AD TELEPHUM, ODE XIX. Uantum diftet ab Inacho Codrus pro patria non timidus mori, Narras, & genus Aeaci, Et pugnata facro bella fub Ilio. Quo Chium pretio cadum Mercemur: quis aquam temperet ignibus: Quo præbente domum, & quota, Pelignis caream frigoribus, taces. Da lune propere novæ, Da noctis media, da, puer, auguris Murenæ. tribus aut novem Mifcentur cyathis pocula commodis. Qui mufas amat impares, Ternos ter cyathos attonitus petet Vates: tres prohibet fupra Rixarum metuens tangere Gratia, Nudis juncta fororibus. Infanire juvat: car Berecynthia Ceffant flamina tibiæ ? Cur pendet tacita fistula cum lyra? Parcentes ego dexteras Odi: fparge rofas, audiat invidus Dementem ftrepitum Lycus, Er vicina feni non habilis Lyco. Spiffa te nitidum coma, Puro te fimilem, Telephe, vefpero, Tempeftiva petit Chloe: Me lentus Glycera torret amor meæ. AD PYRRHUM. ODE XX. Curas & arcanum jocolo Confilium regetis Lyxo: Regum apices, neque militum arma. Te Liber, &, fi læta aderit, Venus, Segnefque nodum folvere Gratia, Vivæque producent lucerna, Dum rediens fugat aftra Phoebus. IN DIANAM. ODE XXII. Ontium cuftos nemorumque, virgo, MQue laborantes utero puellas Ter vocata audis, adimifque 'letho, Imminens villæ tua pinus efto: AD PHIDYLEN. ODE XXIII. Œlo fupinas fi tuleris manus Fruge Lares, avidaque porca: Pomifero grave tempus anno. Nam quæ nivali pafcitur Algido Devota, quercus inter & ilices, Aut crefcit Albanis in herbis Victima, Pontificum fecures Cervice tinget: te nihil attinet Tentare multa cæde bidentium, Parvos coronantem marino Rore Deos, fragilique myrto. Immunis aram fi tetigit manus: Non fumptuofa blandior hoftia, Mollibit averfos Penates Farre pio, & faliente mica. IN AVAROS. ODE XXIV. INtactis opulentior Thefauris Arabum & divitis India, Camentis licet occupes Tyrrhenum omne tuis & mare Apulicum; Si figit adamantinos Summis verticibus dira neceffitas Clavos, non animum metu, Non mortis laqueis expedies caput. Campeftres melius Scythæ, Quorum plauftra vagas rite trahunt domos, Vivunt, & rigidi Geta: Immetata quibus jugera liberas Fruges & Cererem ferunt: Nec cultura placet longior annua: Defunctumque laboribus Equali recreat forte vicarius. Illic matre carentibus Privignis mulier temperat innocens : Nec dotata regit virum C 2 Con. Q Conjux, nec nitido fidit adultero: Dos eft magna, parentium Virtus, & metuens alterius viri Certo fœdere caftitas: Et peccare nefas, aut pretium eft mori. O quifquis volet impias Cades, & rabiem tollere civicam, Si quæret, Pater urbium Subfcribi ftatuis, indomitam audear Refrænare licentiam, Clarus poft genitis, quatenus, heu nefas? Virtutem incolumem odimus, Sublatam ex oculis quærimus invidi. Quid triftes querimonia, Si non fupplicio culpa reciditur, Quid leges fine moribus Vanæ proficiunt? Si, neque fervidis Pars inclufa caloribus Mundi, nec Boreæ finitimum latus, Duratæque folo nives Mercatorem abigunt? Horrida callidi Vincunt æquora navitæ? Magnum pauperies opprobrium jubet Quidvis & facere & pati, Virtutifque viam deferit ardua? Vel nos in Capitolium, Quo clamor vocat & turba faventium: Vel nos in mare proximum Gemmas, & lapides, aurum & inutile, Summi materiam mali, Mittamus. Scelerum & bene pœnitet, Eradenda cupidinis Pravi funt elementa: & teneræ nimis Mentes afperioribus Formande ftudiis: nefcit equo rudis Hærere ingenuus puer, Venarique timet: ludere doctior Seu Græco jubeas trocho, Seu malis vetita legibus alea. Cum perjura patris fides Confortem focium fallat & hofpitem, Indignoque pecuniam Heredi properet: fcilicet improba Crefcunt divitiæ; tamen Curta nefcio quid femper abeft rei. AD BACCHUM. ODE XXV. Uo me, Bacche, rapis tui Plenum? quæ in nemora, aut quos agor in ípecus, Velox mente nova? quibus Antris, egregii Cæfaris audiar Eternum meditans decus Stellis inferere & concilio Jovis ? Dicam infigne, recens, adhuc Indictum ore alio; non fecus in jugis Exfomnis ftupet Evias, Hebrum profpiciens, & nive candidam Thracen, ac pede barbaro Luftratam Rhodopen. Ut mihi devio Rupes & vacuum nemus Mirari libet! o Naiadum potens, Baccharumque, valentium Proceras manibus vertere fraxinos, Nil parvum aut humili modo, Nil mortale loquar. Dulce periculum eft, Sis licet felix ubicunque mavis, Nec vaga cornix : Sed vides quanto trepidet tumultu Pronus Orion? Ego, quid fit ater Adriæ, novi, finus: & quid albus Peccet Japyx. Hoftium uxores puerique cæcos Sic & Europe niveum dolofo Nuper in pratis ftudiofa florum, & Vidit & undas. Dedat iratæ, lacerare ferro, & Impudens liqui patrios penates, Ante quam turpis macies decentes Vilis Europe, pater urget abfens : Sive te rupes, & acuta letho Filius arcu. Mundæque parvo fub lare pauperum Sollicitam explicuere frontem. Sole dies referente ficcos. Jam paftor umbras cum grege languido Rivumque feffus quærit, & horridi Dumeta Sylvani: caretque Ripa vagis taciturna ventis. Tu, civitatem quis deceat ftatus, Bactra parent, Tanaifque difcors. Fas trepidat. quod adeft, memento Componere æquus: cætera fluminis Ritu feruntur, nunc medio alveo Cum pace delabentis Etrufcum In mare, nunc lapides adefos, Stirpefque raptas & pecus & domos Volventis una, non fine montium Clamore, vicinæque fylvæ: Cum fera diluvies quietos Irritat amnes. ille potens fui, Lætufque deget, cui licet in diem Dixiffe, vixi: cras vel atra Nube polum, Pater, occupato, Vel fole puro: non tamen irritum, Quodcumque retro eft, efficiet: neque Diffinget, infectumque reddet, Quod fugiens femel hora vexit. Fortuna fævo læta negotio, & Ludum infolentem ludere pertinax,. Tranfmutat incertos honores, Nunc mihi, nunc alii benigna. Laudo manentem: fi celeres quatit Pennas, refigno, quæ dedit: & mea Virtute me involvo, probamque Pauperiem fine dote quæro. Ne Cyprie Tyriæque merces Aura feret, geminufque Pollux. AD MELPOMENEN. ODE XXX, Xegi monumentum ære perennius, Regalique fitu Pyramidum altius: Quod non imber edax, non Aquilo impotens Poffit diruere, aut innumerabilis. Annorum feries, & fuga temporum. Non omnis moriar: multaque pars mei Vitabit Libitinam: ufque ego poftera Crefcam laude recens, dum Capitolium Scandet cum tacita virgine Pontifex. Dicar, qua violens obftrepit Aufidus, Et qua pauper aquæ Daunus agreftium Regnavit populorum, ex humili potens Princeps Eolium carmen ad Italos Deduxiffe modos: fume fuperbiam Quæfitam meritis, & mihi Delphica Lauro cinge volens, Melpomene, comam. CAR MINUM LIBER IV. AD VENEREM. ODE I. Ntermiffa Venus diu, Rurfus bella moves? parce, precor, precor; Non fum, qualis eram bonæ Sub regno Cynara: define dulcium Mater fæva Cupidinum, Circa luftra decem flectere mollibus Jam durum imperiis: abi, Quo blanda juvenum te revocant preces. Tempeftivius in domo Pauli, purpureis ales oloribus, Comeffabere Maximi, Si torrere jecur quæris idoneum. Namque & nobilis, & decens, Et pro follicitis non tacitus reis, Et centum puer artium, Late figna feret militiæ tuæ. Et quandoque potentior Largis muneribus riferit æmuli, Albanos prope tę lacus Ponet marmoream fub trabe citrea. Illic plurima naribus Duces thura: lyræque & Berecynthia Delectabere tibia Miftis carminibus, Illic bis pueri die non fine fiftula. Numen cum teneris virginibus tuum Laudantes, pede candido In morem Salium ter quatient humum, Me nec femina, nec puer Jam, nec fpes animi credula mutui, Nec certare juvat mero, Nec vincire novis tempora floribus. Sed cur, heu, Ligurine, cur Manat rara meas lacryma per genas? Cur facunda parum decoro Inter verba cadit lingua filentio? Nocturnis te ego fomniis Jam captum teneo, jam volucrem fequor Te per gramina Martii Campi, te per aquas, dure, volubiles. AD ANTONIUM JULUM, ODE II. PIndarum quifquis ftudet æmulari, J- Monte decurrens velut amnis, imbres Pindarus ore: Laurea donandus Apollinari, Seu per audaces nova dithyrambos Seu deos, regefque canit, deorum Sive, quos Elea domum reducit Flebili fponfa juvenemue raptum Multa Dircæum levat aura cycnum Grata carpentis thyma per laborem Quo nihil majus, meliufue terris Concines lætolque dies, & urbis Tum meæ, fi quid loquar audiendum Tuque dum procedis, ip triumphe, Te decem tauri, totidemque vaccæ, Ualem miniftrum fulminis alitem, Permifit, expertus fidelem aves vagas Jupiter in Ganymede flavo,) Egit amor dapis, atque pugnæ : Dente novo peritura vidit: Videre Rhæti bella fub Alpibus Drufum gerentem & Vindelici: quibus Mos unde deductus per omne Tempus Amazonia securi Dextras obarmet, quærere diftuli: Nec fcire fas eft omnia: fed diu, Lateque victrices cateruæ, Confiliis juvenis revicta, Senfere, quid mens rfte, quid indoles Nutrita fauftis fub penetralibus Poffet, quid Augufti paternus In pueros animus Nerones. Fortes creantur fortibus & bonis :* Eft in juvencis, eft in equis patrum Virtus: nec imbellem feroces Progenerant aquila columbam. Doctrina fed vim promovet infitam, Rectique cultus pectora roborant: Utcunque defecere mores, Dedecorant bene nata culpæ. Romana pubes crevit, & impio Fana deos habuere rectos: Fallere & effugere eft triumphus. Gens, que cremato fortis ab Ilio Pertulit Aufonias ad urbes : Ducit opes animumque ferro. Non Hydra fecto corpore firmior Vinci dolentem crevit in Herculem: Monftrumve fummifere Colchi Majus, Echioniæve Theba. Merfes profundo, pulchrior evenit : Luftere, multa proruet integrum Cum laude victorem: geretque Prælia conjugibus loquenda. Carthagini jam non ego nuntios Mittam fuperbos: occidit, occidit Spes omnis & fortuna noftri Nominis, Afdrubale interemto. Nil Claudia non efficient manus: Quas & benigno numine Jupiter Defendit, & curæ fagaces Expediunt per acuta belli. AD AUGUSTUM. ODE V. Ivis orte bonis, optime Romule Cuftos gentis, abes jam nimium diu: Maturum reditum pollicitus patrum Divis Sancto concilio, redi Lucem redde tuæ, Dux bone, patriæ: Inftar veris enim vultus ubi tuus Affulfit populo, gratior it dies, Et foles melius nitent. Ut mater juvenem, quem Notus invido Flatu Carpathii trans maris æquora Cunetantem fpatio longius annuo Dulci diftinet a domo, Votis ominibufque & precibus vocat, Quærit patria Cæfarem. Tutus bos etenim rura perambulat: Nullis polluitur cafta domus ftupris: Culpam pœna premit comes. Quis Parthum paveat? quis gelidum Scythen? Bellum curet Iberia? Te menfis adhibet Deum. AD |