Obrázky na stránke
PDF
ePub

Reddatur formæ. Pictoribus atque poetis

Quidlibet audendi semper fuit æqua potestas.

Scimus, et hanc veniam petimusq; damusq; vicissim:

Sed non, ut placidis coëant immitia, non ut

Serpentes avibus geminentur, tigribus agni.

Inceptis gravibus plerumque et magna professis,

Purpureus latè qui splendeat unus et alter

Assuitur pannus: cùm lucus et ara Dianæ,

Et properantis aquæ per amonos ambitus agros,

10

15

Aut flumen Rhenum, aut pluvius describitur arcus.

Scis simulare; quid hoc, si fractis enatat exspes

Sed nunc non erat his locus: et fortasse cupressum

20

Que nao tem connexao, pés ou cabesça,
Que convenha á figura projectáda.

Poétas e Pintores, tem licença,
Ora lha damos, ora lha pedimos,
De finjir, o que mais agradar possa ;
Excepto se contrarios unir querem,
E que nasçao as aves, das serpentes,
Que os tygres gerem as ovêlhas manças.
Essas obras pomposas, que prométem
Coizas grandes, às vezes, saõ retalhos
De purpura, e brocado, que alinhava
Com arte o dono; como exemplo achamos,
A descripçaõ das aras de Diana,

No Sacro bosque; o rapido remanço,
Que serpea nos campos sombreados;
O largo Rheno; e a luminoza estrada
Onde entre o sol e a chuva, Iris anda.

Isto porem nao he de que se trata.

Tal pinta com primôr ráro, hum cypreste,

Mas isso de que serve? Se lhe pagaõ,

15

20

25

Navibus, ære dato qui pingitur? amphora cœpit

Institui: currente rotâ, cur urceus exit?

Denique sit, quid vis, simplex duntaxat et unum.

Maxima pars vatum (pater, et juvenes patre digni)

Decipimur specie recti: brevis esse laboro,

Obscurus fio: sectantem lævia, nervi

Deficiunt animique: professus grandia, turget;

Serpit humi tutus nimiùm timidusque procellæ.
Qui variare cupit rem prodigialiter unam,

Delphinum sylvis appingit, fluctibus aprum.

In vitium ducit culpæ fuga, si caret arte.

Æmilium circa ludum faber imus et ungues

Exprimet et molles imitabitur ære capillos,

25

30

Para pintar ao vivo hum naufragante,

Entre Naus destroçádas, brávos mares?... formár hum vazo... o torno gira;

quer

Tal
Por que rezao lhe sai hum jarro tosco?

He precizó unidade, em qualquér Obra;
Principio, meyo, fim, methodo, e graça.

Sabei pois digno Pai, e fillos dignos,
Que os mais dos Vates, d'illusões vivemos,
E aparencias do bem, nos satisfazem:
Se trabalho em ser breve, escuro fico
Se busco ser suave, a força, o nêrvo,
Na molleza e brandura se dissipaõ.
O tom sublime, em turgido se troca,
E se nimia cautélla as phrases guia,
Vai terra a terra, abáixasse o discurso:

E mil vezes aquelle, que procura
Variar seus assumptos, com portentos,

Hum golfinho me pinta nas florestas,

Hum javali nas ondas; e tropeça
Quando foge de hum mal, n'outro mais grave,

30

35

40

45

Infelix operis summâ, quia ponere totum

Nesciet. Hunc ego me, si quid componere curem, 35

Non magis esse velim, quàm pravo vivere naso,

Spectandum nigris oculis, nigroque capillo.

Sumite materiam vestris, qui scribitis, æquam

Viribus, et versate diù, quid ferre recusent,

Quid valeant humeri: cui lecta potenter erit res, 40

Nec facundia deseret hanc, nec lucidus ordo.

Ordinis hæc virtus erit, et Venus (aut ego fallor)

Ut jam nunc dicat, jam nunc debentia dici

Pleraque differat, et præsens in tempus omittat:

Hoc amet, hoc spernat, promissi carminis auctor. 45

In verbis etiam tenuis cautusque serendis:

« PredošláPokračovať »