Reddatur formæ. Pictoribus atque poetis Quidlibet audendi semper fuit æqua potestas. Scimus, et hanc veniam petimusq; damusq; vicissim: Sed non, ut placidis coëant immitia, non ut Serpentes avibus geminentur, tigribus agni. Inceptis gravibus plerumque et magna professis, Purpureus latè qui splendeat unus et alter Assuitur pannus: cùm lucus et ara Dianæ, Et properantis aquæ per amonos ambitus agros, 10 15 Aut flumen Rhenum, aut pluvius describitur arcus. Scis simulare; quid hoc, si fractis enatat exspes Sed nunc non erat his locus: et fortasse cupressum 20 Que nao tem connexao, pés ou cabesça, Poétas e Pintores, tem licença, No Sacro bosque; o rapido remanço, Isto porem nao he de que se trata. Tal pinta com primôr ráro, hum cypreste, Mas isso de que serve? Se lhe pagaõ, 15 20 25 Navibus, ære dato qui pingitur? amphora cœpit Institui: currente rotâ, cur urceus exit? Denique sit, quid vis, simplex duntaxat et unum. Maxima pars vatum (pater, et juvenes patre digni) Decipimur specie recti: brevis esse laboro, Obscurus fio: sectantem lævia, nervi Deficiunt animique: professus grandia, turget; Serpit humi tutus nimiùm timidusque procellæ. Delphinum sylvis appingit, fluctibus aprum. In vitium ducit culpæ fuga, si caret arte. Æmilium circa ludum faber imus et ungues Exprimet et molles imitabitur ære capillos, 25 30 Para pintar ao vivo hum naufragante, Entre Naus destroçádas, brávos mares?... formár hum vazo... o torno gira; quer Tal He precizó unidade, em qualquér Obra; Sabei pois digno Pai, e fillos dignos, E mil vezes aquelle, que procura Hum golfinho me pinta nas florestas, Hum javali nas ondas; e tropeça 30 35 40 45 Infelix operis summâ, quia ponere totum Nesciet. Hunc ego me, si quid componere curem, 35 Non magis esse velim, quàm pravo vivere naso, Spectandum nigris oculis, nigroque capillo. Sumite materiam vestris, qui scribitis, æquam Viribus, et versate diù, quid ferre recusent, Quid valeant humeri: cui lecta potenter erit res, 40 Nec facundia deseret hanc, nec lucidus ordo. Ordinis hæc virtus erit, et Venus (aut ego fallor) Ut jam nunc dicat, jam nunc debentia dici Pleraque differat, et præsens in tempus omittat: Hoc amet, hoc spernat, promissi carminis auctor. 45 In verbis etiam tenuis cautusque serendis: |