Behawńit, u, m. Zelina: gnaphalium (on), i, n. dioicum Linn. Plin. H. N. das Rührkraut, Ruhrkraut, die Wies fenwolle: gyapjas - fü. Syn. Ú plawićnik, winatá Zelina. Behen, hňa, m. a)ćerwení, limonion (limonium), i, n. Plin. H. N. behen rubrum, beta sylvestris: Waldmangold, Wurm eiter, rothes Beer: b) bíli Be» hen, Cucubalus Behen Linn. weißes Behen. Syn. Limonec, Alind est 5adowec. Behúl, a, m. v. seq. Behúň, a, m. cursor, is, m. Laufer, kengyel futó. Syn. Be búl. 2) cursor, tabellarius, tabellio, nuntius, celerrime equitans, diactor, is, mercurius, i, m. Courier mit Briefen, oder mit mündlicher Nachricht: Bothe, Bote, unterbote, Ankündiger, Verkündiger: hirmondó, üzenetet vévô. Syn. Podposli, Zwestowa= tel, Pofel, Oznamowatel. 3) iuvencus (bos), i, m. ein jun ger Ochs, tinó. Syn. Gunec. 4) axis, is, m. Stat. ferreus clavus, circa quem porta volvitur, cardo, inis, m. das Eisen, worinn der Thürangel sich treht: ajtó- sark.

m.

† Behún, a, m. idem. Behúnček, nečka, m. dem. ex seq.

Behúnek, nka, m. dem. parvus cursor: ein kleiner (guter, getreuer) Laufer: kengyel fútotska. 2) iuvenculus (bos), ein junger Ochs, tinótska. Syn. Gunček. boh. B'ehúnek. behúňow, a, e, adj. poss. cursoris, dem Läufer gehörig, kengyel futóé. 2) iuvenci: dem jungen Ochse gehörig, tinóé. Syn. guncow. brbuniti, adv. cursorie, more eursorum: läuferisch, nach Art

der Läufer: kengyel futók módjára, kengyel futossan. behúnskí, á, é, adj. cursorius, a, um; cursores adtinens : den oder die Läufer betreffend: kengyel futói, kengyel futót, illető. Usus. Behúnská Črewica, calceus cursorius, Läuferschuh, kengyel futó tzipő, tzipellö. Behúnská palica, baculus cursorius, Läuferstock, keugyel- futó páltza. Behúnstwi, á, n. cursoris officium, cursoratus, ûs, m. die Läufersstelle, Lauferei, der Lau❤ fersstand, das Läuferamt: kengyel futó tiszti, kengyel futóság.

Bel, a, m. simila, ae, f. Cels. similago, inis, f. Plin. H. N. das Semmelmehl, das feinste Weizenmehl: semlye liszt, a' lisztnek a' java. Syn. žemlo má (belná, pseňicná, predňá) múka. 2) passum vinum muscatum, Muskatellerwein, muskotály bor. Syn. muskátowé (wonawé) Wino.

+ B'el, e, m. idem. Bela, i, f. Dilna, Urbs nagy Honthensis: Dille, eine Stadt in Ungarn: Béla-Bánya, 2) Oppidum Scepusiense et Trenchiniense item arx Thurocziensis, huius nominis. Béla, i, m. Bela, ae m. nom. prop. Complurium Hungariae Regum.

Belasák, u, m. v. Sinokwet. boh. Chrpa, modrár. 2) subcaerulea pisorum species, ti ne blaue Art Erbsen, kékes borsó. Syn. Swetlák, belasi Stach. boh. Modrák. belase, adv.

coerulee livide: bau: kéken, kékessen. Syn. fwetle, boh. modte. belasení, á, é, part. const. coeruleo colore tinctus, a, um: gebläut, blau gemacht (gefärbt): kék

kékre festett (festetett). boh. modřen. Belaseňí, á, n. tinctio coeruleo colore: das Bläuen, Blaumachen, die Blâuung: kékrefestés, kékesétés. Syn. Swet= leni, na Swetlo Farbeňí. boh. Modřeňí. 2) coerulescentia, livescentia, ae, f lividitas, tis, f. das Blauwerden: kékesülés, kékülés, kékség, kékesség. Syn. Swetleňí, boh. Modráňí.

belaset, sel, sim, V. I. imp. bes laf: coerulescere, livescere, livere: blau werden: kékülni. Syn. swetlet. boh. modrati. 2) neutr. livere, coeruleum esse: blau seyn: kéknek lenni. Syn. belafim (swetlim) bit. boh. modtiti.

belafi, á, é, (abs. belafo), adj. coeruleus, lividus, a, um: blau, wasserblau: kék, kékellő, Syn. fwetli, boh. modri, belawi. Usus. Belasi Rosatec, v. Rosatec. Belasi Zafir, cyanus (cyanos) i, m. Plin. H. N. blauer E delstein: záfir, záfirkö. Belasá Sarba, cyaneus (coeruleus) color, blaue Farbe, kék szín. Belasina, i, f. v. Dzwa. belasit, il, im V. I. imp. laf: reddere coeruleum, coeruleo colore tingere: blauen, blau machen: kékre festeni, kékesíteni. Syn. na swetlo farbiť, fwetlit. boh. modřiti. belasookí, á, é, adj. coeruleus,

a, um; coeruleis oculis: blauäugig kék szemü. Syn. fiwooti, swetlooti. boh. modroo= tí. Belasoft', i, f. coeruleus color,

belawe, adv. subalbe, albide: weißlich: fejéressen. Syn. bes last'e, bilawe.

al

belawi, á, é, adj. subalbus, bidus, a, um; albicans, tis: weißlich fejéres, fejér szabású. Syn. belastí, bílawi. † b'elawi (bgelawi), á, é, idem. Belchrad, u, m. Belegradum, Belgradum, Alba : Weisenburg: Belgrád Fehér- Vár. Usus. Gréci (dolní) Belchrad, Alba graeca Bellogradum, Belgradum, olim Taurunum: Bels grad, griechisch Weisenburg: Nándor-Fejérvár, Landor-Fejérvár, Belgrád. Rrálowsti Be lehrad, vulg. Segirwár: Alba-Regalis, Civitas Ungariae: Stuhlweisenburg: Székes Fejér-Vár: Sedmohradski Belehrad, Alba- Julia, Weisenburg in Siebenbürgen: Erdély Fejérvár.

belehradski, adv. alba - regalensi more: stuhlweißenbürgisch: székes fejérvárosissan, székes fejérváriak módjára. belachradski, á, é, adj. bellogradensis, belgradensis e: bel gradisch: Lándor fejérvári. 2) Belahradská Stolica, Comitatus Alba-Regalensis, die stuhlweißenburger Gespannschaft : székes Fejér-Vármegye. Beleňí, á, n. albescentia, ae, f.

albicatio, candicatio, nis, f das Weißseyn, fejéredés, fejé

rezés.

belet, lel, lím, V. I. imp. bel : albescere, album fieri: bleis chen, weiß werden: fejéredni. boh. b'eleti. II. rec. belet fa: albere, albicare, candicare: weiß seyn: fejér lenni. boh. b'e= let fe.

beleti, lel, lím, v. belet. II. rec. b'elet se, v. belet sa. B'elič, e, m. v. Bílič. Belica, i, f. Riba: alburnus, i,

m.

m. Auson. cyprinus leuciscus, Linn. der Weißßisch: fejér keszeg, fejér apró hal. Syn. Bi lica. vulg. Bgelica, boh B'elice, grog.

† b'eliččin, a, 0, adj. poss. v. bíliččin.

Belice, f. v. Belica.
b'elici, adj. om. gen. v. bí

Liči. Belička, i, f. dem. ex Belica: alburnulus, das Weißfischchen, fejér apró halatska, keszegetske. boh. B'elička, vulg. Bge lička.

† B'elicka, i, f. idem. 2) v. Bilicka.

† b'eličů, et ůw, owa, owo, adj, poss. v. bíličow. † B'elidlo, a, n. v. Bílidlo. Belmo, a, n. glaucoma, argema, tis, n. albugo, inis, f. cataracta, ae, f. ein grauer Fleden im Auge, der graue Star: hályog, fejér hártyázás (főlt) a szemen, farkas hályog; szemek fejér kelevénnye, boh. Cink na Óku, B’elmo. belní, ¿, é, adj. similagineus a, um: von (aus) Semmelmehl: semlye lisztből való. Usus. Belná múka, v. Bel. belosne, adv. v. bilodne. belodní, á, é, adj. v. bílodňí. Belodnost, i, f. v. Bilodnost'. Belohlawec, wca, m. albicomus, i, m. albo crine (capite): Weißkopf: fejér fejü. Syn. Bilohlawec, Beloň. vulg. Bgelohlawec.

Belohlawek, ta, m. idem, belohlawi, á, é, adj. albicomus, a, um: albiscapillis: weißharich fejér hajú. Syn. belowlasi, bilohlawi, vulg. bgelohlawi, boh. b'elohlawi. Belohorec, rca, m. Albomontanus, i, m. Albomonticola, ae, m. Weißgebirgsbewohner, Weißberg bewohner: féjér hegy

nél lakó. Syn. Biloborec, vulg. Bgelohorec. Belohubek, bka, m. candido (albo) ore: Weißmnnd, der einen weißen Mund hat: fejér szájú. Syn. Bilohúbek. vulg. Bgelohubek.

belohubi, á, é, adj. v. beloustí, bílohubi.

Belon, a, m. albus equus, Weiß rof, fejér ló, Syn. Biloň, bia li Roň, vulg. Bgeloň. 2) v. Belohlawec.

belooki, á, é, adj. caesius, a, um: faßenäugig: matska (kék) szemü. Syn. bilooki, mačkaočí, kočačoočí, vulg. bgelo o= tí, boh. b'eloofí.

+ B'clost, i, f. v. Bílost'. beloftewele, adv. candide, albe: schneeweiß: igen (hó gyanánt) fejéren. belostkweli, á, é, adj. candidus, albus, a, um schneeweiß: igen (hó gyanánt) fejér. Belostkwelost', i, f. candor, albor, is, m. albedo, inis, f. die Weiße, Schneeweiße: fejérség. Syn. Bílost'. beloustí, á, é, adj. albo ore, der, (die, das) einen weißen Mund hat: fejér szájú. Syn. belohubi, bilousti. vulg. bgeloustí.

Belozor, a, m. falco albus, der weiße Falk, fejér solyom. Syn. Bilozor. boh. B'elozor. b’elúčičkí, á, é, adj. dem. v. bílúčičtí.

† b'elúčki, á, é, adj. dem. v. bílúčki.

† b'elúnti, á, é, adj. dem. v. bílúntí.

benacki, adv. venetice, venezianisch, velentzéssen, 'velentzeimódon.

um:

bencdi, á, é, adj. veneticus, venetianus, venetus, a, venezianisch, venezian: velentzei, Syn. benátæí, beňátski. Usus.

Usus. Benádí Perpetín: veneticum oleum terebinthi, venezianischer Terpentin, velentzei terpetin. Benácké Midlo: Sapo venetianus, venezianische Seife, veléntzei szappan. Benátčan, a, m. Venetus, i, m. Venezianer, velentzei ember. Benátčančin, a, e, adj. poss. Venetianae, der Venezianerinn gehörig, velentzei aszszonyé, leányé. Benátčanka, i, f. Veneta, Venetiana, ae, f. Venezianerinn, velentzei aszszony, leány. Benátčanow, a, e, adj. poss. Veneti, Venetiani: dem Be nezianer gehörig velentzei emberé.

benátdi, adv. v. benáđi. benátcí, á, é, adj. v. benáctí. Beňátka, tek, n. plur. v. seq. Benátki, tet, f. plur. Venetiae arum, f. plur. Benedig: Velentze. Syn. Beňátka. benátski, adv. v. benáđi. benátski, á, é, adj. v. benádí. Benedičan, a, m. Benedictensis

homo: Benedikter, von Benedift gebürtig: Benedeki ember. benedičančin, a, e, adj. poss. ex seq. Benedicánka, i, f. Benedictensis

femina: Benedikterinn: Benedeki (Benedekről való) aszszony.

benedičanow, a, e, adj, poss. ex Benedičan. Benedik a, m. Benedictus, i, m. Benedicft: Benedek. boh. Benes,

Benedikt.

Benedik, u, m. Mestečko: Sanctus Benedictus, Oppidum Barsiense: St. Benedikt. Sz, Benedek, 2) 3elina: Benedik Geum Urbanum Linn. caryophyllata officin: die Benediktwurzel, v. ctiam Rardbenedik.

benedikow, a, e, adj. poss. Benedicti, dem Benedikt gehörig, Benedeké. boh. benesů et ůw. † Benedikt, a, et u, m. v. Rardbenedik.

+ Benes, e, m. v. Benedik. t benesů et uw, owa, owo adj.

poss. v. benedikow. beñowi, á, é, adj. Prou. Beňowé Oto, invidus oculus; invidus ut Cain; ringiritur invidia: der Neid: kajan és kajon irégy szem, irégység miatt eped.

Ber, u, m. v. Bráňí. + B'er, u, m. v. Pohanka. Beračka, i, f. v. Bráčka, Bráňí.

† Beran, a, m. v. Baran. + Beranek, ka, m. dem. v. Baránek.

+ beraní, adj. om. gen. v. ba raňj.

+ Beranice, f. v. Baranica. † beraňiti, il, ím, v. baraňiť. Bereg, u, m. castrum antiquis

simum, a quo Comitatus nomen mutuavit; rudus est, cujus nec vestigia observantur. beregití, á, é, adj. Bereģská Sto. lica, Camitatus Bereghiensis, die Beregher Gespannschaft, Beregh- Vármegye.

Berek, rku, m. nemus, oris, n. Saltus, ûs, m. lucus, i, m. ein Lustwald: Berek. Syn. 5ág, 5úsč.

Beril, u, m. drahi Rameň: beryllus, i, m. Berill, ein Edelgestein: türkés, beril, zöld drága kö.

+ Berla, i, f. v. Palica, 2) v.

Brla.

+ Berlička, i, f. v. Palička. Berlin, a, m. Berolinum, i, n. Berlin, eine Stadt: Berlin, á

ros.

Berlinčan, a, m. Berolinensis homo, cin Berliener, berlini ember.

ber