj. copiosus, latus, verbosus, fusus, longiloquus, a, um: weit= schichtig, weitleuftig, wortreich, langschichtig: tsátsogó, sók szavú. Dluhomluwnost, i, f. longiloquium, copia verborum, effusa oratio: Weitschichtigkeit, Weitläuftigkeit im Reden: hoszszú beszéd, hoszú szóllás. dlúbonobi, á, é, adj. longipes, dis; pedo, nis: langbeinig, langfuß: hoszszú lábú. Syn. nohatí, čapati. Dlúhonos, a, m. naso, nis, m. lange Nase habend: hoszszú

orrú.

dlúhoruční, á, é, longimanus, a, um: langhand, lange Hand habend: hoszszú kezű. Dlúhos, a, m. longurio, nis, m. ein langer Kerl (Mensch) langer Starr, Pugah? magos. hoszszú ember. Syn. wisoti Clowek, Dluhan. Dlúhost, i, f. longitudo, inis,

f. die Länge, wenn etwas lang ist z. B. des Tisches, Weges, der Nächte, Stunden, Rede etc. hoszszaság, hoszsza valaminek.Syn. Dlúhokost, Dálka. boh. Dilta. dlúhotrwagice, adv. v. dlúhotrwale.

dlúhotrwagici, á, é, adj. v. dlúhotrwali.

dlúhotrwagične, adv. v. dlúhotrwale. dlúhotrwagicní, á, é, adj. v. dlúhotrwaliDlúhotrwagicnosť, i, f. v. Dlúhotrwalost.

dlúhotrwale, adv. dintine, diuturne: langwierig, lange dau= rend: sok ideig. Syn. Slúhotrwagice, dlúhotrwagicňe, dlúhotrwanliwe.

dlúhotrwali, ¿. é, adj. diu

tinus, diuturnus, perpetuus, chronicus, chronius, a, um: langwierig, lange dauernd, immerwährend sok ideig való, hoszszas, húzomos, sok ideig tartó. Syn. dlúhí, dlúhott= wagici, dlúhotrwagicní, dlúhotrwanliwi. Usus. Dlúhotrwale (dlúhé) emoci: morbi chronici (chronii) Coel. Aur. langwierige Krankheiten, hoszszas sinlödés. Par. Pap. Dlúhotrwalost, i, f. diuturnitas, perpetuitas, tis, f. Langwierigkeit: hoszszú idő, idönek hoszszú vólta. Syn. Dlúhotr wagicnost, Dlúhotrwanliwost. dlúhotrwanliwe, adv. v. dlúhotrwale.

dluhotrwanliwi, á, é, adj. v. dlúbotrwali: Dlúhotrwanḥiwost, i, f. v. Dlúhotrwalost.

dlúhoweki, á, é, adj. longaevus, a, um: von hohem Alter, alte betagt, bejahrt, langlebig: hoszszu életű, sokáig élő, sokáig tartó. Usus. Dlúhoweti Otec: longaevus parens, Virg. betagter Bater: hoszszú életü atya. Dlubowečé Wlafi: longaevi capilli, Martial: alte Haaren: ősz hajak. Dlúhowekost, i, f. longaevitas, tis, f. Macrob. das lange Leben, langes Alter, Langlebigkeit, langes Leben: hoszszú élet. Syn. dlúhi Wek. † dlúze, adv. v. dlúho. dlužen: dlužna, dlužno. adj. abs. debitor, debens, obligatus, obstrictus, a, um; qui debet (tenetur): schuldig, der etwas zu bezahlen, zu geben, oder zu thun verbunden ist: adós. a' ki tartozik. Usus. Dlužním (w Dluhoch) bit. vulg. restowat: ad libellam tenere, debere, teneri, aes

alienum habere: Schulden has ben, schuldig seyn: kész pénzzel tartozni, adósságban lenni. Dlužním zostať: debere rem alicui: schuldig bleiben: ádós maradni. Dlužen sem Peňáze, Rňihi dať: teneor (debeo) pecuniam, libros dare: ich bin schuldig Geld, Bücher zu geben: adós vagyok pénzel, könyvekkel; tartozom pénzt, könyveket adni. Prov. Čo sme dlužňí zostali, platíme: quae peccamus iuvenes, ea luimus senes. Damnum tunc factum, nunc apparuit: most adjukám meg az árrát a' többinek. 2) v. dlužní, podlužní. dlužení, á, é, part. constr. prolongatus, protractus, a, um: verlängert: meg-hoszszabbítatott.

Dlužení, á, n. prolongatio, protractio, extensio, nis, f. Berlängerung: meg hoszszabbítás. 2) mutuatio, mutuo sumtio, nis, f. das Borgen: költsönö

zés. Dlužina, i, f. longum arvum: ein langes Feld: hoszszú föld. dlužiť, il, ím, V. I. imp. dluž: prolongare, protrahere, extendere: verlängern: meg hószszabbitani. II. rec. dlužíť sa: mutuari (summere mutuam rem ab aliquo, mutuo summere aere alieno gravari (se obruere): borgen von jemand etwas, das man wieder gibt. z. B. Geld, Getreid: költsönözni, adosságot tenni.

Dlužíwání, á, n. Verb. ex seq. dlužíwat, ál, ám, freq. ex dlužít. II. rec. dlužíwat sa, freq. ex dlužit sa. dlužní, á, é, adj. debitum adtinens: die Schuld betreffend: adóssághoz tartozandó, illeto. Usus. Dlužní List

azt

(vulg. Rartabianka, Obliģácia, Obligátor) ináč_Upis, upísání: syngrapha (chartabianca) obligatio, literae obligatoriales: der Schuldbrief, die Schuldverschreibung, Schuldbekenntniß Obligation: kötelező levél, adosság levél. 2) debitus, a, um: schuldig, was man schuldig ist z. B. Geld, Pflichten: adós, köteles, le-kötelezett, tartozott. Syn. podlužní. dlužní, adj. omn. gen. idem. Dlužnica, i, f. debitrix. cis, f. die Schuldnerinn: adósné. Syn. Dlužnička. dlužniččin, a, e.adj. poss. ex Dlužnička. v. dlužničin. † Dlužnice, f. v. Dlužnica. dlužničin, a, e, adj. poss. de

[ocr errors]

bitricis der Schuldneṛinn gehdrig: adósnéé. Dlužňička, i, f. v. Dlužňica. dlužnicki adv. debitorum mo re: schuldnermäßig: adósok módjára. Syn. podlužňicki. dlužňickí,a, é, adj. debitores adtinens die Schuldner betreffend: adósokat illető.

Dlužňictwí, á, n. status debitoris: der Schuldnerstand: adosok állapottya. Dlužnictwo, a, n. idem. Dlu nit, a, m. debitor, is, m.

nomen, inis, n. der Schuldner. z. B. in Ansehung des Geldes, Gefälligkeiten: adós Syn. Iftec. Usus. Dobrí Dlužník, bonum nomen (existimatur) Cic. ein guter qutzahlender) Schuldner, jó adus, jó fizető. Za wiplatného (werného) Dlu žňíka mňa magú (držá), bonum nomen existimor, man hält mich für einen guten (recht schaffenen, richtigen) Schuldner: jó adósnak (jó fizetőnek) tartanak engemet. Gá sem twog Dlužnít, sum tuus debitor; sum in aere tuo; debeo

392

Dlu Dmi Dmu Dna Dne Dni

beo tibi: ich bin dein Schuldner, adóssod vagyok. Ga sem twog welki Dlužník, debeo tibi multa, ich bin dein großer Schuldner: nagy adósod vagyok. Prov. Lepsi ge Dlužnik, než 5newnik: praestat debitorem, quam inimicum habere es ist besser, einen Echuldner, als einen Feind zu haben: jobb az adós, mintsem haragos.

dlužníkow, a, e, adj. poss. debitoris: dem Schuldner gehörig : adósé, tartozóé.

t Dmíchání, n. v. Sutani. † Smichati, al, ám: v. fuťať. Dmícháwání, n. nom. verb. ex seg v. Sutáwání.

† dmichéwét, al, ám, freq. ex Smíchat: v. futáwat. + dmútí se, dmul, dmu se; v. puchnút.

+ Dmutí, n. v. Puchnutí. + Dna, i f. w Člancich, w klú. bich: v. člankowá Nemoc. 2) Ona w Nohách, w Rukú: v. Lámka 2. et 3. Nris. Dnár, a, m. čo Dne robí: v. Bednár.

† dnawi, á, é, adj. v. lámka, wi. Dnáwá Bilina: v. But wica bílá.

Ďňeňí (sa), á, n. initium (ortus) diei: Anbruch (Anfang, Entstehung) des Tages: virradás, nap kezdete. Syn. Swi táňí, Uswit.

dnes, adv. hodie, hoc die, hodierno die heute, am heutigen Tage: ma. Syn. dñesta. Usus. Na dnes: in diem hodiernum: auf heute: mára, mái napra. Po dnes: hodiedum, usque ad diem hodiernum bis auf heute, bis den heutigen Tag: máig. Prov. Lepsi dňes Ruf, než zítra 5uf; pracstant praesentia futuris. Praesentem

fortunam boni consule: bester ein Sperling (Spah) in der Hande, als eine Storch auf dem Dache: jobb ma egy veréb, mint sem (hogy nem mint) hólnap egy túzok. Co esec dnes není, zítra sa stet može: aut sumus, aut fuimus, vel possumus esse, quod hic est: was heute nicht geschicht, kann sich morgen wohl ereignen: a mi ma nem történt, holnap meg eshetik.Dnes mne,zítrate be hodie mihi cras tibi: heute an mir,morgen an dir: ma nékem, holnap néked. Dnes (Rano) Radost, zitra (Wečer) Zalost': vespere flet crebro, qui risit mane sereno: heute roth, morgen tødt. 2) nunc, hoc tempore, his temporibus: heute; heut zu Tage, heutiges Tages: mái napon, most, mostanábán, mostani (ezekben az) idökben. Syn. dnesného Dňa, wčilegse (po teto) Časi. Ďňesek, sta, m. hodiernus (hic) dies der heutige Tag: mái:

[ocr errors]
[blocks in formation]

8ňíť sa, Snilo sa, Sňí sa: V. I. diescere, lucescere, illucescere, luciscere: tagen, Tag werden: meg viradni. Syn. switat. Usus. Dňí sa: luciscit: dies illucescit, oritur, diescit, illucescit: es wird Tag, es taget, der Tag bricht an: virrad. ňíwáňí, á, n. verb. ex seg.

[ocr errors]

Sníwáť sa, walo sa, wá sa, freq. ex snit fa. Dno, a, n. fundus, i, m. solum, i, n. der Boden, das Unterste jeder Sache. z. B. der Boden eines Grabens, des Meeres, des Flußes, eines Faßes etc. fenék. Syn. Celina, Spodek. boh. Patro, púda. Usus. Lodně (fifowé, bagowné) Dno: carina, ae, f. Caes. der unterste Theil des Schiffs, der Kiel, worauf es gebaut ist; Schifkiel, Schiffboden, Boden im Schiffe: hajó fenék. Gato Dno Losi prewrátené: carinae vice inversae gleich wie der umkehrte Schifffeil: mint mikor valamelly hajó fel - fordúl. Dno Zeme: soli fundus: Erdboden: föld feneke. Už do Dna, do Cela, do úplna, nastrz, natrze tedaf: funditus: gründ lich, vom Grunde aus: fenekestől, egészen.

do, praep. reg. gen. in, ad: in, zu: ba, be. Usus. Do Domu (domow) ist: domum ire: zu Hause gehen: haza menni: Do gaga sa wezt: in sylvam vehi: zu Walde fahten: erdőbe kotsin menni. Do Pola ist: rus ire: zu Felde geben: szánto földekre menni. Do Postele ist: cubitum (in lectum) ire: zu Bette gehen: ágyba (fekünni) menni. Do Skodi prift: detrimentum paprisť: ti, damnum subire: zu Schaden kommen, Schaden nehmen: kárt vallani, kárba esni. Priňes mi to do Izbi (Swetlice) adfer mihi id in cubiculum bringe es mir ins Zimmer: hozd bé azt nékem a' szobába. Geli len čo do te= bo? bonumne id est? it's etwas Rechtes (Taugliches, Gutes)? ér e' ez valamit? mňa do toho nič neňí: nihil ad

me pertinet (adtinet); mea nihil interest (refert): das geht mich nichts an: az engem éppen nem illet, nékem semmi közöm hozzá. Do Roži sa fmát: in sinu ridere: ins Fäustchen lachen: böribe nevetni. To ge do Smecu: hoc est ridiculum (risui); res est ridicula: das ist zum Lachen: ez nevetésre méltó. Není mi do Smehu: a) res mihi non est ridiculo, risui: das ist mir nicht lächerlich; ich kann darüber nicht lachen: azt én nem nevethetem. b) non est, quod rideam: es ist mir nicht lächerlich; ich habe nicht Ursache zu Lachen: nints, mit nevetnem. 38e mu do plaču, nemože sa plaču zdržať: non temperat lacrymis non temperat sibi, quinfleat: er fann sich des Weinens nicht enthalten: sirva fakad; sirásra indúl, nem tárthattya meg magát a' sirastól. Storeg mi ge do plaču, než do Smechu: citius fleam, quam rideam das Weinen ist mir näher als das Lachen: inkább sírnék, mint sem nevetnék. 2) usque ad: bis, bei: ig. Usus. Do osmich (osmi) 508in: usque ad horam octavam: bis acht Uhr: egész nyolcz óráig. Do Babki zaplatím: ad denariolum (numum) solvam: bei Häller nnd Pfenning (i. e. genau, gänzlich) will ichs bezah= len: egy pénzig meg-fizetem,, egy féllérig meg-adom. II. In Compositione generatim perfectionem vel adsecutionem rei notat ut ex sequentibus exemplis colligere licet. In der Zusammensehung wird bey den Deutschen verseht durch ab, aus, be, er, ein; und bedeutet überhaupt die Bollendung oder Erreichung einer Sache. Sich

[blocks in formation]

seq.

doarestowat, owal, ugem, V. P. imp. Soarestug: desinere comprehendere (ducere in custodiam): aufhören zu arretiren (gefangen zu nehmen, in Berwahrung zu bringen): megszüni a' tömlötzözéstől. Doba, i, f. tempus, oris, n. die Zeit: idő. Syn. Čaf. Usus. Od teg Dobi sem tam nebol: ex eo tempore ibi non fui: feit der Zeit war ich nicht da (dort): attól az időtül fogvást (az ótától fogva) nem voltam ott (ottan).

nis, f. die völlige Befudelung, Beschmuzung: meg motskolás, meg tsúnyitás, meg-rútitás, undokítás, fertőztetés. Syn. Donečistení, Dospiňeňí, Dos patení.

dobabrať, ral, rem, V. P. imp. dobabri: commaculare, coinquinare, sordidum (squalidum) reddere ex integro: völlig besudeln, beschmuzen: egészlen meg tsúnyitani, meg rútitani, meg fertőztetni, meg undokitani. Svn. donečistiť, dospiňit, dospatit. 2) desinere sordidum reddere: auf hören schmuzig zu machen: megszüni a' moskolástól, tsunyitástól.II.rec.dobabrať sa:se totum commaculare, foedare, sordidum reddere: fich völlig bes schmugen, besudeln egészlen meg-tsúnyitani (meg motskolni) magát. Usus. fecek sa dobabral: totum se foedavit, commaculavit, coinquinavit, infecit er hat sich völlig bes schmust: egészlen meg szennyesítette magát. 2) desinere se foedare (commaculare): aufhören sich schmuzig zu machen, fich zu schmuzen: meg szünni maga meg motskolásától. Dobadáňí, á, n. v. Zbadáňí. dobadať, al, ám, V. I. imp. dɔ

badag: v. Zbadať. II. rec. dobadať sa: v. zbadať sa. † dobarweni, á, é, part. constr. v. dofarbení. Dobarweňí, n. v. Dofarbení. † dobarwit', il, im, v. dofar

dobabraní, á, é, part. constr. commaculatus, maculatus, bit. inquinatus, coinquinatus, sordidus, squalidus, a, um v8llig beschmüßt, besudelt: egészlen meg tsúnyitatott, meg rútitatott, meg fertőztetett. Syn. donečistení, dospiňení, dospatení.

Dobabrání, á, n. coinquinatio,

8obaní, á, é, part. constr. rostro punctus (fodicatus) a, um. mit einem Schnabel gesto chen: madár orral gyakdosott. (szúrtt) Syn. Dubáňí. 8obať, aĺ, bem, V. I. imp. Sob: rostro pungere (compungere,

fo

« PredošláPokračovať »