Obrázky na stránke
PDF
ePub

29. Veneruntque ad Jacob patrem suum in terram Chanaan, et narraverunt ei omnia, quae accidissent sibi, accidissent sibi, dicentes:

30. Locutus est nobis dominus terrae dure, et putavit nos exploratores esse provinciae.

31. Cui respondimus : Pacifici sumus, nec ullas molimur insidias.

32. Duodecim fratres uno patre geniti sumus: unus non est super; minimus cum pa tre nostro est in terra Cha

naan.

33. Qui ait nobis: Sic probabo, quod pacifici sitis: Fratrem vestrum unum dimittite apud me, et cibaria domibus vestris necessaria sumite, et abite:

34. Fratremque vestrum minimum adducite ad ne, ut sciam, quod non sitis exploratores, et istum, qui tenetur in vinculis, recipere possitis; ac deinceps, quae vultis, emendi habeatis li

centiam.

29. E giunsero a casa di Giacobbe loro padre nella terra di Chanaan, e a lui raccontarono tutto quello, che era loro avvenuto, dicendo:

30. Il signore di quella terra ci ha parlato con durezza, e ha creduto, che an dassimo a spiare pel paese.

31. Gli abbiam risposto: Noi siamo uomini di pace, e

non macchiniamo nulla di cattivo.

32. Siam dodici fratelli nati tutti di un istesso padre: uno più non è ; il più piccolo è con nostro padre nella terra di Chanaan.

33. Quegli ci ha detto: Mi chiarirò in questo modo, se voi siete uomini di pace: La sciate presso di me un vostro fratello, e prendete quel, che bisogna di viveri per le vostre famiglie e partitevi :

34. E conducete a me il fratello vostro più piccolo, onde io conosca, che non siete spioni, e voi ricuperiate quello, che rimane in prigione; e abbiate poi permissione di comprare quello, che vorrete.

35. His dictis, cum frumenta effunderent, singuli repererunt in ore saccorum ligatas pecunias: exterritisque simul omnibus,

56. Dixit pater Jacob: Absque liberis me esse fecistis; Joseph non est super, Simeon tenetur in vinculis, et Beniamin auferetis: in me haec omnia mala reciderunt.

37. Cui respondit Ruben: Duos filios meos interfice, si non reduxero illum tibi : trade illum in manu mea, et ego eum tibi restituam.

38. At ille, Non descendet, inquit, filius meus vobiscum: frater ejus mortuus est, et ipse solus remansit: si quid ei adversi acciderit in terra, ad quam pergitis, de ducetis canos meos cum dolore ad inferos.

35. Dette che ebbero queste cose, vuotando i grani, trovo ognun di loro rinvolto il denaro alla bocca del sacco: ed essendo fuori di se,

36. Disse il padre Giacobbe: Voi m'avete condotto ad esser senza figliuoli; Giuseppe non è più, Simeone è in catene, e mi torrete Beniamino: sopra di me ricadono tutte queste sciagure.

37. Rispose a lui Ruben: Uccidi due de'miei figliuoli, se io non lo riconduco a te : consegnalo a me, ed io te lo restituirò.

38. Ma quegli, Non verrà, disse, il mio figlio con voi: suo fratello si mori, ed egli è rimaso solo: se alcuna cosa avverrà di sinistro a lui nella terra, dove andate, precipiterete col dolore nel sepolcro la mia vecchiaja.

Vers. 35. Essendo tutti fuori di se. Eglino aveau già trovato il denaro alla bocca del sacco di ciascheduno, come si vede cap. XLIII. 2. ; ma probabilmente non vollero far conoscere al padre d'essersene accorti prima, perchè ei non gli sgridasse di non averlo riportato a chi avea dato loro il grano: quindi dimostrano di restarne sorpresi o sbigottiti.

CAPO XLIII.

I fratelli di Giuseppe con gran pena ottengono dal padre, che ritornando in Egitto con doni, e col doppio del denaro vada con essi anche Beniamino. Sono invitati a un convito, e tratto fuor di prigione Simeon, banchettano tutti con Giuseppe.

1.

Interim fames omnem terram vehementer premebat.

2. Consumptisque cibis, quos ex Ægypto detulerant, dixit Jacob ad filios suos : Revertimini, et emite nobis pauxillum escarum.

3. Respondit Judas: Denuntiavit nobis vir ille sub attestationem iurisjurandi, dicens: Non videbitis faciem meam, nisi fratrem vestrum minimum adduxeritis vobis

cum.

4. Si ergo vis eum mittere nobiscum, pergemus pariter, et ememus tibi neces

saria:

5. Sin autem non vis, non ibimus: vir enim, ut saepe diximus, denuntiavit nobis, dicens: * Non videbitis faciem meam absque fratre vestro minimo.

* Supr. 42. 20.

1.

Frattanto la fame ves

sava crudelmente tutta la terra.

2. E consumati i viveri, che aveano portati d'Egitto, disse Giacobbe a'suoi figli: Tornate a comprarci qualche poco da mangiare.

3. Rispose Giuda: Quell' uomo c'intimò con giuramento, dicendo: Non vedrete la mia faccia, se non menate con voi il fratello vostro più piccolo.

4. Se adunque tu vuoi mandarlo con noi, anderemo insieme, e compreremo quello, che ti bisogna:

5. Se tu non vuoi, non anderemo: perchè quell'uomo, come abbiam detto più volte, ci ha intimato, e ha detto: Non vedrete la miafac cia senza il fratello vostro più piccolo.

6. Dixit ei Israel: In meam hoc fecistis miseriam, ut indicaretis ei, et alium habere vos fratrem.

7. At illi responderunt : Interrogavit nos homo per ordinem nostram progeniem: si pater viveret ; si haberemus fratrem: et nos respondimus ei consequenter juxta id, quod fuerat sciscitatus: nunquid scire poteramus, quod dicturus esset: Adducite fratrem vestrum vobiscum?

8. Judas quoque dixit patri suo Mitte puerum mecum ut proficiscamur, et possimus vivere, ne moriamur nos et parvuli nostri.

[ocr errors]
[blocks in formation]

6. Disse a lui Israele: Per mia sventura avete fatto sapere a colui, che avevate ancora un altro fratello.

7. Ma quelli risposero: Quell' uomo c'interrogò per ordine intorno a tutta la nostra stirpe: se il padre era vivo; se avevamo altro fratello: e noi gli rispondevamo a tenore delle sue ricerche: potevamo noi sapere, ch'ei fosse per dire: Conducete con voi il vostro fratello?

8. Disse ancor Giuda a suo padre: Manda con me il fanciullo, affinchè partiamo, e possiamo salvar la vita, e non muoiamo noi, e i nostri pargoletti.

9. Io entro mallevadore pel fanciullo: fammene render conto: s'io nol riconduco, e nol rendo a te, sarò per sempre reo di peccato contro di te.

10. Se non fossimo stati a bada, saremmo già ritornati la seconda volta.

Α Ν Ν Ο ΤΑΖΙΟΝΙ

Vers. 8. Munda con me il fanciullo. Gli Ebrei davano al figliuolo minore il nome di fanciullo senza badare all' età, Beniamin avea ventiquattro anni.

[ocr errors]

Igitur Israel pater eorum dixit ad eos: Si sic ne

cesse est, facite, quod vultis: sumite de optimis terrae fructibus in vasis vestris; et deferte viro munera, modicum resinae et mellis et storacis, stactes et terebinthi et amygdalarum.

12. Pecuniam quoque duplicem ferte vobiscum; et illam, quam invenistis in sacculis, reportate, ne forte errore factum sit :

13. Sed et fratrem vestrum tollite, et ite ad virum.

14. Deus autem meus omnipotens faciat vobis eum placabilem, et remittat vobiscum fratrem vestrum, quem tenet, et hunc Beniamin. Ego autem quasi orbatus absque liberis ero.

15. Tulerunt ergo viri munera et pecuniam duplicem et Beniamin, descenderuntque in Ægyptum, et steterunt coram Joseph.

16. Quos cum ille vidisset, et Beniamin simul, praecepit dispensatori domus suae, dicens: Introduc viros domum,

et occide victimas, et instrue

11. Disse adunque ad essi il padre loro Israele : Se bisogna così, fate quel, che volete: prendete nei vostri vasi de frutti più loduti di questo paese; e portategli in dono a quell'uomo, un po' di resina e di miele e dello storace e della mirra e del terebinto e delle mandorle.

12. Portate anche con voi il doppio del denaro; e riportate quello, che avete trovato ne' sacchi, che forse non sia stato sbaglio .

13. Ma prendete ancora il vostro fratello, e andate a trovar quell'uomo.

14. E il mio Dio onnipotente vel renda propizio, e rimandi con voi quel vostro fratello, che ha nelle mani, e questo Beniamin. Io poi sarò come uomo rimaso privo di figliuoli.

15. Presero adunque quegli i doni, e il doppio del denaro e Beniamin, e calarono in Egitto, e si presentarono a Giuseppe.

16. E quegli avendoli veduti, e insieme con essi Beniamin, diede ordine al suo maestro di casa, dicendo: Conduci costoro in casa, e

« PredošláPokračovať »