Afris, inulta cefferat impotens Rettulit inferias Jugurtha. Qui gurges, aut quæ flumina lugubris Quæ caret ora cruore noftro? Sed ne relictis, Mufa procax, jocis Quære modos leviore plectro. AD C. SALLUSTIUM CRISPUM. ODE II. Ullus argento color eft, avaris Abditæ terris inimice lamna Vivet extento Proculeius ævo, Latius regnes avidum domando Crefcit indulgens fibi dirus hydrops, Corpore languor. rum eximit virtus, populumque falfis Dedocet uti Vocibus: regnum & diadema tutum Deferens uni, propriamque laurum, Quifquis ingentes oculo irretorto Spectat acervos. AD DELLIUM ODE III. Quam memento rebus in arduis Servare mentem, non fecus in bonis Ab infolenti temperatam Lætitia, moriture Delli. Seu mæftus omni tempore vixeris, Interiore nota Falerni, Lympha fugax trepidare rivo. Huc vina & unguenta & nimium breves Dum res & ætas & fororum ODE V. ferre valet Cervice: nondum munia comparis Equare, nec tauri ruentis In Venerem tolerare pondus. Ludere cum vitulis falito Fronte petet Lalage maritum, Dilecta, quantum non Pholoe fugax, Non Chloris: albo fic humero nitens, Ut pura nocturno renidet Luna mari, Gnidiusve Gyges: Quem fi puellarum infereres choro, Mire fagaces falleret hofpites Difcrimen obfcurum, folutis Crinibus, ambiguoque vultu. AD POMP. VARUM. ODE VI Sæpe mecum tempus in ultimum Deducte, Bruto militiæ duce, Quis te redonavit Quiritem Diis patriis, Italoque cœlo, Pompei, meorum prime fodalium? Cum quo morantem fæpe diem mero Fregi, coronatas nitentes Malobathro Syrio capillos. Tecum Philippos, & celerem fugam Senfi, relicta non bene parmula: Cum fracta virtus, & minaces Turpe folum tetigere mento. Te rurfus in bellum reforbens Curatve myrto? quem Venus arbitrum Dulce mihi furere eft amico. IN BARINEN. ODE VIII. U Pena, Barine, nocuiffet unquam; Lla fi tibi pejerati Crederem: fed tu, fimul obligasti Pulchrior multo, juvenumque prodis Expedit matris cineres opertos Ridet hoc, inquam, Venus ipfa, rident Adde quod pubes tibi crefcit omnis, Te fuis matres metuunt juvencis: AD VALGIUM ODE IX. Non femper imbres nubibus hifpidos agros, aut mare Vexant inæquales procellæ Ufque: nec Armeniis in oris, Et foliis viduantur Orni. Neo rapidum fugiente folem. Troilon, aut Phrygiæ forores Flevere femper. define mollium Tandem querelarum, & potius nova Cantemus Augufti tropaa Cæfaris, & rigidum Niphaten, Medumque flumen gentibus additum Victis, minores voluere vortices : Intraque præfcriptum Gelonos Exiguis equitare campis. AD LICINIUM. ODE X. QU Uid bellicofus Cantaber, & Scythes, Hirpine Quincti, cogitet, Adria Divifus objecto, remittas Quærere: nec trepides in ufum Pofcentis ævi pauca. fugit retro Levis Juventas, & decor, arida Pellente lafcivos amores Canitie, facilemque fomnum. Non femper idem floribus eft honos Vernis: neque uno Luna rubens nitet Vultu. quid æternis minorem Confiliis animum farigas? Cur non fub alta vel platano, vel hac Pinu jacentes fic temere, & rofa Canos odorati capillos, Dum licet, Affyriaque nardo, Potamus uncti? diffipat Evius Curas edaces: quis puer ocius Reftinguet ardentis Falerni Pocula prætereunte lympha? Quis devium fcortum eliciet domo Lyden? eburna, dic age, cum lyra Maturet, in comtum Lacænæ More comam religata nodum. AD MECENATEM. ODE XII. Nolis longa fera bella Numantia, Nec dirum Annibalem, nec Siculum mare Pano purpureum fanguine, mollibus Nec favos Lapithas, & nimium mero Saturni veteris: Tuque pedeftribus Me dulces domina Mufa Licinia Quam nec ferre pedem dedecuit choris ; Num tu, quæ renuit dives Achæmenes, Plenas aut Arabum domos? IN ARBORIS CASUM. ODE XIII. Lle & nefafto te pofuit die, Perniciem, opprobriumque pagi. Illum & parentis crediderim fui Hofpitis ille venena Colchi ca, & quidquid ufquam concipitur nefas, Tractavit, agro qui ftatuit meo Te trifte lignum, te caducum In domini caput immerentis. Quid quifque vitet, numquam homini fatis Vis rapuit rapietque gentes. Dura fugæ mala, dura belli. Denfum humeris bibit aure vulgus. Quid mirum? ubi illis carminibus ftupens Demittit atras bellua centiceps Aures, & intorti capillis Eumenidum recreantur angues. Quin & Prometheus & Pelopis parens Nec curat Orion leones Aut timidos agitare lyncas. Rugis & inftanti fenecta Afferet, indomitæque morti. Non, fi trecenis, quotquot eunt dies, Plutona tauris, qui ter amplum Sive inopes erimus coloni. Fruftra cruento Marte carebimus Fractifque rauci fluctibus Adriæ : Fruftra per autumnos nocentem Corporibus metuemus Auftrum: Vifendas ater flumine languido Cocytus errans, & Danai genus Infame, damnatufque longi Sifyphus Æolides laboris. Linquenda tellus, & domus, & placens B 2 Uxor: Uxor; neque harum, quas colis, arborum Te, præter invifas cupreffos, Úlla brevem dominum fequetur. Abfumet hæres Cacuba dignior, Servata centum clavibus, & mero Tinget pavimentum fuperbum, Pontificum potiore cœnis. J IN SÆCULI LUXUM. ODE XV. Am pauca aratro jugera Regiæ Stagna lacu; platanufque cœlebs Fertilibus domino priori: Tum fpiffa ramis laurea fervidos Excludet ictus. Non ita Romuli Præfcriptum, & intonfi Catonis Aufpiciis, veterumque norma. Privatus illis cenfus erat brevis, Commune, magnum: nulla decempedis Metata privatis opacam Porticus excipiebat Arcton; Nec fortuitum fpernere cefpitem Leges finebant, oppida _publico Sumtu jubentes, & Deorum Templa novo decorare faxo. AD GROSPHUM. ODE XVI. Mugiunt vaccæ, tibi tollit hinni- Veftiunt lana; mihi parva rura & AD MECENATEM QUUM CONVALUISSET. Ur me exanimas tuis? Grande decus columenque rerum. Juftitiæ, placitumque Parcis. Eripuit, volucrifque fati Nos humilem feriemus agnam. IN MEDIOCREM FORTUNAM. ebur aureum Mea renidet in domo lacunar: Non trabes Hymettiæ Premunt columnas ultima recifas Africa: neque Attali Ignotus hæres regiam occupavi: Nec Laconicas mihi Trahunt honeftæ purpuras clientæ : At fides & ingeni Benigna vena eft: pauperemque dives Me petit. nihil fupra Deos laceffo: nec potentem amicum Largiora flagito, Satis beatus unicis Sabinis. Truditur dies die, Novæque pergunt interire Luna: Tu fecanda marmora Locas fub ipfum funus, & fepulcri Immemor, ftruis domos: IN BACCHUM. ODE XIX. Bacchum in remotis carmina rupibus Caprípedum Satyrorum acutas. Parce gravi metuende thyrfo. Fas pervicaces eft mihi Thyadas, Vimique fontem, lactis & uberes Cantare rivos, atque truncis Lapfa cavis iterare mella. Fas & beatæ conjugis additum Stellis honorem, tectaque Penthei Disjecta non leni ruina, Thracis & exitium Lycurgi. Tu flectis amnes, tu mare Barbarum ; Nodo coerces viperino Biftonidum fine fraude crines. Tu, cum parentis Regna per arduum Cohors Gigantum fcanderet impia, Rhœcum retorfifti leonis Uuguibus, horribilique mala: Quamquam choreis aptior & jocis Ludoque dictus, non fat idoneus Pugnæ ferebaris: fed idem Pacis eras mediufque belli. Te vidit infons Cerberus aureo Cornu decorum, leniter atterens Caudam, & recedentis trilingui Ore pedes tetigitque crura. AD MECENATEM. ODE XX. Non ufitata, nec tenui ferar Perina biformis per liquidum æthera Vates; neque in terris morabor Longius invidiaque major Urbes relinquam. Non ego pauperum Sanguis parentum, non ego, quem vocas, Dilecte Macenas, obibo, non prius Audita, Mufarum facerdos, Virginibus puerifque canto. Regum timendorum, in proprios greges, Reges in iplos, imperium eft Jovis, Člari Giganteo triumpho, Cuneta fupercilio moventis. Defcendat in Campum petitor: Omne capax movet urna nomen. Non avium, citharæque cantus Impetus, aut orientis Hedi : Cum famulis, dominuíque terræ Faftidiofus: fed timor & mina Scandunt eodem quo dominus: neque Decedit arata triremi, & Poft |