Obrázky na stránke
PDF
ePub

spontaneitas, tis, f. Freywilligftit: szabad akaratság. 2) arbitrium, liberum arbitrium, beneplacitum, arbitratus: die Willkühr, der Wille, das Gut befinden szabad akarat. Usus. Podla meg Dobrowolnosti: ad meum arbitrium, prout mihi lubet: nach meiner Willführ: szabad akaratom szerént. 3) lex, gis. f. Gefeß, Verordnung, Willkühr: parantsolat, akarat. 4) arbitrium, optio: Wahl, freye Wahl, Willführ: magunk tetszésünk. 5) consilium, propositum, sententia, auimns: Bersas: szántszándék, fel tett tzél. 6) benevolentia, studium, favor: Wohlgewogenheit: Geneigtheit, das Wohlmeinen, Gunst: jó akarat, Syn. Dobrota. dobrúčki á, é adj. dem. ex dobri.

dobrúčko, adv. dem. ex dobre. dobrúsení, á, é, part. constr.

acrefactus, a, um: ausgeweßt: meg-köszörültetett. Dobrúsení, á, n. acrefactio, nis, f. das Ausweßen: meg köszörülés..

dobrúsit, il, ím, V. I. imp.

dobrus: exacuere: ausweßen, wesen meg-köszörülni. Dobruska, i, f. dobrusca : Dobruschka, eine Stadt im Königgräßer Kreise: dobruska, vá

[blocks in formation]

zn trommeln (die Trommel zu
schlagen): a' dobolást el- vé-
gezni, meg szünni a' dobo-
lástól.

Dobučáňí, á, n. Verb. ex seq.
dobučať, čal, čím, V. P. imp.

dobuč: desinere boare, mugire, rugire: aufhören zu brül len: meg-szúni bögni. Dobúchání, á, n. Verb. ex seq. dobúchat, al, ám, V. P. imp. dobúchag: desinere pulsare (verberare) aufhören zu schlagen (flopfen): meg szünni kotzogni, zörgetni. 2) desinere tumultuari (strepere): auf hören zu poltern: el-végezni a' zörgetést, kotzogást. Dobušení, á, n. expergefactio, e somno excitatio; das Aufwecken fel-serkentés. dobudiť sa, il, ím, V. P. imp. dobus sa, cum genit. exper gefacere, somno excire (excitare) aufwecken, erwecken, einen Schlafenden: fel-serkenteni. Usus. Nedobudím sa ho: frustra eum somno excito: ich kann ihn nicht erwecken: fel nem ébreszthetem ötet álmából. dobúraní, á, é, part. Constr. penitus disturbatus, dirutus, destructus, disjectus, a, um: völlig (gänzlich) eingerissen, nits dergeriffen, von einandergerissen, eingebrochen, niedergebrochen: egészlen le rontatott, rákásra döntetett.

Dobúráňí, á, n. plena (perfecta) diruitio, destructio, demolitio, disturbatio, nis, f. das völlige Einreißen, Niederreis fen, Einbrechen: le- rontás rakásra döntés.

dobúrať, al, ám, V. P. imp. Sobúrag: plene (perfecte) d sturbare, diruere, destruere, disjicere völlig einreißen, nice derreißen, von einanderreißen, einbrechen, niederbrechen: egész

len

len le-rontani, rakásra dönteni. 2) cessare diruere: aufhören einzureißen, einzubrechen: meg szünni le-rontani. Dobúreňí, á, n. verb. ex seq. dobúriť, il, ím, V. P. imp. So. bur: desinere strepere (tumultuari): aufhören zu rumpeln (poltern, lermen): meg szünni zörgetni. 2) desinere ad seditionem commovere : aufhören zu empören: meg szünni zendülést inditani. 3) desinere turbare, conturbare, perturbare: aufhören zu beunruhigen, bestürzt zu machen: meg szüuni háboritani, meg zavarni. dotáhnúť, hnul (hel), hňem, V P. imp. dočáhňi: v. dofábnúť.

docáhnutí, á, é, part. constr. v. dosáhnutí.

Dočáhnutí, á, n. v. Dosáhnutí. Dočáhowáňí, á, n. verb. ex seq. v. Dosahowání. docahował, owal, ugem, V. I. imp. docahug: freq. ex do čábnút. v. dosahowat. Dočekání, á, n. verb. ex seq. docekať, al, ám, V. I. imp. docetag: v. dočkat. II. reciproc. dočekať sa: v. dočkať sa. docela, adv. omnino, prorsus, plane: ganz, gänzlich, völlig, ganz und gar: egészlen, tellyességgel, éppen, minden

estől.

doceleni, á, é, part. constr. expletus, suppletus, redintegratus, a, um: ergänzt: újonnan helyre állitatott. Doceleňí, á, n. expletio, redintegratio, nis, f. supplementum: Ergänzung : újonnan helvre állitás. docetit, il, im, V. P. imp. do

cet: explere, supplere, redin

újonnan

tegrare: ergänzen helyre állitni. Doceňeňí, á, n. verb. ex seq. doceňit, il, ím, V. P. imp. do= cen desinere aestimare: auf= hören zu schäßen, zu taxiren: meg-szüni az árrát valaminek ki-szabni. dočesaní, á, é, part. constr. ex docefat. Dočesáňí, á, n. verb. ex seq. dočesat, sal, sem, V. P. imp.

[ocr errors]

Sočes: definire pectere, 'pexionem finire: mit dem Kämmen fertig werden: a' fésülést el-végezni. 2) carminationem absolvere: mit dem Hecheln fertig werden: a' gerebelést (héhelést) el- végezni. 3) collectionem fructuum terminare: mit dem Abbrechen des Obstes fertig werden: el-végezni a' gyümölts szedést. Dočesáwání, á, n. verb. ex seq. dočesáwať, al, ám, freq. ex docefat.

Dochádzání, á, n. exitus, finis: das Ausgehen, der Ausgang, das Ende: végezet ki fogyás. Usus. Pri Dochadžání Roku: in fine (exitu) anni, anno exeunte beym Ausgange des Jahrs: esztendönek végezetével. 2) adproximatio, adpropingvatio, nis, f. das Her, oder Hinnahen: hozzá közelgetés. dochádzať, al, ám, V. I. imp. dochádzag: deficere, finem habere: ausgehen, sein Ende erreichen, z. B. der Athem, die Ware: fogyni, végihez járni. boh. docházeti. 2) ire illuc (eo), adpropingvare: hingehen, dahin gehen: hozzá menni, közelgetni. Syn. pribli zowať sa, prichádzať. Dochadzowáni, á, n. verb. ex

[merged small][ocr errors]

Dochadzował, owal, ugem, freq. ex dochádzať.

+ docházeti, el, ím; v. dochád. zat.

mu

Dochcení, á, n. Verb. ex seq. dochcet sa, dochcelo sa, docce fa, V. P. cum. dat. mi, ti, etc. desinere cupidum esse (appetere, velle etc): aufhören zu lüstern, eine Lust zu haben, zu wollen, zu wünschen, zu begehren, zu verlan= gen: meg szüni akarni (kivánni) Usus. Dochce sa či písať, len Ráz dobre začňi. dochistaní, á, é, part. constr. v. dohotowení.

Dochistání á, n. v. Dohotoweňí.

dochistat, al ám, V. P. imp. dochistag: v. dohotowit. Dochitání, á, n. verb. ex seq. dochitat, al ám, V. P. imp. dochitag, desinere capere: aufhören zu fangen: fogni (fogdosni) meg szüni. Syn. doLapať. Dochiteňí, á, é, part. constr. interceptus, arreptus, comprehensus, a, um: erwischt, aufgefangen: meg fogott, meg kapott. Syn. dochopení, dolapení. 2) deprehensus. a, um: ertappt, erwischt: rajta kapatott. Syn. dopadnutí, popadnutí. Dochiteni, á, n. interceptio: comprehensio. nis, f. die Auffangung, Crwischung, das Auffangen meg fogás, meg kapás. Syn. Dochopení, Dolapení. 2) deprehensio, nis, f. Ertappung, Erwischung: rajta kapás. Syn. Dopadnútí, Popadnutí.

dochitit, il im, V. P. imper. Sochit intercipere, arripere, comprehendere: auffangen, erwischen: meg fogni, meg kapni, meg ragadni. Syn. do.

Hopit, dolapit. 2) Na nečom Sochitit nekoho: deprehendere jure ertappen üher etwas, erwischen: valamin rajta kapni rajta érni. Syn. dopadnúť, popadnúť.

Dochitowání, á, n. verb ex seq. dochitowat, owal, ugem. freq. ex dochitit.

dochlastaní, á, é, part. constr. devoratus, exesus, a, um: aufgefressen, durch Fressen alle gemacht: meg ett. meg evett. Syn. zežraní. 2) ebibitus, epotatus. a, um ausgetrun fen: meg ivott ki ivott. Syn. wipití. 3) inebriatus, ingurgitatus, ebrius, a, um: bes trunken, besoffen: meg részegedett, részeg. Syn. opili, ožralí.

Dochlastáňí, a, n. devoratio, nis, f. das Auffressen: meg evés. Syn. Zežráňí. 2) epotatio, ebibitio, nis, f. das Austrin fen: meg ivás. Syn. Wipiti. 3) inebriatio sui: das Betrine ken, Besaufen, Besäufen, die Besaufung, Besäufung seiner felbst meg részegedés. dochläftat, al, cem (tám) V. P. imp. doclastag: devorare, exedere : auffressen, durch Fressen alle machen: meg enni, Syn. požrať, zežrat. 2) ebibere: austrinfen: meg inni. Syn. wipit, wilokat. II. rec. dochlastať sá: se inebriare (ebrium reddere), inebriári: fich besaufen: besäufen: mag részegülni. Syn. ožrať sa, ◊ pit sa. dochmatnúť, tnul (tel), tňem. V. P. imp. dochmatni: comprehendere: ertappen: megragadni, fogni. Syn. dolapit, dochitit. Dochmatnutí, á, n. v. Dochi teňi.

Dochod, u, m. reditus, proven

tus,

tus, us, m: die Renten, die Einkünften, das Einkommen, das jenige was einkommt: jövedelem. Syn. Docoder. boh. Dů dod. Usus. Roční Dochod: annuus proventus: die jährlichen Einkünfte: esztendőbéli jövedelem.

Dochodek, dku, m. dem. ex praec. Usus. Pekné Dochodti: pulchri reditus: schöne Einfünften: szép jövedelem. Dochodeňí, á, n. verb. ex seq. dochosit, il, ím, V. P, imp. dochos: desinere ambulare: aufhören zu gehen: járni megszünni, járást el-végezni. Dochosíwáňí, á, n. verb. ex

seq.

dochosiwat, al, ám, freq. ex
dochodit.
Dochodná, neg, f. exactrix,
coniux (rationistae) quaesto-
ris: die Rentmeisterinn, Cassi-
rerinn, Einnehmerinn: szám-
tartóné, számtartó felesége,
pénz-szedőné. Syn. Dochod
nica, Dochodňička. boh. Dů-
hodnice, vulg. Rafirka.
Dochodna, i, f. rationaria, ae,
f. das Rentamt: számtartó titsz-
ség.
Dochodní, ého, m. rationista,
ae, m. rationum magister,
quaestor,

exactor, perce-
ptor, is, m. Rentmeister, Ein-
nehmer, Rechnungsführer, Caf-
fier, Cassirer: szám tartó, pénz-
szedő, ki-szedö. Syn. Dochod-
ňík. boh. Důchodní, vulg. Ra-
fir.
dochodní, á, é, adj. reditus ad-
tinens, quaestorius, a, um:
die Renten betreffend: jövedel-
met illető. boh. důchodňí. U-
sus. Dochodní Úrad: quae-
stura: Rentamt: számtartóság.
Dochodná Romora: fisci redi-
tus: Kammer der gemeinen Ein-
fünften: kintstartoház.

Dochodnica, i, f. v. Dochodná. † Dochodnice, i, f. v. idem. dochodńiččin, a, e, adj. poss. exactricis, uxoris rationistae: der Rentmeisterinn (Cassirerinn) gehörig szám - tartónéé pénzszedőnéé. vulg. Rasírčin. dochodniččin, a, e, adj. poss. idem.

Dochodnička, i, f. v. Dochod

ňá.

dochodnici adv. rationistarum
(exactorum perceptorum)
more: caffirerisch, cassirermäs-
fig, rentmeisterisch: szám- tartó
pénzszedő) módon. vulg. Ra-
firsti.
dochodnici, á, é, adj. rationi-
stas (exactores, perceptores)
adtinens: die Rentmeister (Caf
firer) betreffend: számtartó-
kat (pénz-szedöket) illető.
vulg. Rafirski.
Dochodnictwí, á, n. exactora-
tus, perceptoratus, ûs, m.
munus rationistae, quaestu-
ra, ae, f. Rentmeisteramt, Caf-
fireramt, Rentmeisterei: szám-
tartóság szám-tartó (pénz ki-
szedő) tisztség. vulg. Rasic.
stwi.

Dochodník, a, m. v. Dochod.
ní.
dochodňíkow, a, e, adj. poss.

exactoris, perceptoris, ratio-
nistae: dem Rentmeister (Cas-
firer) gehörig szám - tartóé,
pénz kiszedőé. vulg. Rasi-

[blocks in formation]

Dochowání, á, n. Verb. ex seq. dochowať, al, ám, V. P. imp. dochowag: nutrire, sustentare, sustinere: ernähren: eltartani, táplálni. Syn. wichowat. 2) educare: auferzichen: fel-nevelni. 3) desinere, alere: aufhören zu ernähren, oder auferziehen: meg szünni, tartani, táplálni. 4) boh. v. dodržať.

Dochowawání, á, n. verb.ex seq. dochowáwať, al, ám, freq. ex dochowat.

dochrákání, á, é, part. constr. consputatus, consputus, a, um: bespeit: torhákkal megpökdösött. Syn. zachrákaní. Dôchráťáňí, á, n. sputis (phlegmatibus) contaminatio, conspuitio, consputatio: das Anspeien, Bespeyen: torhákkal meg-pökdösés. Syn. Zachrá» táňí.

dochrákat, kal, čem, V. P. imp.

crač: conspuere Plaut. consputare Cic. sputis (phlegmatibus contaminare: bespeyen, anspeien, durch seinen Speichel besudeln: torhákkal meg-pökdosni. Syn. zachráťať. dochwistani, á, é, part. constr. v. pochwistaní.

Dochwistání, á, n. v. Pochwi. stáňí.

dochwistak, al, čem (tám), V. P. imp. dochwistag: v. pochwistat. II. rec. dochwistat sa: v. pochwistat sa. Dočinení, á, n. verb. ex seq. dočiňiť sa, il, ím, V. P. imp.

dočin sa, cum genit. admittere, comittere: begehen, thun,` ausüben, verrichten, z. B. einen Mord, Laster, Sünde: véghez vinni, el-követni. † dočíst, et dočisti, dočtl, dočtu; v. dočítať. II. rec. dočíst se: v. dočítať sa. Dočítání, á, n. verb. ex seq.

docítať, al, ám, V. P. imp. Sočítag: perlegere, ad finem legere: auslesen, durchlesen: el-olvasni, végig által olvasni. boh. dočisti. 2) numerando addere: dazu lesen: hozzá számlálni. II. rec. dočítať sa, cum et sine Genitivo: legendo invenire, deprehendere: durch Lesen finden: olvasással valamire reá találni, akadni. boh. dočíst fe. Usus. Dočital li si sa tobo netse? legistiue id alicubi? haben Sie es its gendwo gelesen? olvasta e' ezt valahol

Dočťáňí, á, n. verb. ex seq. dočkať, al, ám, V. P. imp.

tag: exspectare, operiri, praestolari: erwarten: várni, várakozni. Syn. dočekať. 2) cum Genitivo: videre, vivere (pervenire) erleben: megerui. Prov. 3drawá Ročka, čo to dočtá: tarde hoc erit: das ges schicht nicht so leicht (geschwind); das erlebt man nicht so leicht: későn lesz az. II. rec. dois kať sa, cum, et sine Genitivo: exspectare, praestolarioperiri: erwarten: meg várni.Syn. dočekat ja. Usus. Wčera fem sa gich nemohel dockat: heri non potui diutius eorum adventum praestolari: gestern konnte ich sie nicht erwarten: tegnap az el-jöveteleket meg nem várhattam. I pod. F us sa nemozes doctat? veni F. exspecta: fomme doch . kannst du es nicht erwarten: Pl B. várj. 2) cum Genit. videre, supervivere: erleben: megélni.

dočuť, ul, ugem, V. P. imp.

docug. audire, percipere: h ren, vernehmen: meg hallani. Prov. Rdo nedočuge, nech fi domisli: qui non bene audit, divinot (conjectura adse

« PredošláPokračovať »