Jovis O. M. templum gratantes ovantesque adire. Ter. Heaut. V, 1, 6. Desine deos gratulando obtundere. Aus dieser Bedeutung danken ist wohl auch die gewöhnlichere glückwünschen herzuleiten: gratulor tibi 'ist demnach nicht sowohl durch affirmo tibi gratum mihi esse, sondern durch diis gratias ago tua causa zu Werklären Es lässt sich vermuthen, dass gratari mehr ein feierliches Dankgebet oder einen ähnlichen Glückwunsch, dagegen gratulari nur ein gelegentliches Danken ohne Opfer und einen Glückwunsch ohne Förmlichkeit bedeutete. it S. 11. Ueber udor vgl. Jani's philol. Lex. p. 1730. S. 87. Den Zusammenhang von imber mit hibernus deutet Colum. II, 4. p. 63. Bip, an: Subitaneis imbribus 842 mon ging dan A S. 101. Wenn letus und sublestus von levare stammt, sollten sich da nicht auch die proletarii leichter auf pro·levare als auf protēs zurückführen lassen? $. 131. Die Sinnverwandtschaft von ferre und festinare ist Cam leichtesten an dem intransitiven Gebrauche von ferre zu erkennen, welchen die Ausleger z. B. aus Tac. Dial. 10. Tecum mihi, Materne, res est, quod cum natura tua in ipsam arcem eloquentiae ferat, errare mavis, durch ein eingeschaltetes te verdrängt haben, ohne an das ovidische In nova fert animus sich zu erinnern. S. 178. Die Form spernari bietet auch der alte Scholiast und der Cod. Pithoei in Juven. Sat. IV, 40 Delicias viduae tantum spernatur`adulter. anstatt des in den neuern Ausgaben herrschenden aspernatur.' ἀῤῥωδεῖν S. 198. μέμφεσθαι und ψέγειν S. 160. ἀσκηθής, σκάζειν S. 93. ας είναι μετέωρον πνεῦμα S. 103. αὐχμηρός, αυσταλέος 5. 49. βλαβερός und θώος S. 156. δέος und φόβος S. 193. ἐλαφρός, ἐλᾶν S. 125. έλεος und οἶκτος S. 172. θαρσεῖν νου θέρος S. 198. θεουδής S. 198. μορόεις S. 81. μορύσσω, βόρβορος S. 48. θίς, θημών, θωμός von τίθημι ἀῤῥωδεῖν von ὀρθός S. 198. S. 119. θράσσειν, τρέειν S. 203. θῶος und βλαβερός S. 156. ἐλύς, εἰλύω S. 48. στρηρός S. 132. ὄχα S. 94. πηλός, σπιλάς 5. 49. πηλός, πλάσσω 5. 48. ῥέειν und νάειν S. 2. κολωνός, κολῶν, κέλλειν S. 120. - ρόος und ῥεῦμα 5. 8. 1 |