Omne in præcipiti vitium stetit. Utere velis; 142. Cujus non audeo dicere nomen. Libertatis nomen ne eloqui quidem audet poeta, ne Imperatoris auctoritatem imminuere videatur. 143. Respondet monitori poeta; mihi quid refert, si irascatur nequam quis? 144. Pone Tigellinum Iterum ait monitor; si autem potentem quemlibet carpseris, pænam dabis, quâ torquebantur Christiani, qui cerâ illiti noctu vivi accendebantur a Nerone. Versum 146 rejiciendum censeo. 147. Qui dedit. Tigellinus. 148. Plumis. In lecticâ pulvinar plumis farciebatur. 140 145 150 155 160 150. Accusator erit. Satis dixerit accusator, si te digito monstraverit et scriptoribus omnes fiunt infensi-quidlibet autem in veteres heroas impune dixeris. 151. Alii tuti sunt poetæ, satirarum addiderit verba hic est. Sive pro accusatore et ideo infenso habeberis, si dixeris solummodo hic est. 157. Inde iræ, et lacrymæ. A satirâ oriuntur potentium iræ, et poetarum pænis affectorum lacrymæ. 159. Experiar. Respondet poeta, se nihilominus experturum esse quantum liceat dicere etiam in potentes. 160. Flaminia atque Latiná. Ad vias publicas monumenta, et sepulcra potentiorum erant familiarum. SATIRA TERTIA. In hâc venustissimâ Satirâ Juvenalis Umbricium amicum suum inducit, propter pravitatem morum Romæ vigentium, et pericula ibi civibus imminentia, Cumas migrantem, et de hisce malis copiose disserentem. QUAMVIS digressu veteris confusus amici, Laudo tamen, vacuis quod sedem figere Cumis Janua Baiarum est, et gratum litus amoni Secessûs. Ego vel Prochytam præpono Suburæ. 5 Nam quid tam miserum, tam solum vidimus, ut non Tectorum assiduos, ac mille pericula sævæ 2. Vacuis. Quietis, sive otiosis. 3. Sibyllæ. Apud Cumas antrum erat Sibyllæ satis notæ. 4. Janua Baiarum est. Eis, qui a Româ Baias ibant, per Cumas in eâdem sitas orâ iter erat. 5. Prochytam. Insulam in Sinu Baiano sterilem.-Subura. Romæ vicus frequentissimus, et infamis; satiricè pro Româ. 9. Recitantes. (Vid. Sat. I. v. 1.)— Augusto. Quùm maximé ferveret æstus. 10 10. Sed dum tota domus. Dum familia et supellex humilis Umbricii in unam congeruntur rhedam, ipse cum poetâ pedibus progressus moratur currum exspectans, et urbem relictam contemplatur. 11. Veteres arcus. Romuline, an Horatiorum, an aquæductuum arcus hi fuerint ambigitur-sibi quisque fiat judex.-Porta Capena, ad viam Appiam ducens, a fontibus, qui ibi erant, dicta est madida. Hîc, ubi nocturnæ Numa constituebat amicæ; In vallem Egeriæ descendimus, et speluncas Ire, fatigatas ubi Dædalus exuit alas, 15 20 25 Dum nova canities, dum prima et recta senectus, Dum superest Lachesi, quod torqueat, et pedibus me Et Catulus: maneant, qui nigrum in candida vertunt, 30 15. Omnis enim. Cum arbores singulæ locarentur ab avaro populo, vix locus Musis relinquitur, quibus sacer erat lucus. 16. Mendicat silva. Mendicant Judæi silvam incolentes. 17. Speluncas dissimiles veris. Speluncæ ibi erant, sive arte ædificatæ, sive ornatæ quales hodiè admirantur ingenia crassa, et humilia. 20. Violarent marmora. Marmora e longinquo allata, saxum indigenum injuriâ afficere videntur, quippe quæ e loco suo ejiciant. 24. Deteret. Res propriè dicitur deteri, non deterere. 25. Daedalus exuit alas. Cretâ ad Cumas pervolavit. 29. Artorius et Catulus. ignobiles et sordidi. Dædalus e Quilibet Perpetui comites, notæque per oppida buccæ, Si malus est, nequeo laudare et poscere: motus Nec volo, nec possum: ranarum viscera nunquam 35 40 45 50 Carus erit Verri, qui Verrem tempore, quo vult, Omnis arena Tagi, quodque in mare volvitur aurum, 55 Ut somno careas, ponendaque præmia sumas Quæ nunc divitibus gens acceptissima nostris, 60 nec a ranarum visceribus venena extraxi, ut patris vivacis mortem hæredi promittere possem. 45. Ferre ad nuptam. Nolo adulterum adjuvare.-Me nemo ministro fur erit. Neminem adjuvabo, ut furtivè alienâ fruatur uxore.-Ideo, quasi inutilis essem, nemo me colit aut socium sibi adhibet. 54. Tanti tibi non sit opaci omnis arena Tagi. Ne quis maximas accipiat divitias eâ conditione, ut conscius sit aut particeps scelerum cujuslibet potentis; inde enim curis angetur perpetuis. Græcam urbem, quamvis quota portio fæcis Achæi? 65 Hic altâ Sicyone, ast hic Amydone relictâ, Hic Andro, ille Samo, hic Trallibus, aut Alabandis, 70 Esquilias, dictumque petunt a vimine collem, Viscera magnarum domuum dominique futuri. Ingenium velox, audacia perdita, sermo Promtus, et Isæo torrentior. Ede, quid illum Esse putes? quem vis hominem, secum attulit ad nos: 75 Augur, schoenobates, medicus, magus, omnia novit. Græculus esuriens in cœlum, jusseris, ibit. Ad summam, non Maurus erat, neque Sarmata, nec Thrax, Qui sumsit pennas, mediis sed natus Athenis. Horum ego non fugiam conchylia? me prior ille 80 61. Græcam urbem. Tot Græci egeni in Romam convenerant, ut hoc tempore ipsa urbs Græca esse visa est. Sed tamen ipsi Græci minima hujusce fæcis urbis Romanæ pars sunt;convenere etiam ab omnibus orientis gentibus, qui urbem moribus suis dedecorent. 62. Jam pridem Syrus. Imago verè poetica.-Gentes fluviorum cuique propriorum nominibus denotantur. Itaque misceri dicuntur flumina. 67. Rusticus ille tuus. Apostrophe ad Romulum. Rusticus ille simplex Romanus vestes jam sumit Græcas gymnasticas, et in collo ceromate uncto præmia et insignia athletarum more Græcorum gestat. 72. Viscera magnarum domuum. Græci artibus suis in intimam familia |