Obrázky na stránke
PDF
ePub

comperire, cognoscere, rescire, discere certiorem fieri erfahren, erforschen, erfragen, ausforschen ausfragen, in Erfahrung bringen, Nachricht bekommen: meg-tudni, végére menni, ki- halászni, tudakozni (-zom). Syn. stúsiť, widoweSeť sa, zwe8et fa Usus. Geli to Prawda? kdy ale sa može Prawdi doweset? si res sic se habet? difficile est comperire, quid verum sit? wenn cs wahr ist? man kann das wahre nicht so leicht erfahren: ha az igaz? nehéz az igazságot megtudni. Nemohel sa zaden doweSet, Se horí: nemo poterat comperire, ubi incendium ortum esset? cs konnte niemand erfahren, wo es brennt? senki sem tudhatta meg, hol ég, .hol támadott a' tüz. Teprw sme potom sa to doweseli: tum demum id cognovimus (comperimus): dann haben wir es erst erfah ren: akkor osztán tudtuk meg. Dowedowáňí, á, n. verb. ex

seq. Sowesowat sa, owal, ugem, V. I. imp. Sowedug fa: freq. ex dowedat sa.

Sowereni, á, é, part. constr. creditus, commissus, fidei commissus, concreditus, a, um: getraut, vertraut, anver= traut valakire bizattatott. 2) sequestratus, a, um: seque ftritt: köz biró kezéhez le-tétetett.

:

Dowereňí, á n. fiducia, fidentia, Cic. ae, f. fidei commissio, nis, f. das Zutrauen, Vertrauen, Zuversicht, Anvertrauung: valakire bizatott dolog. 2) sequestratio, nis, f. Cod. Theod. Sequestrirung, Sequestration, Niederlegung des streitigen Geldes: valamelly jó

nak köz biró kezéhez letévé

se.

dowerit, il, ím, V. P. imp. dower: credere, committere, fidei committere, Pandect. vertrauen, anvertrauen, eines Ehrlichkeit anvertrauen, einem etwas auf seine Chrlichkeit anvertrauen, in Hoffnung, daß es cinem andern richtig übergeben werde valaki emberségére bizni. 2) sequestrare, Pandect. sequestriren, beym Sequester niederlegen: valamelly jót köz biró kezéhez letenni. II. recipr. dowerit fa: fidere Cic. confidere, fiduciam ponere in re, fretum esse: trauen, vertrau= en, sein Vertrauen sehen, sich vertrauen (anvertrauen), sich verlaffen: bizni, hinni, hitelt adni. Syn. 3werit (Sowerowat, zwerowat) sa. boh. důwěčiti

fe. Doweritel, a, m. fidei commissor, is, m. Anvertrauer: valamit valakire bizó. 2) sequestrator, is, m. Symach. Sequestrirer, der sequestrirt: valamelly jót köz biró kezéhez

le-tévő.

dowerne, adv. fideliter, fidenter, confidenter, fiducialiter. August. zuversichtlich, keck: bizodalmason, bátrán. Syn. dúfanliwe, smele, zwerňe. boh. Súwěrne.

dowerni, á, é, adj. fidens, confidens, tis: versichtlich, voller Zuversicht, feck: bízó, bizodalmas merész. Syn. Súfantiwi, fmeli. boh. důwěrní. 2) sequester, tra, trum; et sequestris, e. Virg. Cic. vermittelnd: közben járó. Syn. prostredňicí. 3) fiduciarius, a, um. Liv. Caec. was mit einem Zutrauen. z. B. der Rückgabe, verbunden ist; was einem nicht als sein Eigenthum, sondern mit

der

der Bedingung übergeben wird, daß ers wieder zu seiner Beit zus rückgeben, oder an Jemanden abs treten soll. z. B. eine Stadt: kit valaki maga képében állatott. 4) sequestrarius, a, um. Pandect. die Niederlegung des Gelds, oder das bey einem Sequefter niedergelegte Geld betref fend: köz biróhoz tartozó. Dowernica, i, f. sequestris (fidei commissarii) uxor: Se questerinn, Schiedmaninn: közbiróné. Syn. Prostrednica. Dowernit, a, m. fiduciarius, i, m. Pandect. sequester, tris, m. Cic. Lucan. Val. Max. Gell. fidei commissarius: der etwas empfängt um es wieder abzutreten; Sequester, Mittels person, bey der das, worüber zwey Personen streiten. z. B. Geld etc. indeß verwahrlich niedergelegt wird köz biró, kire két fél hadgya magát, és kinek köz kéznél le-tészik a' marhát. Dowernost, i, f. fiducia, confidentia, ae, f. das Vertrauen, Zutrauen, die Zuversicht: bizodalom, reménység, bátorság. Syn. Dúfantiwoft, ráseg. boh. Důwěrnost. 2) sequestrum, i, n. Plaut. sequestre, tris, n. Ascon Pandect. Niederlegung einer streitigen Sache bey einer dritten Person: valamelly jónak köz biró kezéhez le térése. Dowerowání, á, n.verb. ex seq. Sowerowat, owal, ugem, V. I. V.Í. imp. dowerug: credere, concredere. confidere: glauben, trauen: bízni, hinni. Syn. dos werit. II. rec. dowerowat fa: se alicui concredere, confidere in aliquo: sich verlassen auf Jemanden: valakire bízni magát.

Sowerugici fa, á, é, part. praes.

ex dowerowat fa: fretus, confisus, a, um sich verlassen auf Jemanden: bizván, bízott, bizó.

Sowest, dowedel, dowesem, V. P. imp. dowes: eo deducere, perducere hinführen, an den selben Ort hinführen (gehend): el-vezetni, oda-vezetni. Usus. Tak daleko sem tu Wec dowedel: eo rem adduxi: ich ha, be die Sache so weit gebracht: annyira vittem a' dolgot. 2) moliri: etwas Böses anstellen: valami nagy dologhoz kezdeni. Syn. spáchať, wiwest. 3) probare, demonstrare: beweis fen, darthun: meg-bizonyítani, meg-mutatni. Syn. preukázať, potwrsit. 4) scire: treffen zu machen, können: érteni, tudni meg-tenni. Syn. weset, to zumet, umet.

dowezení, á, é, part. constr. advectus, pervectus, eo (istuc) vectus, pervectus, a, um: hingeführt, hergeführt: el-hozatott. Syn. Sowázaní, boh. Sowežen.

Dowežení, á, n. advectio, nis, f. das Herführen, Hinführen:

el-hozatás. Syn. Dowezani. dowezt, dowezel, dowezem, V. P. imp. Sowez: advehere vehere eo, pervehere, berführen, hinführen, an denselben Ort hinführen ide : oda vinni, hozni. Syn. Sowážať. dowirani, á, é, part. constr. ex dowírat: v. dowrení. Dowírání, á, n. verb ex seg, dowírat, al, ám, V. I. imp. dowirag: v. dowret. dowláčaní, á, é, part. constr. ex dowlácať. Syn. dobras nowani.

Dowláčáňí á, n. verb. ex seq. Syn. Dobranowáňí. dowláčať, al, ám, V. I. imp. dowlacag: occationem ab

sol

solvere zu Ende eggen: megboronálni, boronálást el- végezni. Syn. dobranowat, dowlačowat. boh. dowláčeti. dowláčení, á, é, part. constr. ultro utroque (huc illuc) tractus, raptatus, circumactus, circumductus, a, um: herumgeschleppt, herumgezogen, herumgeführt, herumgezerrt: ide s tova a' földón hurtzoltatott, vonatott. 2) circum gestatus, a, um: herumgeschleppt, herumgetragen: környol hordoztatott. Dowláčeňí, á, n. verb. ex do, wláčit: circumactio, circumductio, nis, f. Herumschlep= pung, Herummziehung, Herumführung, Herumzerung: Hurtzolás. 2) circumlatio. nis, f. Herumtragung, Herum schleppung: környül hordozás. † dowláčeti, čel, čím: v. dowláčať.

E

tus,

a,

I. imp. dowlačug: freq. ex dowĺáčiť. 2) v. dowláčať. dowlečení, a, é, part. constr. istuc tractus, raptatus, trahendo vel portando adducum hingeschleppt, hingezogen, hingeführt, hingeschlifen, hingebracht, hergeschleppt: ide hurtzoltatott. Dowlečení, à n. verb ex seq. dowlect, dowletel, dowlečem", V. P. imp. dowleč: trahere (raptare) istuc trahendo ducere, adducere, perducere: hinschleppen, hinziehen, hinfüh ren, hinbringen (führend) hins. schleifen, dort hinschleifen, herschleppen: ide hurtzolni, hozni. 2) perferre: hinbringen, überbringen (tragend): meg

dowláčiť, il, ím, V. P. imp. dowlać: ultro citroque trahere, circumtrahere, circumducere: herumschleppen, hin und her zerren, schleifen, herumziehen, herumzerren, herumfüh ren: ide, s tova hurtzolni, vonni. 2) circum gestare, hinc inde ferre: herum tragen, herum schle pen: környül hordozni. 3) desinere trahere, raptare: aufhören zu schleppen, schleifen, ziehen, mit oder oh ne Gewalt hurtzolni (vonni) megszünni. II. rec. dowláčiť sa: satis vagari (errare), circumire, migrare: herum ziehen, herumgehen oder wandern. eleget járni kelni széllyel. 2) desinere migrare (vagari, oberrare) aufhören herum zu ziehen: meg-szünni bolyogni, ide. s tova jarni. Dowlatowání,á, n. verb. ex seq. dowlacował, owal, ugem, V.

vinni.

Dowos, u, m. argumentum, documentum, i, n. proba ae, f. der Beweis, Beweisgrund, Beweisthum, Erweis: erósítés, erösség. Syn. Dokaz, Potwr= Sení. boh. Důwod. Usus. Silní (neprewisitedelní, ncrozwázatedelní) Dowod: achilleum argumentum, insu→ perabile, et insolubile. Dowoseňí, á, n. probatio, de

[ocr errors]

monstratio argumentatio, Cic. nis, f. Beweisung, Darthuung, der Beweis, das Darthun, Erweisen: bizonyitás, erősitő beszéd.

dowɔdiť, il, ím, V. P. imp.

dowo8. probare, Cic. ostendere, demonstrare, argumentari, Cic. Liv. firmare, confirmare: beweisen, darthun, zeigen, erweisen, glaublich machen, überzeugen, Beweise anführen, durch Gründe darthun: megmutatni, meg-erősiteni. Syn. dokázať, potwr8it, potwrdzowat. boh. dowoditi, důwoditi. 2) cessare ducere: auf

[ocr errors]

hören zu führen: meg-szünni vezetni. dowodne, adv. probabiliter,

[ocr errors]

argumentose, nervose: erweislich: hihető (meg - mutatható) képpen, fontossan. boh. duwodne. dowodni, á, é, adj. argumentalis, Ascon. probabilis, e; probativus, Quint. demonstrativus, Cic. probatorius, argumentosus, nervosus, a, um: erweislich, zum Beweise dienlich, den Erweis betreffend, oder damit verbunden : ́ ́ erős, meg-mutató, hihető fontos. boh. důwodní. Usus. Dowod= ní Spófob: syllogismus: Fol gerungsforme: erősitő beszéd, mellyből valami nyilván következik. Dowodná (zawre= ná) Reč: argumentatio, Cic. die Beweisführung: erősitő beszéd. Dowodnica, e, f. argumentatrix, icis, f. Tertull. Beweisführerinn: erösitö okoskodó aszszony.

[ocr errors]
[blocks in formation]

no), adj. licitus, liber, a, um: erlaubt: szabad, szabados, Usus. Dowoleno gest: licitum est: es ist erlaubt: szabad. Pre mňa, nedbám: per me, licet: von mir (meinetwegen): én miattam meg-lehet. dowoleni, á, é, part. constr. ex dowolit: permissus, concessus, indultus, a, um: erlaubt: meg-engedtetett.

[ocr errors]

Dowoleni, á, n. venia, licentia, ae, f. facultas, potestas, tis, f. concessio, nis, f. Erlaubniß, Freiheit: engedelem, szabadság. Syn. Dowolenost, Doru steňí, Priwoleňí, Powoleni, Sloboda. Usus. Dowoleni dat: dare veniam, permittere, concedere: Erlaubniß ges ben: szabadságot adni, megengedni. Dowolení mať: habere potestatem: Erlaubniß h ben: szabadságának lemmi. G mám Dowolení: mihi licet; habeo potestatem: ich habe die Erlaubniß: nékem szabadsagom vagyon. Dowoleni pítet (dostat, obsáhnút): veniam petere (accipere): Crlaubniß nehmen, oder sich geben lassen, darum ansuchen (dieselbe bekom men): szabadságot kérni (nyerni). 3 Dowoleňím, 3 Odpuz ftením: sit venia verbo (verbis): mit Erlaubniß, zu sagen: engedelemmel. 3 mím Dos wolením (bez mého Dowolts ňa) ifel: venia a me (non) accepta, me (non) concedente, ivit: mit (ohne) meiner Erlaubniß gieng er: az én engedelmem nélkül ment. 3 Dewolením twogím (gegich) rets nem: bona tua (Dominationis Vestrae) venia (pace tua) dicam: mit deiner (Ihrer ) Erlaubniß will ich sagen: meg botsáss szómról, hogy igy szollok. 2) commeatus, us.

m.

dimissio, nis, f. Urlaub, Er

:

dowolowaćow, a, e, adj poss.

laubniß zu verreisen, oder weg- ex Dowolować.
zubleiben szabadság az el-me-
netelre. Usus. Na Dowoleni
bit: in commeatu esse: auf
Urlaub seyn: szabadsággal len-
ni.

Dowolowání, a, n. verb. ex
seq.

Dowolenost, i, f. v. Dowole ňí.

dowoliť, il, ím, V. P. imp. dowol: permittere, concedere, indulgere alicui rem, vel ut etc. potestatem (veniam) alicui dare (impertiri), sinere, pati: erlauben, zugeben, zus laffen: meg-engedni, szabadságot adni. Usus. Dowolil mi odist: mihi veniam abeundi dedit: er hat mir Erlaubniß gegeben, weg zu gehen: szabadságot adott (meg-engedte). hogy el-mehessek. Dowol nečo Prátelstwu nasemu: largire (tribue, conoede) aliquid amicitiae nostrae : erlaube etwas unserer Freundschaft, thue etwas unser Freundschaft zu Lieb: engedgy valamit a mi barátságunknak, atyafiságunknak.

Dowolitel, a, m. concessor: is, m. Etlauber: meg - engedő, szabadság adó. Syn. Do

wolować.

dowolitelčin a, e, adj. poss.

ex seq.

Dowolitelka, i, f. quae veni-
am (facultatem) facit, po-
testatem tribuens fem. die er
laubt, Erlauberinn: meg-en-
gedő, szabadság adó aszszony.
dowolitelow, a, e, adj. poss.
ex Dowolitel.
Dowolować. a, m. v. Dowo-
litel.

dowolowaččin, a, e, adj. poss.

ex seq.

Dowolowacka, i, f. v. Dowo-
Pitelka.

dowolował, owal, ugem I.imp. dowolug: freq. ex dowolit.

† doworati, al, ám; v. doorat.

† doworráwati, al, ám; v. do-
oráwat.

Sowození, á, é, part constr.
convectus, a, um, eingeführt:
bé - hordott.
Dowozeňí, á, n. verb. ex seq.
dowozit, il, im, V. P. imp. dos

wo3: vectionem absolvere: aufhören zu führen (fahren): a' hordást el- végezni. dowracani, á, é, p. c. v. pos wracani.

Dowracání, á, n. v. Powra=

cání. Sowracat, al, ám V. P. imp.

cag, v. powracať. II. recipr. dowracať sa, v. powracať sa. dowreli, á, é. adj. elixus, elixatus, coctus, decoctus, excoctus, a, um: abgekocht, ge= sotten, ausgefotten, abgesotten: fött, meg-fözött. Syn. dowreni. Dowrelost, i, f.

elixatura

coctura, ae, f. coctio, decoc-
tio, excoctio, nis, f. das Ab=
kochen, Sieden, absieden, Aus-
fieden: fözés, meg-fözés. Syn.
Dowrení.

dowreni, á, é, part. constr.
plane clausus, 'a, um: völlig
zugemacht: bé-tett. Syn. do=
wiraní, boh. dowřen, et do-
wčín. 2) v. dowreli.
Dowreňí, á, n. verb. ex seq.
dowret, rel, rem, V. P. imp.

Sowri: plane claudere: völlig
zu machen: bé- tenni, tsukni,
zárni. Syn. dowírať. boh. dos
wříti. 2) decoqui, percoqui,

« PredošláPokračovať »