AD TELEPHUM, ODE XIX.

Uantum diftet ab Inacho

QCodrus pro patria non timidus mori,

Narras, & genus Aeaci,

Et pugnata facro bella fub Ilio. Quo Chium pretio cadum

Mercemur: quis aquam temperet ignibus: Quo præbente domum, & quota, Pelignis caream frigoribus, taces. Da lune propere novæ,

Da noctis media, da, puer, auguris Murenæ. tribus aut novem

Mifcentur cyathis pocula commodis. Qui mufas amat impares,

Ternos ter cyathos attonitus petet Vates: tres prohibet fupra

Rixarum metuens tangere Gratia, Nudis juncta fororibus.

Infanire juvat: cur Berecynthia Ceffant flamina tibiæ ?

Cur pendet tacita fistula cum lyra? Parcentes ego dexteras

Odi: fparge rofas, audiat invidus Dementem ftrepitum Lycus,

Et vicina feni non habilis Lyco. Spiffa te nitidum coma,

Puro te fimilem, Telephe, vefpero, Tempeftiva petit Chloe:

Me lentus Glycera torret amor meæ.

AD PYRRHUM, ODE XX.

lo fupinas fi tuleris manus Nafcente Luna, ruftica Phidyle: Si thure placaris & horna

Fruge Lares, avidaque porca: Nec peftilentem fentiet Africum Fœcunda vitis, nec fterilem feges Rubiginem, aut dulces alumni

Pomifero grave tempus anno. Nam quæ nivali pafcitur Algido Devota, quercus inter & ilices,

Aut crefcit Albanis in herbis

Victima, Pontificum fecures Cervice tinget: te nihil attinet Tentare multa cæde bidentium, Parvos coronantem marino

Rore Deos, fragilique myrto. Immunis aram fi tetigit manus: Non fumptuofa blandior hoftia, Mollibit averfos Penates

Farre pio, & faliente mica.

IN AVAROS, ODE XXIV.

Nclufam Danaen turris ahenea,
Robuftæque fores, & vigilum canum
Triftes excubiæ munierant fatis
Nocturnis ab adulteris :

Si non Acrifium, virginis abditæ
Cuftodem pavidum, Jupiter & Venus
Rififfent: fore enim tutum iter & patens
Converfo in pretium Deo.

Aurum per medios ire fatellites,
Et perrumpere amat faxa, potentius
Ictu fulmineo. concidit auguris
Argivi domus, ob lucrum
Demerfa excidio: diffidit urbium
Portas vir Macedo, & fubruit æmulos
Reges muneribus: munera navium
Sævos illaqueant duces.
Crefcentem fequitur cura pecuniam,
Majorumque fames. jure perhorrui
Late confpicuum tollere verticem,
Mæcenas, equitum decus.

Quanto quifque fibi plura negaverit,
A diis plura feret. nil cupientium
Nudus caftra peto, & transfuga, divitum
Partes linquere geftio:
Contemtæ dominus fplendidior rei,
Quam fi, quidquid arat non piger Appulus,
Occultare meis dicerer horreis,

Magnas inter opes inops.

Puræ rivus aquæ, fylvaque jugerum
Paucorum, & fegetis certa fides mex,
Fulgentem imperio fertilis Africa
Fallit forte beatior.

Quamquam nec Calabræ mella ferunt apes,
Nec Læftrygonia Bacchus in amphora
Languefcit mihi, nec pinguia Gallicis
Crefcunt vellera pafcuis:
Importuna tamen pauperies abeft:
Nec, fi plura velim, tu dare deneges.
Contracto melius parva Cupidine
Vectigalia porrigam,

Quam fi Mygdoniis regnum Alyattici
Campis continuem. multa petentibus
Defunt multa: bene eft, cui Deus obtulit
Parca, quod fatis eft, manu.

AD ELIUM LAMIAM. ODE XVIL

AD TELEPHUM, ODE XIX.

Uantum diftet ab Inacho

Codrus pro patria non timidus mori, Narras, & genus Aeaci,

Et pugnata facro bella fub Ilio. Quo Chium pretio cadum

Mercemur: quis aquam temperet ignibus: Quo præbente domum, & quota, Pelignis caream frigoribus, taces. Da lune propere novæ,

Da noctis media, da, puer, auguris Murena. tribus aut novem

Mifcentur cyathis pocula commodis. Qui mufas amat impares,

Ternos ter cyathos attonitus petet Vates: tres prohibet supra

Rixarum metuens tangere Gratia, Nudis juncta fororibus.

Infanire juvat: cur Berecynthia Ceffant flamina tibia?

Cur pendet tacita fistula cum lyra? Parcentes ego dexteras

Odi: fparge rofas, audiat invidus Dementem ftrepitum Lycus,

Er vicina feni non habilis Lyco. Spiffa te nitidum coma,

Puro te fimilem, Telephe, vefpero, Tempeftiva petit Chloe:

Me lentus Glycera torret amor meæ.

Elo fupinas fi tuleris manus Nafcente Luna, ruftica Phidyle: Si thure placaris & horna

Fruge Lares, avidaque porca: Nec peftilentem fentiet Africum Fæcunda vitis, nec fterilem feges Rubiginem, aut dulces alumni

Pomifero grave tempus anno. Nam quæ nivali pafcitur Algido Devota, quercus inter & ilices,

Aut crefcit Albanis in herbis

Victima, Pontificum fecures Cervice tinget: te nihil attinet Tentare multa cæde bidentium, Parvos coronantem marino

Rore Deos, fragilique myrto. Immunis aram fi tetigit manus : Non fumptuofa blandior hoftia, Mollibit averfos Penates

Farre pio, & faliente mica.

Conjux, nec nitido fidit adultero: Dos eft magna, parentium

Virtus, ,,& metuens alterius viri Certo fœdere caftitas:

Et peccare nefas, aut pretium eft mori.

O quifquis volet impias

Cædes, & rabiem tollere civicam, Si quæret, Pater urbium

Subfcribi ftatuis, indomitam audeat Refrænare licentiam,

Clarus poft genitis, quatenus, heu nefas? Virtutem incolumem odimus,

Sublatam ex oculis quærimus invidi. Quid triftes querimonia,

Si non fupplicio culpa reciditur,

Quid leges fine moribus

Vanæ proficiunt? Si, neque fervidis Pars inclufa caloribus

Mundi, nec Borea finitimum latus, Duratæque folo nives

Mercatorem abigunt? Horrida callidi Vincunt æquora navitæ ?

Magnum pauperies opprobrium jubet Quidvis & facere & pati,

Virtutifque viam deferit ardua? Vel nos in Capitolium,

Quo clamor vocat & turba faventium: Vel nos in mare proximum

Gemmas, & lapides, aurum & inutile, Summi materiam mali,

Mittamus. Scelerum & bene pœnitet, Eradenda cupidinis

Pravi funt elementa: & teneræ nimis Mentes afperioribus

Formande ftudiis: nefcit equo rudis Hærere ingenuus puer,

Venarique timet: ludere doctior Seu Græco jubeas trocho,

Seu malis vetita legibus alea. Cum perjura patris fides

Confortem focium fallat & hofpitem, Indignoque pecuniam

Heredi properet: fcilicet improba Crefcunt divitiæ; tamen

Curte nefcio quid femper abeft rei.

AD BACCHUM. ODE XXV.

Uo me, Bacche, rapis tui

quæ in nemora, aut quos agor in fpecus,

Velox mente nova? quibus

Antris, egregii Cæfaris audiar Eternum meditans decus

Stellis inferere & concilio Jovis? Dicam infigne, recens, adhuc

Indictum ore alio; non fecus in jugis

Exfomnis ftupet Evias,

Hebrum profpiciens, & nive candidam Thracen, ac pede barbaro

Luftratam Rhodopen. Ut mihi devio Rupes & vacuum nemus

Mirari libet! o Naiadum potens,

Baccharumque, valentium

Proceras manibus vertere fraxinos,

Nil parvum aut humili modo,

Nil mortale loquar. Dulce periculum est,

Sis licet felix ubicunque mavis,
Et memor noftri, Galatea, vivas:
Teque nec lævus vetet ire picus,

Nec vaga cornix :

Sed vides quanto trepidet tumultu Pronus Orion? Ego, quid fit ater Adriæ, novi, finus: & quid albus Peccet Japyx.

Hoftium uxores puerique cæcos
Sentiant motus orientis Auftri, &
Equoris nigri fremitum, & trementes
Verbere ripas.

Sic & Europe niveum dolofo
Credidit tauro latus, & fcatentem
Belluis pontum, mediafque fraudes
Palluit audax

Nuper in pratis ftudiofa florum, &
Debitæ nymphis opifex corona
Nocte fubluftri, nihil aftra præter

Vidit & undas.

Quæ fimul centum tetigit potentem Oppidis Creten, Pater, o reliétum Filiæ nomen, pietafque, dixit

Victa furore.

Mundæque parvo fub lare pauperum
Cœnæ, fine aulæis & oftro,

Sollicitam explicuere frontem.
Jam clarus occultum Andromedes pater
Oftendit ignem: jam Procyon furít,
Et ftella vefani Leonis,

Sole dies referente ficcos.

Jam paftor umbras cum grege languido
Rivumque feffus quærit, & horridi
Dumeta Sylvani: caretque

Ripa vagis taciturna ventis.
Tu, civitatem quis deceat ftatus,
Curas: & urbi follicitus times,
Quid Seres & regnata Cyro

Bactra parent, Tanaifque difcors.
Prudens futuri temporis exitum
Caliginofa nocte premit Deus:
Ridetque, fi mortalis ultra

Fas trepidat. quod adeft, memento
Componere æquus: cætera fluminis
Ritu feruntur, nunc medio alveo
Cum pace delabentis Etrufcum
In mare, nunc lapides adefos,
Stirpefque raptas & pecus & domos
Volventis una, non fine montium
Clamore, vicinæque fylvæ :

Cum fera diluvies quietos
Irritat amnes. ille potens fui,
Lætufque deget, cui licet in diem
Dixiffe, vixi: cras vel atra

Nube polum, Pater, occupato,
Vel fole puro: non tamen irritum,
Quodcumque retro eft, efficiet: neque
Diffinget, infectumque reddet

Quod fugiens femel hora vexit.
Fortuna fævo læta negotio, &
Ludum infolentem ludere pertinax,.
Tranfmutat incertos honores,

Nunc mihi, nunc alii benigna.
Laudo manentem: fi celeres quatit
Pennas, refigno, quæ dedit: & mea
Virtute me involvo, probamique

Pauperiem fine dote quæro.
Non eft meum, fi mugiat Africis
Malus procellis, ad miferas preces
Decurrere, & votis pacifci,

Ne Cyprix Tyriæque merces
Addant avaro divitias mari.
Tunc me biremis præfidio fcaphæ
Tutum per Ægæos tumultus

Aura feret, geminufque Pollux.

AD MELPOMENEN. ODE XXX,

EXegi monumentum are perennius,

Regalique fitu Pyramidum altius: Quod non imber edax, non Aquilo impotens Poffit diruere, aut innumerabilis. Annorum feries, & fuga temporum. Non omnis moriar: multaque pars mei Vitabit Libitinam: ufque ego poftera Crefcam laude recens, dum Capitolium Scandet cum tacita virgine Pontifex. Dicar, qua violens obftrepit Aufidus, Et qua pauper aquæ Daunus agreftium Regnavit populorum, ex humili potens