Poft equitem fedet atra Cura. Quod fi dolentem nec Phrygius lapis, Nec purpurarum fidere clarior Delenit ufus, nec Falerna

Vitis, Achæmeniumque coftum : Cur invidendis poftibus, & novo Sublime ritu moliar atrium? Cur valle permutem Sabina Divitias operofiores?

AD AMICOS. ODE II.

ANguftam, amici, pauperiem pati

Robuftus

puer Condifcat, & Parthos feroces Vexet eques metuendus hafta: Vitamque fub dio & trepidis agat In rebus: illum ex manibus hofticis Matrona bellantis tyranni

Profpiciens, & adulta virgo Sufpiret, Ehéu, né rudis agminum Sponfus laceffat regius afperum Tactu leonem, quem cruenta

Per medias rapit ira cædes.

Dulce & decorum eft pro patria mori, Mors & fugacem perfequitur virum; Nec parcit imbellis juventæ

Poplitibus, timidoque tergo. Virtus, repulfa nefcia fordidæ, Intaminatís fulget honoribus: Nec fumit aut ponit fécures Arbitrio popularis auræ. Virtus, recludens immeritis mori Cœlum, negata tentat iter via: Cotufque vulgares & udam

Spernit humum fugiente penna. Eft & fideli tuta filentio Merces. Vetabo, qui Cereris facrum Vulgarit arcana, fub iifdem

Sit trabibus, fragilemque mecum Solvat fafelum. Sæpe Diefpiter Neglectus incefto addidit integrum : Raro antecedentem fceleftum Deferuit pede pœna claudo.

Et mulier peregrina vertit
In pulverem, ex quo deftituit Deos
Mercede pacta Laomedon, mihi
Caftæque damnatum Minervæ

Cum populo & duce fraudulento.
Jam nec Lacænæ fplendet adulteræ
Famofus hofpes, nec Priami domus
Perjura pugnaces Achivos
Hectoreis opibus refringit:
Noftrifque ductum feditionibus
Bellum refedit: protinus & graves
Iras, & invifum nepotem,

Troica quem peperit facerdos
Marti redonabo: illum ego lucidas
Inire fedes, ducere nectaris
Succos, & adfcribi quietis
Ordinibus patiar Deorum:
Dum longus inter fæviat Ilion
Romamque pontus: qualibet exules
In parte regnanto beati :

Dum Priami Paridisque bufto
Infultet armentum, & catulos fera
Celent inultæ ftet Capitolium

Fulgens, triumphatifque poffit

Roma ferox dare jura Medis, Horrenda late nomen in ultimas Extendat oras: qua medius liquor Secernit Europen ab Afro,

Qua tumidus rigat arva Nilus: Aurum irrepertum, & fic melius fitum Cum terra celat, fpernere fortior, Quam cogere humanos in ufus

Omne facrum rapiente dextra,
Quicumque mundi terminus obftitit,
Hunc tangat armis, visere geftiens
Qua parte debacchentur ignes,

Qua nebula, pluviiqué rores,
Sed bellicofis fata Quiritibus
Hac lege dico, ne nimium pii,
Rebufque fidentes, avitæ

Tecta velint reparare Troja,
Troja renafcens alite lugubri
Fortuna trifti clade iterabitur
Ducente victrices catervas
Conjuge me Jovis & forore.
Ter fi refurgat murus aeneus
Auctore Phœbo, ter pereat meis
Excifus Argivis; ter uxor

Capta virum puerofque ploret. Non hæc jocofæ conveniunt lyræ: Quo, Mufa, tendis? define pervicax, Referre fermones Deorum, & Magna modis tenuare parvis.

AD CALLIOPEM. ODE IV.

Ludo fatigatumque fomno,

Fronde nova puerum palumbes Texere, mirum quod foret omnibus, Quicumque cellæ nidum Acherontia, Saltufque Bantinos, & arvum

Pingue tenent humilis Ferenti:
Ut tuto ab atris corpore viperis
Dormirem & urfis: ut premerer facra
Lauroque, collataque myrto

Non fine Diis animofus infans:
Vefter, Camenæ, vefter in arduos
Tollor Sabinos: feu mihi frigidum
Prænefte, feu Tibur fupinum,
Seu liquide placuere Baja.
Veftris amicum fontibus & choris
Non me Philippis verfa acies retro,
Devota non extinxit arbos,

Nec Sicula Palinurus unda.
Utcunque mecum vos eritis, libens
Infanientem navita Bofporum
Tentabo, & arentes arenas
Littoris Affyrii viator.
Vifam Britannos hofpitibus feros,
Et lætum equino fanguine Concanum:
Vifam pharetratos Gelonos,

Et Scythicum inviolatus amnem.
Vos Cæfarem altum, militia fimul
Feffas cohortes abdidit oppidis,
Finire quærentem labores,

Pierio recreatis antro.

Vos lene confilium & datis, & dato
Gaudetis almæ. Scimus ut impios
Titanas, immanemque turmam,
Fulmine fuftulerit caduco,

Qui terram inertem, qui mare temperat
Ventofum, & urbes, regnaque triftia ;
Divofque, mortalefque turbas

Imperio regit unus æquo. Magnum illa terrorem intulerat Jovi, Fidens, juventus horrida, brachiis, Fratrefque tendentes opaco

Pelion impofuiffe Olympo.
Sed quid Typhoeus & validus Mimas;
Aut quid minaci Porphyrion statu
Quid Rhocus, evulfifque trancis
Enceladus jaculator audax
Contra fonantem Palladis Aegida
Poffent ruentes? hinc avidus ftetit
Vulcanus, hinc matrona Juno, &
Numquam humeris pofiturus arcum,

Qui rore puro Caftalia lavit
Crines folutos, qui Lycia tenet
Dumeta, natalemque fylvam,
Delius & Patareus Apollo.
Vis confili expers mole ruit fua,
Vim temperatam dii quoque provehunt
In majus. Iidem odere vires

Omne nefas animo moventes,
Teftis mearum centimanus Gyges
Sententiarum notus, & integra
Tentator Orion Dianæ,

Virginea domitus fagitta. Injecta monftris terra dolet fuis: Mæretque partus fulmine laridam Miffos ad Orcum: nec peredit Impofitam celer ignis Etnam,

Incontinentis nec Tityi jecur Relinquit ales nequitiæ additus Cuftos: amatorem trecentæ Pirithoum cohibent catena.

AUGUSTI LAUDES. ODE V.

Jovem

Regnare præfens divus habebitur Auguftus, adjectis Britannis Imperio, gravibufque Perfis. Milefne Craffi conjuge barbara Turpis maritus vixit? & hoftium, Proh curia, inverfique mores!

Confenuit focerorum in armis, Sub rege Medo, Marfus & Appulus Anciliorum, nominis & toga Oblitus, æternæque Veftæ,

Incolumi Jove, & urbe Roma? Hoc caverat mens provida Reguli Diffentientis conditionibus Faedis, & exemplo trahenti Perniciem veniens in ævum Si non periret immiferabilis Captiva pubes. Signa ego Puniçis Affixa delubris, & arma

Militibus fine cæde, dixit Derepta vidi: vidi ego civium Retorta tergo brachia libero, Portafque non claufas, & arua Marte coli populata noftro. Auro repenfus fcilicer acrior Miles redibit? flagitio additis Damnum: neque amiffos colores Lana refert medicata fuco: Nec vera virtus, quum femel excidit, Curat reponi deterioribus. Si pugnat extricata denfis

Cerva plagis, erit ille fortis, Qui perfidis fe credidit hoftibus: Et Marte Pœnos proteret altero, Qui lora reftrictis lacertis

Senfit iners, timuitque mortem. Hic unde vitam fumeret inscius, Pacem duello mifcuit. O pudor! O magna Carthago probrofis Altior Italiæ ruinis! Fertur pudica conjugis ofculum, Paruofque natos, ut capitis minor, A fe removiffe, & virilem

Torvus humi pofuiffe vultum: Donec labantes confilio patres Firmaret auctor nunquam alias dato, Interque mærentes amicos

Egregius properaret exul. Atqui fciebat, quæ fibi barbarus Tortor pararet. non aliter tamen Dimovit obftantes propinquos,

Et populum reditus morantem
Quam fi clientum longa negotia
Dijudicata lite relinqueret, i

Tendens Venafrans in agros,
Aut Lacedæmonium Tarentum

AD ROMANOS. ODE VI.

Delicta majorum immeritus lues,

Romane, donec templa refeceris,
Edefque labentes deorum, &

Foda nigro fimulacra fumo.

Diis te minorem quod geris, imperas :
Hinc omne principium, huc refer exitum
Dii multa neglecti dederunt
Hefperiæ mala luctuofa.

Jam bis Monæses, & Pacori manuş
Non aufpicatos contudit impetus
Noftros, & adjeciffe prædam
Torquibus exiguis renidet.

Pene occupatam feditionibus
Delevit urbem Dacus, & Ethiops:
Hic claffe formidatus, ille

Miffilibus melior fagittis.
Fœcunda culpæ fecula nuptias

Primum inquinavere, & genus, & domos:
Hoc fonte derivata clades

In patriam, populumque fluxit.
Motus doceri gaudet Jonicos
Matura virgo, & fingitur artubus
Jam nunc, & incestos amores
De tenero meditatur ungui.
Mox juniores quærit adulteros
Inter mariti vina: neque eligit,
Cui donet impermissa raptim

Gaudia, luminibus remotis:
Sed juffa coram non fine conscio
Surgit marito; feu vocat inftitor,
Seu navis Hifpanæ magifter,

Dedecorum pretiofus emtor.
Non his juventus orta parentibus
Infecit æquor fanguine Punico;
Pyrrhumque, & ingentem cecidit
Antiochum Annibalemque dirum:
Sed rufticorum mafcula militum
Proles, Sabellis docta ligonibus
Verfare glebas, & feveræ

Matris ad arbitrium recifos
Portare fuftes, fol ubi montium
Mutaret umbras, & juga demeret
Bobus fatigatis, amicum

Tempus agens abeunte curru. Damnofa quid non imminuit dies? Etas parentum, pejor avis, tulit Nos nequiores, mox daturos Progeniem vitiofiorem.

AD ASTERIEN. ODE VII.

Uid fles, Afterie, quem tibi candidi

Thyna merce beatum,

Conftanti juvenem fide

Gygen? ille Notis actus ad Oricum
Poft infana Capra fidera, frigidas
Noctes non fine multis

Infomnis lacrymis agit.
Atqui follicite nuntius hofpitæ,
Sufpirare. Chloen, & miferam tuis
Dicens ignibus uri,

Tentat mille vafer modis.
Ut Prætum mulier perfida credulum

L. Me torret face mutua

Thurini Calais filius Ornithi, Pro quo bis patiar mori,

Si parcent puero fata fuperftiti. H. Quid fi prifca redit Venus,

Diductofque jugo cogit aheneo? Si flava excutitur Chloe,

Rejectæque patet janua Lydia? L. Quamquam fidere pulchrior

Ille eft, tu levior cortice, & improbo Iracundior Adria,

E

Tecum vivere amem, tecum obeam libens.

IN LYCEN. ODE X.

Xtremum Tanain fi biberes, Lyce,
Sævo nupta viro, me tamen afperas
Porrectum ante fores objicere incolis
Plorares Aquilonibus.

Audis, quo ftrepitu janua, quo nemus
Inter pulchra fitum tecta remugiat
Ventis? & pofitas ut glaciet nives
Puro numine Jupiter?

Ingratam Veneri pone fuperbiam
Ne currente retro funis eat rota.
Non te Penelopen difficilem procis
Tyrrhenus genuit parens.

O, quamvis neque te munera,
nec preees,
Nec tinctus viola pallor amantium,
Nec vir Pieria pellice faucius

Curvat, fupplicibus tuis

Parcas, nec rigida mollior efculo,
Nec Mauris animum mitior anguibus.
Non hoc femper erit liminis aut aquæ
Cœleftis patiens latus.

AD MERCURIUM. ODE XI.

IN CHLORIM. ODE XV.

UXor pauperis Ibyci,

Tandem nequitia pone modum titæ,

Famofifque laboribus:

Maturo propior define funeri Inter ludere virgines,

Et ftellis nebulam fpargere candidis. Non, fi quid Pholoen fatis,

Et te, Chlori, decet. filia rectius Expugnat juvenum domos,

Pulfo Thyas uti concita tympano. Illam cogit amor Nothi

Lafcivæ fimilem ludere caprex.

Te lane prope nobilem

Tonía Luceriam, non citharæ, decent: Nec flos purpureus rofæ,

Nec poti, vetulam, fæce tenus cadi.

AD MECENATEM. ODE XVI.

Nclufam Danaen turris ahenea,
Robuftæque fores, & vigilum canum
Triftes excubiæ munierant fatis
Nocturnis ab adulteris :

Si non Acrifium, virginis abditæ
Cuftodem pavidum, Jupiter & Venus

Rififfent: fore enim tutum iter & patens
Converfo in pretium Deo.

Aurum per medios ire fatellites,
Et perrumpere amat faxa, potentius
Ictu fulmineo. concidit auguris
Argivi domus, ob lucrum
Demerfa excidio: diffidit urbium
Portas vir Macedo, & fubruit æmulos
Reges muneribus: munera navium
Sævos illaqueant duces.
Crefcentem fequitur cura pecuniam,
Majorumque fames. jure perhorrui
Late confpicuum tollere verticem,
Mæcenas, equitum decus.

Quanto quifque fibi plura negaverit,
A diis plura feret. nil cupientium
Nudus caftra peto, & transfuga, divitum
Partes linquere geftio:
Contemtæ dominus fplendidior rei,
Quam fi, quidquid arat non piger Appulus,
Occultare meis dicerer horreis,

Magnas inter opes inops.

Puræ rivus aquæ, fylvaque jugerum
Paucorum, & fegetis certa fides mox,
Fulgentem imperio fertilis Africa
Fallit forte beatior.

Quamquam nec Calabræ mella ferunt apes,
Nec Læftrygonia Bacchus in amphora
Languefcit mihi, nec pinguia Gallicis
Crefcunt vellera pafcuis:
Importuna tamen pauperies abeft:
Nec, fi plura velim, tu dare deneges.
Contracto melius parva Cupidine
Vectigalia porrigam,

Quam fi Mygdoniis regnum Alyattici
Campis continuem. multa petentibus
Defunt multa: bene eft, cui Deus obtulit
Parca, quod fatis eft, manu.

AD ELIUM LAMIAM. ODE XVIL

Eli, vetufto nobilis ab Lamo,

(Quando & priores hinc Lamias ferunt Denominatos, & nepotum

Per memores genus omne faftos,
Auctore ab illo ducis originem,
Qui Formiarum mænia dicitur
Princeps, & innantem Marica

Littoribus tenuiffe Lirin,
Late tyrannus.) cras foliis nemus
Multis & alga littus inutili
Demiffa tempeftas ab Euro

Sternet, aquæ nifi fallit augur
Annofa cornix dum potes, aridum
Compone lignum: cras genium mero
Curabis, & porco bimeftri,

Cum famulis operum folutis.

AD FAUNUM. ODE XVIII.

FAune, Nympharum fugientum amator,

Per

Lenis incedas, abeafque parvis

Equus alumnis :

rura

Si tener pleno cadir hoedus anno :
Larga nec defunt Veneris fodali
Vina crateræ vetus ara multo
Fumat odore:

Ludit herbofo pecus omne campo:
Quum tibi nonæ redeunt Decembres :
Feftus in pratis vocat otioso
Cum bove pagus:

Inter audaces lupus errat agnos:
Spargit agreftes tibi fylva frondes :
Gaudet invifam pepuliffe foffor
Ter pede terram .

AD.