quædam Francifco Haberto interprete Parif. I dignam profariam dari poffe vix ac ne vix 1551. 8. quinque libri Odarum verfibus Gal- Il faudroit, foit dit entre nous Sed edita eft Metaphrafis Epiftolarum & libri de arte poetica auctore du Mey, Lugdunenfi. Ho- ratius cum luculenta Andrea Dacerii (d) Gal- lica verfione fermone foluto, & animadverfio- nibus doctiffimis, quibus & fenfus Poeta, & qua occafione, quove tempore quæque fcripferit, di- ligenter & copiofe exponuntur, Parif. 1681. & Amftel. 1691. 12. decem voluminibus. Andrea Dacerii (e) ad Horatium notæ reprehenduntur fubinde a Joanne Maffon in vita Horatii, & a Petro Burmanno ad Petron. p. 605. 614. &c. Maffono refpondit Dacerius in libro, cui titulus: nouveaux eclairciffemens fur les oeu- vres d' Horace (f) Parif. 1708. 12. Dacerió Maffonus, Hift. Critique de la Rep. des lettres T. 2. p. 167. feq. Sub idem etiam tempus Horatium fuum Dacerius curavit recudi Pa- rif. decem Voluminibus, qua nova editione, & interpretationis fuæ Gallicæ loca non pauca emendavit, & animadverfiones auxit correxit- que. Satyras, Epiftolas, artemque Poeticam ad exemplum editionis latina Jofephi Juvencii refciffis locis, quæ pudori obeffe videbantur, quidem tunc fibi perfuafit. Interjecto tempore Italice prodiit Horatius cum commentario Jo Fabrini, Venet. 1573. 1584. 4. merito lauda tur a Rich. Simone T. 1. Bibl. felectæ Galli- ce editæ p. 345. Ode & Epodon liber ex pa raphrafi Friderici Nomi, Florent. 1672. 1675. 12. Ars Poetica præter Ludovici Dulcis & Án- tonii Mariæ Calvini metaphrafes verfibus Ita licis reddita (k) a Julio Cæfare Grazzini, A- cademiæ Intrepidorum, quæ Ferrariæ eft, a fe- tis, cum notis Criticis a Sertorio Quatrimani Neapolitano Neap. 1714. 8. Vide Diarium Venetum Giornale de' letterati d'Italia Tom. 7. pag. 474. Tom. 14. pag. 133. T. 19. pag. 425. & T. 26. p. 280. Hifpanice Villeno de Bidma interprete, Granat. 1599. fol. Urbano Campo, Legione 1682. 8. Anglice Odas verfibus reddiderunt Tho. Havu. kinus & H. Riderus, Lond. 1635. 1638. 8. Artem Poeticam carmine reddidit Benjamin Johnfen, & profa Rofcommonius Comes, Lond. 1695. 8. Oda & fatyræ quædam Anglico carmine a viris illuftribus redditæ, Roceftrio, Rofocommonio, Coulco, Otvvæo, Congrevio, Priore, Maynvvaringo & aliis, ars item Poetica a Rofocommio Lond. 1715. Satyræ & Epiftolæ profa Anglica reddita una cum Arte Poetica, auctore S. Dunftero (1) Lond. 1712. 8. Latinis e regione pofitis, obfcoenifque refciffis: fecunda editio. De Odarum Epodon & carminis fæcularis verfione Anglica mentionem feci fupra pag 290. Oldhamum quoque interpretibus Horatii Anglicis accenfent Acta Eruditor. Anno 1713. P. 369. Grace pari tum numero carminum, tum metro Horatii Odas reddidit Joannes Benedictus, ob quam Metaphrafin, fed hactenus quod fciam ¿véndotov, ab Is. Cafaubono commendatus Philippo Morneo du Pleffis, Cathedram Salmurienfem obtinuit, ut refert Tho. Bartholinus p. 135. libri de Medicis Poetis. Belgice prodiit Horatius, latinis e regione pofitis, interprete Jovan Vondel. Amft. 1654.12. Artem Poeticam verfibus reddidit Adrianus Pels, Amft. 1677. 8. & tertia editione Amft. 1705. Germanice Jacobus Rhotius Poefeos Prof. in Academia Bafil. (A. 1703. denatus) 1671. 8. Germanica Metaphrafis lib. I. Odarum Ar. tifque Poetica, auctore Andrea Henrico Buchholtzio, Rintel. 1639. 8. Odarum vero omnium, Gothelf Flaminio Weidnero interprete, Lipf. 1690. 8. quam terfam atque elegantem celebrat Chriftianus Junckerus. Quatuor quoque Odarum libros carmine Germanico pridem tranftulit Johannes Bohemus, Schola Dresdenfis Rector A.1656. 8. Antonii Guerneri Cunonis Metaphrafis lucem an viderit dubito. Horatius Germanice expofitus, additis a Jo. Reimanno phrafibus in gratiam tironum, Lipf. 1707. 8. (1) Afta Erud. 1713, p. 369. Denique in Rufforum idioma nuper Horati um convertiffe ac typis mandaffe traditur Elias Kopyevvitz in Memoriis liter. Trevoltinis A. 1711. pag. 1658. Scripta varia Horatium illuftrantia. Tho. Treteri Pofnanenfis index omnium vo cabulorum in Horatio, Antuerp. 1576. 8. & Francof. 1600. 8. Treterum Romæ A. 1573- in adornando Horatiano indice adjuverat Polonum Polonus Stanislaus Drozinius in ædibus Hofii R. E. Cardinalis. Ille index ad paginas editio nis Lugd. 1576. adornatus primum prodiit Antuerp. 1567. 8. Ant. Tanii Index in Horatium & Boethium, Mediolan. 1610. 8. Dan. Avemanni Brunopolitani Hodegeta Horatianus non ad paginas fingularis cujufdam editionis, ut Treteri & Defprezii, fed ad libros & verficulos, atque adeo quafcumque Horatii editiones accom modatum omnium vocabulorum Indicem exhibet Brunfvv. 1667. 8. Jodoci Defmarez Horatius in ufu, five Horatiana Phrafis puritas, copia, elegantia, Colon. 1648. 12. Andrea Crameri praxis Horatiana laudatur a Chriftiano Daumio in Epift. ad Grefium Rectorem Schola Altenburg. Jo. Baptifte Masculi Lyrica five Odæ cum argumentis odarum, & ideis Horatianis, Duaci 1635. 12. In locos communes Horatium uti li poefeos ftudiofis confilio digeffit Jofephus Lan gius, Lugd. 1604. 12. uti Virgilium Mich. Coiffardus e Soc. Jefu, Parif. 1683. 12. Emblemata Horatiana cum elegantiffimis iconibus are defcriptis edidit Otto Vænius pictor, frequenter recufa, nec Latine modo, fed Gallice quoque & Germanice edita. Cum Pindaro Horatium contulit Francifcus Blondellus fingulari differtatione vulgata Gallice, Parif. 1673. 12. atque inde Amftelodami, docetque Horatium magis ufum judicio, Pindarum Enthusiasmo poetico plus indulfiffe. Vide etiam, fi placet, egregii poetæ de la Motte, differtationem codem idiomate nuper editam de ratione. & virtutibus Odarum. Parodias Horatianas ediderunt Cafp. Cunradus, Jo. Otto Mariana, Melch. Adamus, H. Meibomius, Tho. Sagittarius, & noviffime Joa chimus Henningius. E veteribus huc fpectat aliquo modo Metellus Tegerfenfis feu Tegerenfis Monachus in Bavaria, qui circa A. C. 1060. metris Horatianis fcripfit Quirinalia in laudem S. Quirini martyris, Philippi Imp. filii, Epif copi Laureacenfis: edita ab Henrico Canifio appendice Tomi I. lectionum antiquarum. Laudat hunc fcriptorem pro fæculi quo vixit bar. b 2 barie barie non inelegantem, & Odas nonnullas ex Α I. cap. VIII. & párt. 2. cap. ult. Parodias Ho- DE ALBIO TIBULLO. ratianas vulgarunt etiam Jo. Morellus, Mufei Rhemenfis Parifini Gymnafiarcha, Parif. 1608. 8. Juftinus Bertrucchius, Gymnafi Portenfis Re-ALBIUS TIBULLUS (m) Eques Roma. nus miræ fuavitatis terfæque elegantia ator, & Dav. Hoppius Scholæ Regiomontana Poeta, qui triginta minimum annis Ovidio ætate Protector, Brunfvig. 1690. 8. ne dicam de anteceffit, non multo poft Virgilium tempore ineditis Jo. Frid.Jungeri, quas præceptoris quon- ereptus e vivis. TIBULLUS, fi Joannem Mas- dam fui fervare fe laudatus Junckerus teftatur. fonum U. C. in Ovidii vita pag. 83. feq. au In Jo. Jacobi Hofmanni Poematibus excufis Ba- dimus, exceffit e vivis Anno ab U. C. 735- fileæ 1684. 12. liber primus integer Proteum cum Ovidius vix 24. annos natus effet. De Horatianum complectitur, five Odas Horatii vita Tibulli & Meffale lucubratio Christopho- felectas , quas exhibet redditas vario carminis ri Friderici Ayrmanni prodiit Witeberga 1719. genere Alcaico, Anacreontico, anapaftico, Af- 8. Horatii, a quo fæpius laudatus fuerat, in clepiadeo, choriambico, elegiaco, epico, jam- jam- iis quidem quæ exftant nufquam facit Tibul- bico, Phalaucio, Sapphico. Paraphrafin heroi- lus mentionem temporum opinor injuria, inquit cam aliquot odarum Horatii habes etiam in poe- cultiffimus Tibulli interpres Brouckhufius p. matis præclaris Jacobi Wallii S. J. Antuerp. 242. non negligentia aut tempore amoris Albia- 1656. 8. P. Aloyfii Hardevuyft S. J. Para- ni. Epiftolas amatorias profa a Tibullo fcriptas phrafis heroica odarum XXIV. libri primi Ho- idem vir doctiffimus fibi perfuadebat, licet non ratii Antuerp. 1711. 8. Omitto Caroli Ruæi, Poetis etiam, & iis quibus negavit natura, a- aliorumque fimiles vena poeticæ exercitationes. mor verficulos dictare foleat. Et verficulis ma- Italice Laurentii Matthai, Riettini, Metamor- gis duci Glyceram fuam vel Neæram fperabat fofi lirica d' Orazio trafportato & moralizzato in Tibullus. tutte le fue Odi & Epodi, con discorso proe- miale di quanto fia difficoltofa & altrettanto profittevole l'imitation Oraziana, a Rieti, 1679: Metrorum Horatianorum rationem explicarunt ex antiquis Diomed. III. artis Gramm. pag. 517. 528. e recentioribus Nic. Perottus & Aldus Ma- nutius, quos jam fupra memoravi, tum Fran- Horatium a Jul. Cæfaris Scaligeri cenfuris defendit Bernhardus Parthenius Spielenbergius commentario ad Odas. Novo Cenfori Anglico Horatii, qui differtationes fuas Poetæ illi pa- rum æquas & quæ vocat fcrutinia oppofuit, re- fpondit alius nefcio quis eodem idiomate, an anfvver to the fcrutiny &c. Lond. 1708. 8. Vide Ephemerides Parif. Anni 1709. menfe Ad dominam faciles aditus per carmina quæro, Ite procul, Mufæ, fi nihil ista valent. (m) Huic fcripfit Horatius libri I. Odam 33. & libri I. Epift. 4. De ætate Tibulli confulendus Janus · flexis genibus orabat Deum, ne fuavitate verfuum ipfius ad libidinem moveretur, ut refert Menagius in Anti Bailleto T. 2. P. 333. Charifius e Tibullo duobus locis affert hemiftichion: implicuitque femur femini, quod in elegiis, quas habemus, non legitur, etfi fimile quid lib. 1. IX. 26. occurrit. Forte exftitit in Epiftolis ejus brevibus amatoriis, quas au&tor vitæ ejus commemorat. VII. Sæpiffime Tibullus una cum Catullo, ac Propertio editus, & a variis hominibus eruditis illuftratus eft, uti fupra cap. V. dixi, neque habeo in præfenti, quas editionibus ibidem laudatis adjungam, præter ufurpatas noviffimo editori principem editionem Venetam 1475. quæ adjunctos habet Bernardini Cyllenii Veronenfis commentarios, quos codem anno excufos etiam Romæ in 4. memorat Mich. Maittaire pag. 114. Annal. typograph. & alteram, quæ Regii Lepidi prodiit 1481. tertiamque Brixienfem 1486. Denique hanc ipfam perquam emendatam nitidamque, quæ noviffime lucem vidit cum commentario Iani Brou Kufii, paulo poft defuncti, Poetæ non minus quam Critici & interpretis Poetarum feliciffimi Amftelod. apud H. Wetften. 1707- 4. ex pluribus Codd. MSS. caftigata additis præter Variar. lect. libellum notis Nic. Heinfii & indice omnium vocabulorum. Petri Francifci Toccoli annotationes in Tibullum, quorum fpem facit Federicus Cerutus præfat. commentarii in M. Æmilii Lepidi COS. Orationem ex Salluftio petitam, & Georgii Frid. Thryllitii in Catullum Tibullum Propertium, de quibus in Diario Lipfienfi (Neven Ducher Baal LVIII. pag. 737.) non viderunt lucem. Tibullus Anglice verfus a Creechio memoratur in Diario Londinenfi, compleat library, A. 1694. P. 43. Les amours de Tibulle, par Mr. de le Chapelle Paris 1713. 12. & Amft. 1616. 12. tribus Voluminibus. Journal des Savans 1713. Mars p. 269. & Octobr. p. 443. Quanto apparatu inftructus ad eum Poetam expoliendum accefferit laudatus Broukhufius, ipfis verbis liceat commemorare: Neque erant nulla in mundo, que falebrofum iter emollirent, nam & innam interpretes Poeta, omnes evolveram, & fi quid in | aliis fcriptis fuis, vel illuftrandis vel emendandis bis carminibus, falutiferæ opis adtulissent Viri alii eruditi, baud indiligenter fua quæque fede enotaveram. Tres quoque libros poffidebam manu exaratos, nec non varias lectiones ex Codi & cibus Romanis a Justo Lipfio conlectas, & manu Iani Doufe Patris defcriptas ad marginem editionis Plantiniana A. 1569. quem mihi libellum dono olim dedit Cafpar Brantius vir doctus, probus ac pius. Accedebat princeps editio, Venetiis procurata, A. 1475. Nec parum profuerant variantis fcripturæ excerpta, præcipue ab Achille Statio & Iano Gebhardo prodita. Sed plura majora nobis fuppeditavit amicorum propenfa benignitas, fuis bis laudibus haudquaquam defrau danda. Binos Codices mihi tale nihil expetenti ultro obtulit Vir Ampliffimus Joannes de Witt, urbi Dordracena nuper a Tabulario, ex illis fuis immenfis thefauris, quorum ufum qua erat morum comitate atque officiofa humanitate omnibus Mufarum cultoribus quafi communem reddiderat. Heinfiana omnia, non minimum decus bujus editionis, e Bibliotheca Viri Ampliffimi Caroli Cru cii, Confulis Lugdunenfis, deprompta funt, ad que etiam pertinent Recognitiones Antonii Perreji, loco non fuo pofitæ in indiculo veterum librorum. Illa vero cum bona fratris fui venia nobifcum communicavit Clariffimus Vir Petrus Burmannus, egregius ille pereuntium literarum ftator ac vindex, quem ego in germani fratris loco non folum diligo, verum etiam amo. verum etiam amo. Colbertini Codicis variantes lectiones Lutetiæ diligentiffime excerpfit Vir Reverendus caftiffimo ftudiorum cultu infignis, Jacobus Galleus, Campenfis Ecclefia Paftor difertiffimus ac vigilantiffimus. Beneficio e= jufdem Gallei debemus excerpta ab Antonio Clementio conlecta ex editione que Regii Lepidi prodiit A. 1481. itemque ex editione Brixiensi A. 1486. ad cujus pofterioris oras adleverat doEta manus, fed nobis parum nota, diverfas le&tiones ex Codice manufcripto excerptas. Joannes Ulricus Meurerus Vir doctiffimus, atque officiofif fimus mifit ad nos Oxonio ufque Varias lectiones e Codice Guil. Laudi Archiepifcopi Cantuarienfis defcriptas, nec non variantes in Tibullo le&tiones e libris fcriptis excerptas ab M. Antonio Poccho. Non diu poft editum Tibullum extin &tus Brouckhufius eodem Anno 1708. eft fingulari elegantiorum literarum jactura, cujus fi obitum deplorat Burmannus pag. 320. ad Petron. & memoriam difertiffima eft oratione perfecu tus, quæ feparatim edita eft: quo ipfo tempo. re David Hoogftratanus poetica & ipfe laude infignis & florens Poemata Brouckhufii cultiffi ma & elegantiffima luculentis & nitidis typis defcripta in lucem edidit Amftelod. 1711. 4. defcripta in lucem edidit nimftelod. 1711. DF 3535 $5 $5-$9259259259 DE S. AURELIO PROPERTIO. SE EXTUS AURELIUS PROPERTIUS (n) Umber, non minorem laudem fcriptis elegis apud Latinos confecutus, quam apud quam apud Græcos Callimachus, Coufque Philetas, quos amulatum effe fe ipfe prædicat; uti Propertium, a quo genus ducebat, Paffienus Paulus, cujus elegos (fed pridem deperditos,) opus terfum, molle, jucundum, & plane in Propertii domo fcriptum laudat Plinius lib. 6. Epift. 15. & 9. Epift. 22. ad Severum. Floruit poft Tibullum codem quo Ovidius tempore, ante Ovidium fodalem fuum defunctus, ut hic teftatur lib. IV. Triftium Elegia 9. Perufia patria PROPERTII, editum Perufiz A. 1628. memorat Auguftinus in Athenæo Augufto five Perufino. pag. 1oo. qui de Propertio etiam videndus pag. 306. Cumque Umbrum fe ipfe prodat Poeta lib. I. elegia ultima, & lib, ÏV. 1. 64. funt tamen qui ex Umbriæ civitatibus præferant Fulginiam, Trebiam alii, vel Monte falchium, Veconium, Ajfifium, Ameliam, Cannarium. Pro Hifpello pugnat Thaddeus Donnola, cujus divinationem de patria Propertii recudi curavit Henricus Leonhardus Schurzfleifchius, Witeberg.. 1712. 8. Amicam Propertii male Hostilam pro Hoftia appellat Pafferatius, ut notatum Bentleio p. 73. ad Horatium: ubi notat Poetas nomina amafiarum fuarum eodem nu mero eademque quantitate litterarum permutaf fe, ut Horatius pro Terentia dixit Licymniam, Galle:Catullus pro Clodia Lesbiam, Ticidas pro Me. tella Perillam, Tibullus pro Plania Deliam: fic Propertius pro Hoftia Cynthiam, Gallus pro Lycoride Cytheridem. Ad hanc Cynthi am eft Monobiblos Propertii, quam Martialis memorat, quamque cum Scaligero ac Jo. Antonio Vulpio libenter de libro primo intellexerim. Itaque ad eundem refpicit libro 2. eleg. XVIII. 81. Succeffor fuit bic (Tibullus) tibi, Galle: Quartus ab bis ferie temporis ipfe fui. Exftant Propertii quoque libri (0) IV. Ele giarum, lafcivi paffim, quibus (p) cœlebs ipfe Cynthia five Hoftiæ nuptæ blanditur, ceterum Tibullianis non concedentes lepore & elegantia, eruditione vero illos etiam antevertentes. Loca, quæ e Propertio affert Fulgentius in dividias, dividias mentis conficit omnis amor; & in cantillare, cantillata geris vadimonia, in libris quos habemus incaffum quæres. Felicis Ciatti paradoxon de (n) In MSS. Beroaldus & poft eum alii offendederunt Propertii nomini additum alterum cognomen Nuute, pro quo Natte malit Lipfius Lib. III. Var. Lect. c. 23. Sed uti Martialis coquus, Plautus Afinius quibufdam librariis audit, (vide Barthii lib. VI. c. i. Adverfar.) ita etiam Propertius nauta dictus eft ex male lecto verfu 24. Elegie 19. lib. II. quamvis navita dives eras, pro quo Scaliger & ante eum BeToaldus, & apud Alexandrum Alexandrinum lib. 2. dier. genial. c. 1. Sannazarius docuere legendum non ita dives eras • Umbrum fe teftatur ipfe Propertius IV. cap. 64. Umbria Romani patria Callimachi. Fallitur enim Blondus, qui de alio quodam loqui Propertium exiftimavit. At num Mevania, an vero Affifium, vel Amelia Propertium protulerit, vide Scaligerum ad IV. 1. Thaddai Donnola JCti Hifpellatis divinationem editam Fulginia 1629. 4. Rufini Bini Affiliatis differtatio, qua Propertium Affifiatem fuiffe adverfus Mevanates difputavit memoratur a Labbeo Bibl. nov. MSS. p. 68. (9) Apud Martialem in Apophoretis Epigr. 189. Codices MSti exhibent tituli loco Propertii Monobiblon, quem libro primo Scaliger, Lipfius lib. I. c. 16. Var. lect. contendit competere libro quarto, ut de tribus prioribus accipiatur hoc Propertii II. 10. 25. Sat fit magna mei fi tres fint pompa libelli, quos ego Perfephone maxima dona feram. (p) Vide Broukhusium ad II. 6. Tu loqueris, cum fis jam note fabula libro Et tua fit toto Cynthia lecta foro. Sed parum mihi videtur credibile, quod eidem nobiliffino Vulpio perfuafum, quod Propertius ab Horatio perftringitur fub importuni & garruli perfona lib. 1. Satyra IX. Propertium obiiffe an no ætatis Ovidii XXXI. ab U. C. DCCXLII. conjicit Joannes Maffon in Nafonis vita p. 99. De Propertio ac Tibullo, quos erudite inter fe confert elegantiffimus Muretus præfat. in Proper tium, hoc exftat judicium Vincentii Gravina lib. 1. de ratione poetica pag. 101. Properzie ba novità d'efpreffione, fantasia veramente lirica, ed è atto non meno alle cofe grandi, che agli amori: ma in Tibullo è per avventura naturalezzø maggiore. IX. Jovianus Pontanus apud Alexandrum de Alexandro lib. II. Genial. dier. c. 2. refert Propertii elegias fe adolefcentulo primum in lucem prodiiffe, cum antea infcitia temporum incomperta forent & incognita, opufque oblit teratum & longiffimo ævo abfumtum corrofis & labentibus litteris in cella vinaria fub daliis inventum apparuiffe, & cum libelli vetuftate verbis & nominibus abfumtis. longo fitu & fenio, quod in diuturna obfcuritate latuerat, veram lectionem affequi nequirent, effectum ut mendofi inde codices prodirent, paulatimque difcuti |